Afrikaans-1933/2/12

En die HERE het met Moses en Aäron gespreek in Egipteland en gesê:
Hierdie maand moet vir julle die begin van die maande wees; dit moet vir julle die eerste van die maande van die jaar wees.
Spreek die hele vergadering van Israel toe en sê: Op die tiende van hierdie maand moet hulle elkeen ʼn lam neem volgens die famielies, ʼn lam vir ʼn huisgesin.
Maar as ʼn huisgesin te klein is vir ʼn lam, dan moet hy en sy buurman wat die naaste aan sy huis is, dit neem volgens die sieletal; na wat elkeen gewoond is om te eet, moet julle die getal op die lam bereken.
Julle moet ʼn lam hê sonder gebrek, ʼn jaaroud-rammetjie. Van die skape of van die bokke kan julle dit neem.
En julle moet dit in bewaring hou tot die veertiende dag van hierdie maand; en die hele gemeente, die vergadering van Israel, moet dit slag teen die aand.
En hulle moet van die bloed neem en dit stryk aan die twee deurposte en aan die bo-drumpel, aan die huise waarin hulle dit eet.
En hulle moet die vleis in dieselfde nag eet, oor die vuur gebraai; saam met ongesuurde brode moet hulle dit met bitter kruie eet.
Julle moet daarvan nie eet as dit rou is en as dit in water gaar gekook is nie, maar oor die vuur gebraai, die kop en pootjies saam met die binnegoed.
Julle mag daar ook niks van laat oorbly tot die môre toe nie; maar wat daarvan tot die môre oorbly, moet julle met vuur verbrand.
En sό moet julle dit eet: Julle heupe moet omgord wees, julle skoene aan jul voete en julle staf in jul hand; baie haastig moet julle dit eet. ʼn Pasga van die HERE is dit.
Want Ek sal in dié nag deur Egipteland trek en al die eersgeborenes in Egipteland tref, van mense sowel as van diere. En Ek sal strafgerigte oefen aan al die gode van Egipte, Ek, die HERE.
Maar die bloed sal vir julle ʼn teken wees aan die huise waarin julle is: as Ek die bloed sien, sal Ek by julle verbygaan. En daar sal geen verderflike plaag onder julle wees wanneer Ek Egipteland tref nie.
En hierdie dag moet vir julle ʼn gedenkdag wees, en julle moet dit as ʼn fees vir die HERE vier. Julle moet dit in julle geslagte as ʼn ewige insetting vier.
Sewe dae lank moet julle ongesuurde brode eet; maar op die eerste dag moet julle die suurdeeg uit julle huise verwyder. Want elkeen wat gesuurde brood eet, van die eerste dag af tot die sewende toe-dié siel moet uit Israel uitgeroei word.
En op die eerste dag moet daar ʼn heilige samekoms wees; ook op die sewende dag moet daar vir julle ʼn heilige samekoms wees. Daar mag géén werk op dié dae gedoen word nie; net wat deur elkeen moet geëet word, dit alleen mag deur julle klaargemaak word.
Onderhou dan die ongesuurde brode, want op daardie selfde dag het Ek julle leërs uit Egipteland uitgelei. Daarom moet julle hierdie dag in julle geslagte as ʼn ewige insetting hou.
In die eerste maand, op die veertiende dag van die maand, in die aand, moet julle ongesuurde brode eet, tot op die een en twintigste dag van die maand, in die aand.
Sewe dae lank mag daar geen suurdeeg in julle huise gevind word nie. Want elkeen wat iets eet met suurdeeg in, dié siel moet uit die vergadering van Israel uitgeroei word, of hy al ʼn vreemdeling is of ʼn kind van die land.
Julle mag niks eet met suurdeeg in nie. In al julle woonplekke moet julle ongesuurde brode eet.
Moses het toe al die oudstes van Israel laat roep en vir hulle gesê: Gaan haal vir julle kleinvee vir julle famielies en slag die paaslam.
En neem ʼn bossie hisop en steek dit in die bloed wat in die skottel is, en stryk aan die bo-drumpel en aan die twee deurposte van die bloed wat in die skottel is. Maar niemand van julle mag uit die deur van sy huis uitgaan tot die môre toe nie.
Want die HERE sal deurtrek om die Egiptenaars swaar te tref. Maar wanneer Hy die bloed sien aan die bo-drumpel en aan die twee deurposte, sal die HERE by die deur verbygaan en die verderwer nie toelaat om in julle huise in te gaan om te slaan nie.
Onderhou dan hierdie saak as ʼn insetting vir jou en jou kinders tot in ewigheid.
En as julle in die land kom wat die HERE aan julle sal gee soos Hy beloof het, moet julle hierdie diens onderhou.
En as julle kinders julle vra: Wat beteken die diens daar?-
dan moet julle sê: Dit is ʼn paasoffer aan die HERE wat by die huise van die kinders van Israel in Egipte verbygegaan het toe Hy die Egiptenaars getref maar ons huise gered het. Toe het die volk in aanbidding neergebuig.
En die kinders van Israel het gegaan en dit gedoen. Soos die HERE Moses en Aäron beveel het, so het hulle gedoen.
En middernag het die HERE al die eersgeborenes in Egipteland getref, van die eersgeborene van Farao af wat op sy troon sou sit, tot die eersgeborene van die gevangene toe wat in die gevangenis was, en al die eersgeborenes van die diere.
Toe staan Farao in die nag op, hy en al sy dienaars en al die Egiptenaars, en daar was ʼn groot gejammer in Egipte, want daar was geen huis waar geen dooie in was nie.
Daarop laat hy Moses en Aäron in die nag roep en sê: Maak julle klaar, trek weg onder my volk uit, julle sowel as die kinders van Israel, en gaan dien die HERE soos julle gespreek het.
Neem ook julle kleinvee en julle beeste saam soos julle gespreek het, en gaan weg en seën my ook.
En die Egiptenaars het by die volk sterk aangehou-om hulle gou uit die land uit te stuur. Want hulle het gesê: Ons is almal dood!
Toe neem die volk hulle deeg voordat dit ingesuur was, met hulle bakskottels, in hulle mantels toegebind, op die skouers.
En die kinders van Israel het gehandel volgens die woord van Moses-hulle het van die Egiptenaars silwergoed en goue goed en klere geëis;
en die HERE het aan die volk guns verleen in die oë van die Egiptenaars, en dié het hulle versoek ingewillig. So het hulle dan die Egiptenaars berowe.
En die kinders van Israel het van Raämses na Sukkot weggetrek, omtrent ses honderd duisend te voet, die manne buiten die kinders.
En ʼn menigte mense van gemengde bloed het ook saam met hulle opgetrek, en kleinvee en beeste-ʼn groot hoeveelheid vee.
En hulle het van die deeg wat hulle uit Egipte gebring het, ongesuurde koeke gebak; want dit was nie ingesuur nie, omdat hulle uit Egipte uitgedryf was, sodat hulle nie kon vertoef nie en ook geen padkos vir hulle klaargemaak het nie.
En die tyd wat die kinders van Israel in Egipte gewoon het, was vier honderd en dertig jaar.
En ná verloop van vier honderd en dertig jaar, op daardie selfde dag, het al die leërskare van die HERE uit Egipteland uitgetrek.
Dit is ʼn nag om plegtig onderhou te word tot eer van die HERE, omdat Hy hulle uit Egipteland uitgelei het. Dit is dié nag van die HERE om plegtig onderhou te word by al die kinders van Israel in hulle geslagte.
Verder het die HERE vir Moses en Aäron gesê: Dit is die insetting van die paaslam: Geen uitlander mag daarvan eet nie.
Maar elke slaaf wat ʼn man met geld gekoop het, dié moet jy besny; dan kan hy daarvan eet.
Geen vreemde inwoner of huurling mag daarvan eet nie.
In een huis moet dit geëet word; jy mag niks van die vleis uit die huis buitentoe bring nie; en julle mag geen been daarvan breek nie.
Die hele vergadering van Israel moet dit hou.
En as ʼn vreemdeling by jou vertoef en vir die HERE die pasga wil vier, dan moet by hom almal wat manlik is, besny word; en dan mag hy naderkom om dit te vier, en hy sal soos ʼn kind van die land wees. Maar geen onbesnedene mag daarvan eet nie.
Een wet moet gelde vir die kind van die land en die vreemdeling wat onder julle vertoef.
En al die kinders van Israel het dit gedoen. Soos die HERE Moses en Aäron beveel het, so het hulle gedoen.
En op daardie selfde dag het die HERE die kinders van Israel, volgens hulle leërafdelings, uit Egipteland uitgelei.