Afrikaans-1933/19/17

ʼn Gebed van Dawid. HERE, hoor ʼn regverdige saak, let op my smeking; luister tog na my gebed met onbedrieglike lippe.
Laat my reg van u aangesig uitgaan; laat u oë regverdig sien.
U het my hart getoets, dit in die nag ondersoek, U het my gekeur, U vind niks nie; wat ek ook dink, my mond oortree nie.
Aangaande die handelinge van die mens, ék het deur die woorde van u lippe vermy die paaie van die geweldenaar.
My gange het vasgehou aan u spore, my voetstappe het nie gewankel nie.
Ék roep U aan, want U verhoor my, o God! Neig u oor tot my, luister na my woord!
Maak u gunsbewyse wonderbaar, o verlosser van die wat by u regterhand skuil vir teëstanders!
Bewaar my soos ʼn oogappel; verberg my in die skaduwee van u vleuels
teen die goddelose wat my geweld aandoen, my doodsvyande wat my omring.
Hulle het hul gevoel afgesluit; met hul mond spreek hulle hoogmoedig.
Nou het hulle ons in ons gang omsingel; hulle rig hul oë daarop om ons op die grond uit te strek.
Hy is soos ʼn leeu wat begerig is om te verskeur, en soos ʼn jong leeu wat in skuilplekke klaar lê.
Staan op, HERE, gaan hom tegemoet, werp hom neer; red my van die goddelose met u swaard;
met u hand van die manne, o HERE, van die manne wie se deel in die lewe uit die wêreld is en wie se buik U vul met u verborge skat; wie se seuns daarmee versadig word, wat weer hul oorskot vir hulle kinders laat agterbly.
Maar ek sal u aangesig in geregtigheid aanskou; ek sal versadig word met u beeld as ek wakker word.