Voeg by Job 20

18/20

@@ -0,0 +1,29 @@
+Toe het Sofar, die Naämatiet, geantwoort en gesê:
+Daarom juis aanwoord my gedagtes my, en wel weens my haastighied in my.
+ʼn Bestraffing wat vir my griewend is, moet ek aanhoor; maar die gees uit my verstand antwoord my.
+Weet jy dit wel wat van altyd af was, vandat die mens op die aarde gemaak is:
+dat die gejubel van die goddelose kort van duur is en die vreugde van die roekelose net vir ʼn oomblik?
+Al klim sy hoogheid na die hemel toe op, en al raak sy hoof aan die wolke - 
+soos sy eie drek vergaan hy vir ewig; die wat hom gesien het, vra: Waar is hy?
+Soos ʼn droom vleig hy weg, sodat ʼn mens hom nie meer vind nie; en hy woord verjaag soos ʼn naggesig.
+Die oog wat hom gesien het sien, hom nie meer nie; en sy plek aanskou hom nie meer nie.
+Sy kinders moet die guns soek van armes, en met eie hande moet hy sy vermoë teruggee.
+Sy gebeente was vol van sy jeugdige krag; maar met hom saam le dit in die stof.
+Al smaak die kwaad soet ni sy mond, al verberg hy dit onder sy tong,
+al spaar hy dit, en al wil hy dit nie laatvaar nie, maar dit terughou in sy verhemelte -
+tog word sy voedsel in sy ingewande verander, gal van adders in sy binneste.
+Rykdom het hy verslind, maar hy moet dit weer uitspuug; uit sy buik dryf God dit weg.
+Die gif van adders suig hy in, die tong van ʼn slang maak hom dood.
+H y mag hom nie verlustig in strome - riviere, stroompies van heuning en dikmelk nie.
+Wat hy deur arbeid verkry het, gee hy terug sonder om dit in te sluk; na die maat van sy ingeruilde rykdom sal hy nie bly wees nie.
+Want hy het die armes verdruk, aan hulle lot oorgelaat; ʼn huis het hy geroof, maar sal dit nie ophou nie.
+Want hy het geen rus geken in sy binneste nie; so sal hy dan nie ontsnap met sy kosbare goed nie.
+Niks het ontkom aan sy vraatsug nie; daarom is sy voorspoed nie duursaam nie.
+By die volhied van sy oorfloed sal hy benoud wees: al die hande van die ellendiges oorval hom.
+Om sy buik te vul, sal Hy teen hom uitstuur sy toorngloed en sal dit op hom laat reën sa sy voedsel.
+Hy sal vlug vir die ysterwapens - ʼn koperboog sal hom deurboor.
+Hy trek - daar kom dit uit sy rug, en die glinsterende swaar gaan uit sy gal; verskrikkenge is op hom!
+Pure duisternis is bewaar vir sy skatte; ʼn vuur wat nie deur mens aangeblaas is nie, verteer hom; dit wei af wat in sy tent oorbly.
+Die hemel oopenbaar sy ongeregtighied, en die aarde staan teen hom op.
+Weggevoer word die opbrings van sy huis - goed wat wegspoel op die dag van sy toorn. 
+Dit is die deel van die goddelose mens van die kant van God en die erfdeel wat vir hom bestemd is deur God.