Korreksie Génesis 14:1-24

Wysig - voeg in 6 woorde (die koning van Elam en Tídeal,) in vers 1
Wysig - spelfout (Bisra) na (Birsa) in vers 2
Wysig - spelfout (Gemorra) na (Gomorra) in vers 2
Wysig - voeg in 1 woord (verslaan) in vers 5
Wysig - voeg in 1 woord (die) in vers 5
Wysig - spelfout (Tideal) na (Tídeal) in vers 9
Wysig - spelfout (Sinear) na (Sínear) in vers 9
Wysig - spelfout (Gemorra) na (Gomorra) in vers 11
Wysig - spelfout (Marme) na (Mamre) in vers 13
Wysig - voeg in 1 woord (hy) in vers 20
Wysig - verwyder nommer 25 onder aan die hoofstuk

1/1

@@ -4,7 +4,7 @@ En God het gesê: Laat daar lig wees! en daar was lig.
 Toe sien God dat die lig goed was. En God het skeiding gemaak tussen die lig en die duisternis;
 en God het die lig dag genoem, en die duisternis het Hy nag genoem. En dit was aand en dit was môre, die eesrste dag.
 En God het gesê: Laat daar ʼn uitspansel wees tussen die waters, en laat dit skeiding maak tussen waters en waters.
-God het toe die uitspansel gemaak en die waters wat onder die uispansel is, geskei van die waters wat bo die uitspansel is. En dit was so.
+God het toe die uitspansel gemaak en die waters wat onder die uitspansel is, geskei van die waters wat bo die uitspansel is. En dit was so.
 En God het die uitspansel hemel genoem. En dit was aand en dit was môre, die twede dag.
 En God het gesê: Laat die waters onder die hemel op een plek versamel, sodat die droë grond sigbaar word. En dit was so.
 En God het die droë grond aarde genoem, en die versameling van die waters het Hy see genoem. Toe sien God dat dit goed was.
@@ -16,8 +16,8 @@ Laat hulle ook dien as ligte aan die uitspansel van die hemel om lig te gee op d
 God het toe die twee groot ligte gemaak: die groot lig om te heers oor die dag en die klein lig om te heers oor die nag; ook die sterre.
 En God het hulle aan die uitspansel van die hemel gestel om lig te gee op die aarde,
 en om te heers oor die dag en oor die nag, en om skeiding te maak tussen die lig en die duisternis. Toe sien God dat dit goed was.
-En dit was aand en dit was môre die vierde dag.
-En God het gesê: Laat die waters wemel met ʼn gewemel van lewende wesens, en laat die voëls vlieg oor die aarde langs die uitspandel van die hemel.
+En dit was aand en dit was môre, die vierde dag.
+En God het gesê: Laat die waters wemel met ʼn gewemel van lewende wesens, en laat die voëls vlieg oor die aarde langs die uitspansel van die hemel.
 En God het die groot seediere geskape en al die lewende wesens wat roer, waar die waters van wemel, volgens hulle soorte; en al die gevleuelde voëls volgens hulle soorte. Toe sien God dat dit goed was.
 En God het hulle geseën en gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die waters in die see, en laat die voëls op die aarde vermeerder.
 En dit was aand en dit was môre, die vyfde dag.
@@ -26,6 +26,6 @@ En God het die wilde diere van die aarde gemaak volgens hulle soorte en die vee
 En God het gesê: Laat Ons mense maak na ons beeld, na ons gelykenis, en laat hulle heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en die vee en oor die hele aarde en oor al die diere wat op die aarde kruip.
 En God het die mens geskape na sy beeld; na die beeld van God het Hy hom geskape; man en vrou het Hy hulle geskape.
 En God het hulle geseën, en God het vir hulle gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die aarde, onderwerp dit en heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en oor al die diere wat op die aarde kruip.
-Verder het God gesê: Ek gee nou aan julle al die plante wat saad gee, wat op die hele aarde is, en al die bome waar boomvrugde aan is wat saad dra. Dit sal julle voedsel wees.
+Verder het God gesê: Ek gee nou aan julle al die plante wat saad gee, wat op die hele aarde is, en al die bome waar boomvrugte aan is wat saad dra. Dit sal julle voedsel wees.
 Maar aan al die diere van die aarde en al die voëls van die hemel en al die kruipende diere op die aarde waarin ʼn lewende siel is, gee Ek al die groen plante as voedsel. En dit was so.
-Toe sien God al wat Hy gemaak het en - dit was baie goed. En dit was aand en dit was môre, die sesde dag.
+Toe sien God al wat Hy gemaak het en-dit was baie goed. En dit was aand en dit was môre, die sesde dag.

1/10

@@ -2,11 +2,11 @@ En dit is die stamboom van die seuns van Noag, Sem, Gam en Jafet - vir hulle is
 Die seuns van Jafet was: Gomer en Magog en Madia en Jawan en Tubal en Meseg en Tiras.
 En die seuns van Gomer was: Áskenas en Rifat en Togárma.
 En die seuns van Jawan was: Elísa en Tarsis, die Kittiërs en Dodaniete -
-uit hulle het verdeeld geraak die kuslande van die nasies, in hulle lande elkeen na sy taal, volgens hulle geslagte, in hulle nasies.
+uit hulle het verdeeld geraak die kuslande van die nasies, in hulle lande, elkeen na sy taal, volgens hulle geslagte, in hulle nasies.
 En die seuns van Gam was: Kus en Misraim en Put en Kanaän.
-En die suens van Kus was: Seba en Hawila en Sabta en Raéma en Sábtega. En die seuns van Raéma: Skeba en Dedan.
+En die seuns van Kus was: Seba en Hawila en Sabta en Raéma en Sábtega. En die seuns van Raéma: Skeba en Dedan.
 Kus was ook die vader van Nimrod. Hý het begin om ʼn geweldenaar op aarde te wees.
-Hy was ʼn geweldige jagter voor die aangesig van die HERE. Daarom sê hulle: Soos Nimrod, ʼn gewildige jagter voor die aangesig vandie HERE.
+Hy was ʼn geweldige jagter voor die aangesig van die HERE. Daarom sê hulle: Soos Nimrod, ʼn geweldige jagter voor die aangesig van die HERE.
 En die begin van sy ryk was Babel en Ereg en Akkad en Kalne in die land Sínear.
 Uit hierdie land het hy getrek na Assur en gebou: Ninevé en Rehobōt-Ir en Kalag
 en Resen, tussen Ninevé en Kalag: dit is die groot stad.
@@ -16,12 +16,12 @@ En Kanaän was die vader van Sidon, sy eersgeborene, en Het
 en die Jebusiete en Amoriete en Girgasiete,
 en die Hewiete en Arkiete en Siniete,
 en die Arwadiete en Semariete en Hamatiete. En daarna het die geslagte van die Kanaäniete hulle versprei.
-En die gebied van die Kanaäniete was van Sidon af in die rigting van Sodom en Gemorra en Adma en Sebóim, tot by Lesa.
+En die gebied van die Kanaäniete was van Sidon af in die rigting van Gerar tot by Gasa, in die rigting van Sodom en Gomorra en Adma en Sebóim, tot by Lesa.
 Dit was die seuns van Gam volgens hulle geslagte, na hulle tale, in hulle lande, in hulle nasies.
 En ook vir Sem, die stamvader van al die seuns van Heber, die ouer broer van Jafet, is seuns gebore.
 Die seuns van Sem was: Elam en Assur en Arpagsad en Lud en Aram.
-en die seuns van Aram was: Us en Hul en Geter en Mas.
-En Arpagsad was die van Selag, en Selag van Heber.
+En die seuns van Aram was: Us en Hul en Geter en Mas.
+En Arpagsad was die vader van Selag, en Selag van Heber.
 En vir Heber is twee seuns gebore; die naam van die een was Peleg, want in sy dae het die aardbewoners verdeeld geraak; en die naam van sy broer was Joktan.
 En Joktan was die vader van Almódad en Selef en Hasarmávet en Jerag
 en Hadóram en Usal en Dikla,

1/11

@@ -1,18 +1,18 @@
 En die hele aarde het dieselfde taal gehad en een en dieselfde woorde.
-En toe hulle wegtrek na die Ooste, kry hulle ʼn laagte in die land Simear; en daar het hulle gaan woon.
+En toe hulle wegtrek na die Ooste, kry hulle ʼn laagte in die land Sínear; en daar het hulle gaan woon.
 Daarop sê hulle vir mekaar: Kom laat ons stene vorm en dit goed brand. Hulle gebruik toe die bakstene vir bousteen en die lymgrond vir klei.
 En hulle sê: Kom, laat ons vir ons ʼn stad bou en ʼn toring waarvan die punt aan die hemel raak; en laat ons vir ons ʼn naam maak, sodat ons nie oor die hele aarde verstrooid raak nie.
-Toe kom die Here af om die stad en die toring te besien wat die mensekinders aan't bou was.
-En die Here sê: Daar is hulle nou een volk en het almal een taal! En dit is net die begin van hulle onderneming: nou sal niks vir hulle meer onmoontlik wees van wat hulle van plan is om te doen nie.
+Toe kom die HERE af om die stad en die toring te besien wat die mensekinders aan't bou was.
+En die HERE sê: Daar is hulle nou een volk en het almal een taal! En dit is net die begin van hulle onderneming: nou sal niks vir hulle meer onmoontlik wees van wat hulle van plan is om te doen nie.
 Kom, laat Ons neerdaal en hulle taal daar verwar, sodat die een die taal van die ander nie kan verstaan nie.
-So het die Here hulle dan daarvandaan oor die hele aarde verstrooi; en hulle het opgehou om die stad te bou.
-Daarom het hulle dit Babel genoem, want daar het die Here die taal van die hele aarde verwar, en daarvandaan het die Here hulle oor die hele aarde verstrooi.
-Dit is die stamboom van Sem: toe Sem honderd jaar oud was, het hy die vader van Arpagsad geword, twee jaar ná die vloed.
+So het die HERE hulle dan daarvandaan oor die hele aarde verstrooi; en hulle het opgehou om die stad te bou.
+Daarom het hulle dit Babel genoem, want daar het die HERE die taal van die hele aarde verwar, en daarvandaan het die HERE hulle oor die hele aarde verstrooi.
+Dit is die stamboom van Sem: Toe Sem honderd jaar oud was, het hy die vader van Arpagsad geword, twee jaar ná die vloed.
 En Sem het ná die geboorte van Arpagsad nog vyf honderd jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Arpagsad vyf en dertig jaar oud was, het hy die vader van Selag geword.
 En Arpagsad het ná die geboorte van Selag nog vier honderd en drie jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Selag dertig jaar oud was, het hy die vader van Heber geword.
-En Selag het ná die geboorde van Heber nog vier honderd en drie jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
+En Selag het ná die geboorte van Heber nog vier honderd en drie jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Heber vier en dertig jaar oud was, het hy die vader van Peleg geword.
 En Heber het ná die geboorte van Peleg nog vier honderd en dertig jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Peleg dertig jaar oud was, het hy die vader van Rehu geword.
@@ -22,11 +22,11 @@ En Rehu het ná die geboorte van Serug nog twee honderd en sewe jaar gelewe. En
 Toe Serug dertig jaar oud was, het hy die vader van Nahor geword.
 En Serug het ná die geboorte van Nahor twee honderd jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Nahor negen-en-twintig jaar oud was, het hy die vader van Tera geword.
-En Nahor het ná die geboorte van Tera nog honderd en negentien jaar gelewe. En hy het seuns dogters gehad.
+En Nahor het ná die geboorte van Tera nog honderd en negentien jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Tera sewentig jaar oud was, het hy die vader geword van Abram, Nahor en Haran.
 En dit is die stamboom van Tera: Tera het die vader geword van Abram, Nahor en Haran, en Haran van Lot.
 En Haran het gesterwe terwyl sy vader Tera nog geleef het, in sy geboorteland, in Ur van die Galdeërs.
-En Abram en Nahor het vir hulle vroue geneem. Die naam van Abram se vrou was Sarai, en die naam van Nahor se vrou was Milka, die dogters van Haran, die vader van Milka en die vader van Jiska.
+En Abram en Nahor het vir hulle vroue geneem. Die naam van Abram se vrou was Sarai, en die naam van Nahor se vrou was Milka, die dogter van Haran, die vader van Milka en die vader van Jiska.
 En Sarai was onvrugbaar, sy het geen kind gehad nie.
-En Tera het sy seun Abram geneem en Lot, die seun van Haran, sy kleinseun, en Sarai, sy skoondogter, die vrou van sy seun Abram, en hulle het saam met hulle Ur van die Galdeërs getrek om te gaan na die land Kanaän. En hulle het tot by Haran gekom en daar gaan woon.
+En Tera het sy seun Abram geneem en Lot, die seun van Haran, sy kleinseun, en Sarai, sy skoondogter, die vrou van sy seun Abram, en hulle het saam met hulle uit Ur van die Galdeërs getrek om te gaan na die land Kanaän. En hulle het tot by Haran gekom en daar gaan woon.
 En die dae van Tera was twee honderd en vyftig jaar, en Tera het in Haran gesterwe.

1/12

@@ -1,20 +1,20 @@
-En die Here het vir Abram gesê: Gaan nou uit jou land en uit jou famielie en uit jou vader se huis, na die land wat Ek jou sal wys.
+En die HERE het vir Abram gesê: Gaan nou uit jou land en uit jou famielie en uit jou vader se huis, na die land wat Ek jou sal wys.
 En Ek sal jou ʼn groot nasie maak en jou seën en jou naam so groot maak, dat jy ʼn seën sal wees.
 En Ek sal seën diegene wat jou seën, en hom vervloek wat jou vervloek; en in jou sal al die geslagte van die aarde geseën word.
-Toe het Abram weggetrek soos die Here hom gesê het, en Lot het saam met hom getrek. En Abram was vyf en sewentig jaar oud by sy vertrek uit Haran.
+Toe het Abram weggetrek soos die HERE hom gesê het, en Lot het saam met hom getrek. En Abram was vyf en sewentig jaar oud by sy vertrek uit Haran.
 En Abram het Sarai, sy vrou, en Lot, sy broerskind, geneem en al hul besittings wat hulle bymekaargemaak en die slawe wat hulle in Haran verwerf het, en hulle het uitgetrek om na die land Kanaän te gaan en in die land Kanaän gekom.
 En Abram het deur die land getrek na die plek Sigem, tot by die eikeboom van More. Die Kanaäniete was toe in die land.
-Daarop verskyn die Here aan Abram en sê: Aan jou nageslag sal Ek hierdie land gee. Toe bou hy daar ʼn altaar vir die Here wat aan hom verskyn het.
-En daarvandaan het hy verder versit na die gebergte ood van Betel en sy tent opgeslaan tussen Betel aan die weste - en Ai aan die oostekant, en daar vir die Here ʼn altaar gebou en die Naam van die Here aangeroep.
-Daarna het Abram al verder na die Suidland weggetrek.En daar was hongersnood in die land, sodat Abram moes aftrek na Egipte om daar as vreemdeling te vertoef; want die hongersnood was swaar in die land.
+Daarop verskyn die HERE aan Abram en sê: Aan jou nageslag sal Ek hierdie land gee. Toe bou hy daar ʼn altaar vir die HERE wat aan hom verskyn het.
+En daarvandaan het hy verder versit na die gebergte oos van Bet-el en sy tent opgeslaan tussen Bet-el aan die weste - en Ai aan die oostekant, en daar vir die HERE ʼn altaar gebou en die Naam van die HERE aangeroep.
+Daarna het Abram al verder na die Suidland weggetrek.
 En daar was hongersnood in die land, sodat Abram moes aftrek na Egipte om daar as vreemdeling te vertoef; want die hongersnood was swaar in die land.
-En toe hy op die punt staan om Egipte in te trek, het hy mat sy vrou Sarai gespreek: Kyk, ek weet dat jy ʼn vrou is mooi van aansien.
+En toe hy op die punt staan om Egipte in te trek, het hy met sy vrou Sarai gespreek: Kyk, ek weet dat jy ʼn vrou is mooi van aansien.
 As die Egiptenaars jou nou sien, sal hulle sê: Dit is sy vrou; en hulle sal my doodmaak en jou laat lewe.
 Sê tog, jy is my suster, dat dit met my goed kan gaan terwille van jou, en ek om jou ontwil in die lewe kan bly.
 Toe Abram dan in Egipte gekom het, sien die Egiptenaars dat die vrou baie mooi was.
 Ook het die vorste van Farao haar gesien en haar by Farao geprys. En die vrou is na die paleis van Farao geneem.
-En hy het goed gedoen aan Adam om haar ontwil, sodat hy kleinvee en beeste en esels, slawe en slavinne, eselinne en kamele in besit gekry het.
-Maar die Here het Farao en sy huis met groot plae besoek terwille van Sarai, die vrou van Abram.
+En hy het goed gedoen aan Abram om haar ontwil, sodat hy kleinvee en beeste en esels, slawe en slavinne, eselinne en kamele in besit gekry het.
+Maar die HERE het Farao en sy huis met groot plae besoek terwille van Sarai, die vrou van Abram.
 Toe roep Farao Abram en hy sê: Wat het jy my nou aangedoen? Waarom het jy my nie te kenne gegee dat sy jou vrou is nie?
-Waarom het jy gesê: Sy is my suster, sodat ek haar vir my as vrou geneem het? Daaris jou vrou dan nou - neem haar en gaan weg.
+Waarom het jy gesê: Sy is my suster, sodat ek haar vir my as vrou geneem het? Daar is jou vrou dan nou - neem haar en gaan weg.
 En Farao het aan enkele manne omtrent hom bevel gegee, en hulle het hom wegebring met sy vrou en sy hele besitting.

1/13

@@ -1,17 +1,17 @@
 So het Abram dan uit Egipte na die Suidland opgetrek, hy met sy vrou en sy hele besitting, en Lot saam met hom.
 En Abram was baie ryk aan vee, aan silwer en goud.
-En hy het van plek tot plek uit die suidland getrek tot by Bet-el, na die plek waar sy tent in die begin gestaan het, tussen Bet-el en Ai,
-na die plek van die altaar wat hy vroeër daar gemaak het. En Abram het daar die naam van die HERE aangeroep.
+En hy het van plek tot plek uit die Suidland getrek tot by Bet-el, na die plek waar sy tent in die begin gestaan het, tussen Bet-el en Ai,
+na die plek van die altaar wat hy vroeër daar gemaak het. En Abram het daar die Naam van die HERE aangeroep.
 En Lot wat saam met Abram getrek het, had ook kleinvee en beeste en tente.
 En die land kon hulle nie dra om saam te woon nie, want hulle besittings was groot, sodat hulle nie saam kon woon nie.
-En daar was twis tusen die veewagters van Abram en die veewagters van Lot. Ook het die Kanaäniete en Feresiete destyds in die land gewoon.
-Toe sê Abram en Lot: Laat daar tog geen twis wees tussen my en jou, en tussen my wagters en jou wagters nie; ons is mos broers.
-Lê die hele land nie voor jou oop nie? Skei jou tog van my af; gaan jy links, dan sal ek regs gaan, en gaan jy regs, dan gaan jy regs, dan sal ek links gaan.
-Toe slaan Lot sy oë op en sien dat die hele Jardaanstreek orals volop water het; voordat die HERE Sodom en Gemorra verwoes het, was dit in die rigting van Soar soos die tuin van die HERE, soos Egipteland.
-En Lot kies vir hom die hele Jordaanstreek, en Lot het na die ooste weggetrek. so het hulle dan die een van die ander geskei.
-Abram het bly woon in die land Kanaän, en Lot het gaan woon in die stede van die jardaanstreek en sy tente tot by Sodom opgeslaan.
+En daar was twis tussen die veewagters van Abram en die veewagters van Lot. Ook het die Kanaäniete en Feresiete destyds in die land gewoon.
+Toe sê Abram vir Lot: Laat daar tog geen twis wees tussen my en jou, en tussen my wagters en jou wagters nie; ons is mos broers.
+Lê die hele land nie voor jou oop nie? Skei jou tog van my af; gaan jy links, dan sal ek regs gaan, en gaan jy regs, dan sal ek links gaan.
+Toe slaan Lot sy oë op en sien dat die hele Jordaanstreek orals volop water het; voordat die HERE Sodom en Gomorra verwoes het, was dit in die rigting van Soar soos die tuin van die HERE, soos Egipteland.
+En Lot kies vir hom die hele Jordaanstreek, en Lot het na die ooste weggetrek. So het hulle dan die een van die ander geskei.
+Abram het bly woon in die land Kanaän, en Lot het gaan woon in die stede van die Jordaanstreek en sy tente tot by Sodom opgeslaan.
 En die manne van Sodom was sleg en groot sondaars voor die HERE.
-En die HERE sê vir Abram nadat Lot van hom geskei het: slaan tog jou oë op en kyk van die plek waar jy staan, na die noorde en suide, na die ooste en weste;
+En die HERE sê vir Abram nadat Lot van hom geskei het: Slaan tog jou oë op en kyk van die plek waar jy staan, na die noorde en suide, na die ooste en weste;
 want die hele land wat jy sien, sal Ek aan jou gee en aan jou nageslag tot in ewigheid.
 En Ek sal jou nageslag maak soos die stof van die aarde, sodat as iemand die stof van die aarde kan tel, jou nageslag ook getel kan word.
 Maak jou klaar, trek die land deur in sy lengte en sy breedte, want Ek sal dit aan jou gee.

1/14

@@ -1,23 +1,23 @@
-En die dae van Ámrafel, die koning van Sínear, Aríog, die koning van Ellásar, Kedor-Laómer, die koning van die nasies,
-het hulle oorlog gemaak teen Bera, die koning van Sodom, en teen Bisra, die koning van Gemorra, Síneab, die koning van Adma, en Seméber, die koning van Sebóim, en teen die koning van Bela, dit is Soar.
+En die dae van Ámrafel, die koning van Sínear, Aríog, die koning van Ellásar, Kedor-Laómer, die koning van Elam en Tídeal, die koning van die nasies,
+het hulle oorlog gemaak teen Bera, die koning van Sodom, en teen Birsa, die koning van Gomorra, Síneab, die koning van Adma, en Seméber, die koning van Sebóim, en teen die koning van Bela, dit is Soar.
 Hulle het almal hulle leërs verenig in die laagte van Siddim, dit is die Soutsee.
 Twaalf jaar lank het hulle Kedor-Laómer toe al gedien, maar in die dertiende jaar het hulle opstandig geword.
-Toe kom Kedor-Laómer in die veertiende jaar, en die konings wat saam met hom was, en hulle die Refaїete in Ásterot-Karnaim en Susiete in Ham en die Emiete in die vlakte van Kirjatáim,
+Toe kom Kedor-Laómer in die veertiende jaar, en die konings wat saam met hom was, en hulle verslaan die Refaїete in Ásterot-Karnaim en die Susiete in Ham en die Emiete in die vlakte van Kirjatáim,
 en die Horiete op hulle gebergte Seїr, tot by El-Paran wat aan die woestyn lê.
 Daarop het hulle omgedraai en by En-Mispat, dit is Kades, gekom en die hele land van die Amalekiete verower, en ook die Amoriete wat in Háseson-Tamar woon.
 Toe trek die koning van Sodom uit en die koning van Gomorra en die koning van Adma en die koning van Sebóim en die koning van Bela, dit is Soar, en stel hulle in die laagte van Siddim in slagorde teen hulle op,
-teen Kedor-Laómer, die koning van Elam, en Tideal, die koning van die nasies, en Amrafel, die koning van Sinear, en Aríog, die koning van Ellásar: vier konings teen vyf.
+teen Kedor-Laómer, die koning van Elam, en Tídeal, die koning van die nasies, en Amrafel, die koning van Sínear, en Aríog, die koning van Ellásar: vier konings teen vyf.
 Maar die laagte van Siddim was vol gate in die lymgrond; en toe die konings van Sodom en Gomorra wegvlug, het hulle daarin geval, en die wat oorbly, het na die gebergte gevlug.
-En hulle het al die goed van Sodom en Gemorra en al hulle voedsel geneem en weggetrek.
+En hulle het al die goed van Sodom en Gomorra en al hulle voedsel geneem en weggetrek.
 Hulle het ook Lot, Abram se broerskind, en al sy goed geneem en weggetrek - want hy was in Sodom woonagtig.
-Toe kom daar een wat vrygeraak het, en vertel dit aan Abram, die Hebreër, wat woonagtig was by die eikebome van Marme, die Amoriet, broer van Eskol en broer van Aner; en hulle was bondgenote van Abram.
+Toe kom daar een wat vrygeraak het, en vertel dit aan Abram, die Hebreër, wat woonagtig was by die eikebome van Mamre, die Amoriet, broer van Eskol en broer van Aner; en hulle was bondgenote van Abram.
 Toe Abram hoor dat sy broer as gevangene weggevoer was, het hy sy geoefende bediendes wat in sy huis gebore is, laat uittrek, drie honderd en agtien, en hulle tot by Dan agtervolg-
 hy het hulle in die nag van verskillende kante aangeval, hy en sy dienaars, en hulle verslaan en hulle agtervolg tot by Hoba wat noord van Damaskus lê.
 En hy het al die goed teruggebring, en ook sy broer Lot en sy goed teruggebring; en ook die vroue en die manskappe.
 Ná sy terugkoms van die oorwinning op Kedor-Laómer en die konings wat saam met hom was, het die koning van Sodom uigetrek hom tegemoet na die laagte van Sawe, dit is die koningslaagte.
 En Melgisédek, die koning van Salem, wat ʼn priester van die allerhoogste God was, het brood en wyn gebring
 en hom geseën en gesê: Geseënd is Abram deur God, die Allerhoogste, wat hemel en aarde besit.
-En geseënd is die allerhoogste God wat u vyande in u hand gegee het. Toe gee hom die tiende van alles.
+En geseënd is die allerhoogste God wat u vyande in u hand gegee het. Toe gee hy hom die tiende van alles.
 En die koning van Sodom sê vir Abram: Gee my die mense, maar neem die goed vir uself.
 Toe antwoord Abram die koning van Sodom: Ek het my hand opgesteek na die HERE, die allerhoogste God, wat hemel en aarde besit,
 dat ek geen draad en geen skoenriem, ja dat ek niks sal neem van alles wat uwe is nie, sodat u nie kan sê: Ek het Abram ryk gemaak nie.

1/2

@@ -1,5 +1,5 @@
 So is dan voltooi die hemel en die aarde met hulle ganse leërmag.
-En God het op die sewende dag sy werk voltooi wat Hy gemaak het, en op die sewende dag gerus van al sy werk wat Hy gewerk het.
+En God het op die sewende dag sy werk voltooi wat Hy gemaak het, en op die sewende dag gerus van al sy werk wat Hy gemaak het.
 En God het die sewende dag geseën en dit geheilig, omdat Hy daarop gerus het van al sy werk wat God geskape het deur dit te maak.
 Dit is die geskiedenis van die hemel en die aarde toe hulle geskape is. Die dag toe die HERE God die aarde en die hemel gemaak het,
 was daar nog geen struike in die veld op die aarde nie, en geen plante van die veld het nog uitgespruit nie; want die HERE God het nog nie laat reën op die aarde nie, en daar was geen mens om die grond te bewerk nie.
@@ -10,16 +10,16 @@ En die HERE God het allerhande bome uit die grond laat uitspruit, begeerlik om t
 En daar het ʼn rivier uit Eden uitgegaan om die tuin nat te maak; en daarvandaan het dit verdeel en vier lope gemaak.
 Die naam van die eerste is die Pison. Dit is hy wat om die hele land Hawila loop waar die goud is.
 En die goud van die land is goed. Daar is ook balsemgom en onikssteen.
-En die naam van die twede rivier is Gihon. Dit is hy wat om die hele land Kus loop.
-En die naam van die derde rivier is Hiddékel. Dit is hy wat oos van Assur loop. En die vierde rivier is die Frat.
+En die naam van die twede rivier is die Gihon. Dit is hy wat om die hele land Kus loop.
+En die naam van die derde rivier is die Hiddékel. Dit is hy wat oos van Assur loop. En die vierde rivier is die Frat.
 Toe het die HERE God die mens geneem en hom in die tuin van Eden gestel om dit te bewerk en te bewaak.
 En die HERE God het aan die mens bevel gegee en gesê: Van al die bome van die tuin mag jy vry eet,
 maar van die boom van die kennis van goed en kwaad, daarvan mag jy nie eet nie; want die dag as jy daarvan eet, sal jy die dood sterwe.
 Ook het die HERE God gesê: Dit is nie goed dat die mens alleen is nie. Ek sal vir hom ʼn hulp maak wat by hom pas.
 En die HERE God het uit die aarde geformeer al die diere van die veld en al die voëls van die hemel en hulle na die mens gebring om te sien hoe hy hulle sal noem. En net soos die mens al die lewende wesens genoem het, so moes hulle naam wees.
-So het die mens dan name gegee aan al die vee en aan die voëls van die hemel en al die wilde diere van die veld, maar vir die mens het hy geen hulp gevind wat by hom pas nie.
+So het die mens dan name gegee aan al die vee en aan die voëls van die hemel en aan al die wilde diere van die veld, maar vir die mens het hy geen hulp gevind wat by hom pas nie.
 Toe het die HERE God ʼn diepe slaap op die mens laat val; en terwyl hy slaap, het Hy een van sy ribbebene geneem en die plek daarvan met vlees toegemaak.
 En die HERE God bou die rib wat Hy van die mens geneem het, tot ʼn vrou en bring haar na die mens.
-Toe sê die mens: Dit is nou eindelik been van my bene en vlees van my vlees. Sy sal mannin genoem word, want sy is uit man geneem.
+Toe sê die mens: Dit is nou eindelik been van my bene en vlees van my vlees. Sy sal mannin genoem word, want sy is die uit man geneem.
 Daarom sal ʼn man sy vader en moeder verlaat en sy vrou aankleef. En hulle sal een vlees wees.
 En hulle was altwee nakend, die mens en sy vrou, maar hulle het hul nie geskaam nie.

1/3

@@ -1,6 +1,6 @@
-Maar die slang was listiger as al die diere van die veld wat die HERE God gemaak het. En hy  vir die vrou: Is dit ook so dat God gesê het: Julle mag nie eet van al die bome van die tuin nie?
+Maar die slang was listiger as al die diere van die veld wat die HERE God gemaak het. En hy sê vir die vrou: Is dit ook so dat God gesê het: Julle mag nie eet van al die bome van die tuin nie?
 En die vrou antwoord die slang: Van die vrugte van die bome in die tuin mag ons eet,
-maar van die vrugde van die boom wat in die middel van die tuin is, het God gesê: Julle mag daarvan nie eet nie en dit nie aanroer nie, anders sal julle sterwe.
+maar van die vrugte van die boom wat in die middel van die tuin is, het God gesê: Julle mag daarvan nie eet nie en dit nie aanroer nie, anders sal julle sterwe.
 Toe sê die slang vir die vrou: Julle sal gewis nie sterwe nie;
 maar God weet dat as julle daarvan eet, julle oë sal oopgaan, sodat julle soos God sal wees deur goed en kwaad te ken.
 Toe sien die vrou dat die boom goed was om van te eet, en dat hy ʼn lus was vir die oë, ja ʼn boom wat ʼn mens kan begeer om verstand te verkry; en sy neem van sy vrugte en eet en gee ook aan haar man by haar, en hy het geëet.
@@ -11,7 +11,7 @@ En hy antwoord: Ek het u geruis gehoor in die tuin en gevrees, want ek is nakend
 En Hy sê: Wie het jou te kenne gegee dat jy nakend is? Het jy geëet van die boom waarvan Ek jou beveel het om nie te eet nie?
 En die mens antwoord: Die vrou wat U gegee het om by my te wees, sy het my van die boom gegee, en ek het geëet.
 En die HERE God sê vir die vrou: Wat het jy nou gedoen? En die vrou antwoord: Die slang het my bedrieg, en ek het geëet.
-Toe sê die HERE God vir die slang: Omdat jy dit gedoen het, is jy vervloek onder al die vee en al die diere van die veld. Op jou buik moet jy siel, en stof moet jy eet al die dae van jou lewe.
+Toe sê die HERE God vir die slang: Omdat jy dit gedoen het, is jy vervloek onder al die vee en al die diere van die veld. Op jou buik moet jy seil, en stof moet jy eet al die dae van jou lewe.
 En Ek sal vyandskap stel tussen jou en die vrou, en tussen jou saad en haar saad. Hý sal jou die kop vermorsel, en jý sal hom in die hakskeen byt.
 Vir die vrou het Hy gesê: Ek sal grootliks vermeerder jou moeite en jou swangerskap; met smart sal jy kinders baar; en na jou man sal jou begeerte wees, en hý sal oor jou heers.
 En vir die mens het Hy gesê: Omdat jy geluister het na die stem van jou vrou en van die boom geëet het waarvan Ek jou beveel het om nie te eet nie - vervloek is die aarde om jou ontwil; met moeite sal jy daarvan eet al die dae van jou lewe.

1/4

@@ -12,8 +12,8 @@ Daarom sal jy vervloek wees, ver van die grond wat sy mond oopgemaak het om die
 As jy die grond bewerk, sal dit sy vermoë aan jou nie meer gee nie; ʼn swerwer en vlugteling sal jy wees op die aarde.
 Daarop sê Kain vir die HERE: My skuld is te groot om vergewe te word.
 Kyk, U verdryf my nou uit die land uit, en ek moet my verberg vir u aangesig: ʼn swerwer en vlugteling sal ek op die aarde wees, en elkeen wat my kry, sal my doodslaan.
-Maar die HERE sê vir hom: Daarom sal, as enigeen Kain doodslan, dit sewevoudig sal gewreek word. En die HERE het ʼn teken gegee aan Kain, sodat enigeen wat hom kry, hom nie moet doodslaan nie.
-Toe gaan Kain weg van die aangesig van die HERE, an hy het gewoon in die land Nod, aan die oostekant van Eden.
+Maar die HERE sê vir hom: Daarom sal, as enigeen Kain doodslaan, dit sewevoudig gewreek word. En die HERE het ʼn teken gegee aan Kain, sodat enigeen wat hom kry, hom nie moet doodslaan nie.
+Toe gaan Kain weg van die aangesig van die HERE, en hy het gewoon in die land Nod, aan die oostekant van Eden.
 En Kain het sy vrou beken, en sy het swanger geword en Henog gebaar. Daarna bou hy ʼn stad en noem die stad na die naam van sy seun Henog.
 En vir Henog is Irad gebore; en Irad was die vader van Mehújael; en Mehújael was die vader van Metúsael; en Metúsael die vader van Lameg.
 En Lameg het vir hom twee vroue geneem. Die naam van die eerste was Ada, en die naam van die twede Silla.

1/44

@@ -0,0 +1,34 @@
+Toe gee hy bevel aan die opsigter oor sy huis en sê: Maak die sakke van die manne vol met lewensmiddele soveel as hulle kan vervoer, en sit elkeen se geld bo in sy sak;
+en my beker, die silwerbeker, moet jy sit bo in die jongste se sak saam met die geld vir sy koring. En hy het gehandel volgens die woord wat Josef gespreek het.
+Toe dit die môre lig word, het hulle die manne laat trek, hulle en hul esels.
+Hulle het uit die stad uitgetrek, hulle was nog nie ver nie toe Josef aan die opsigter oor sy huis sê: Maak jou klaar en jaag die manne agterna; en as jy hulle inhaal, vra dan vir hulle: Waarom het julle kwaad vir goed vergelde?
+Is dit nie die ding waar my heer uit drink en waarmee hy self altyd waarsê nie? Julle het verkeerd gehandel met wat julle gedoen het.
+En hy het hulle ingehaal en hierdie woorde aan hulle meegedeel.
+Toe sê hulle vir hom: Waarom spreek meneer sulke woorde? Dit is ver van u dienaars om so iets te doen.
+Kyk, geld wat ons bo in ons sakke gekry het, het ons uit die land Kanaän aan u teruggebring - hoe sou ons dan silwer of goud uit die huis van u heer kan steel?
+Die een van u dienaars by wie dit gevind word, moet sterwe; en ons sal ook meneer se slawe wees.
+Toe antwoord hy: Nou goed, laat dit wees soos julle gesê het. Dié een by wie dit gevind word, is my slaaf. Maar júlle sal vry wees.
+Daarop het hulle gou elkeen sy sak op die grond neergesit en elkeen sy sak oopgemaak.
+En hy het gesoek; hy het begin by die oudste en opgehou by die jongste; en die beker is in Benjamin se sak gevind.
+Toe skeur hulle hul klere, en elkeen laai sy esel, en hulle gaan na die stad terug.
+En Juda het saam met sy broers in die huis van Josef gekom - hy was nog daar - en hulle het voor hom neergeval op die grond.
+Daarop vra Josef vir hulle: Wat is dit nou wat julle gedoen het? Weet julle nie dat ʼn man soos ek waarsêery verstaan nie?
+En Juda antwoord: Wat kan ons vir meneer sê? Wat kan ons spreek? En waarmee kan ons ons regverdig? God het die ongeregtigheid van u dienaars uitgevind. Kyk, ons is meneer se slawe, ons sowel as hy by wie die beker gevind is.
+Maar hy antwoord: Dit is ver van my om dit te doen; die man by wie die beker gevind is, dié sal my slaaf wees. Maar trek júlle in vrede op na julle vader.
+Toe kom Juda nader na hom en sê: Ag, meneer, mag u dienaar tog ʼn woord spreek voor die ore van meneer, en laat u toorn nie teen u dienaar ontvlam nie, want u staan gelyk met Farao.
+Meneer het sy dienaars gevra en gesê: Het julle ʼn vader of broer?
+En ons het meneer geantwoord: Ons het ʼn ou vader; en daar is ʼn jong seun, ʼn kind van die ouderdom, maar sy broer is dood; en hy het alleen oorgebly van sy moeder, en sy vader het hom lief.
+Toe het u vir u dienaars gesê: Bring hom af na my toe, dat ek my oog op hom kan laat rus.
+En ons het meneer geantwoord: Die seun kan sy vader nie verlaat nie, want sy vader sal sterwe as hy hom verlaat.
+Daarop het u vir u dienaars gesê; As julle jongste broer nie saam met julle afkom nie, sal julle my aangesig nie weer sien nie.
+En toe ons na u dienaar, my vader, opgetrek het en hom die woorde van meneer te kenne gegee het,
+het ons vader gesê: Gaan koop weer vir ons ʼn bietjie voedsel.
+Maar ons het geantwoord: Ons kan nie aftrek nie. As ons jongste broer by ons is, sal ons aftrek; want ons mag die aangesig van die man nie sien as ons jongste broer nie by ons is nie.
+En u dienaar, my vader, het vir ons gesê: Júlle weet dat my vrou vir my twee gebaar het -
+die een het van my af weggegaan, en ek het gesê: Voorwaar, hy is verskeur, verskeur! En ek het hom tot hiertoe nie gesien nie.
+As julle nou hierdie een ook van my af wegneem en hom ʼn ongeluk oorkom, dan sal julle my grys hare met droefenis in die doderyk laat afdaal.
+As ek dan nou by u dienaar, my vader, kom, en die seun nie by ons is nie - terwyl sy siel innig aan hom verkleef is -
+dan sal hy sterwe as hy sien dat die seun daar nie is nie; en u dienaars sal die grys hare van u dienaar, ons vader, met kommer in die doderyk laat afdaal.
+Want u dienaar het die seun deur borgskap verkry van my vader deurdat hy gesê het: As ek hom nie vir u bring nie, sal ek lewenslank teenoor my vader skuldig staan.
+Laat u dienaar dan nou tog in die plek van die seun meneer se slaaf bly, en laat die seun saam met sy broers optrek.
+Want hoe kan ek na my vader optrek as die seun nie by my is nie? Mag ek maar net die ellende nie saam aansien wat my vader sal tref nie!

1/45

@@ -0,0 +1,28 @@
+Toe kon Josef hom nie langer bedwing nie, en hy roep: Laat almal van my af weggaan! En daar het niemand by hom gestaan toe Josef hom aan sy broers bekend gemaak het nie.
+Daarop bars hy in trane uit, sodat die Egiptenaars en ook die huis van Farao dit gehoor het.
+En Josef sê vir sy broers: Ek is Josef! Leef my vader nog? Maar sy broers kon hom nie antwoord nie, want hulle was verskrik voor hom.
+Verder sê Josef vir sy broers: Kom tog nader na my. En toe hulle naderkom, sê hy: Ek is julle broer Josef vir wie julle na Egipte verkoop het.
+Maar wees nou nie bedroef nie, en laat daar geen ontstemming by julle wees dat julle my hierheen verkoop het nie. Want om lewens te behou, het God my voor julle uit gestuur.
+Want daar was nou twee jaar hongersnood in die land, en daar is nog vyf jaar waarin nie geploeg of geoes sal word nie.
+Maar God het my voor julle uit gestuur om vir julle ʼn oorblyfsel op die aarde te verseker en om julle in die lewe te hou tot ʼn groot verlossing.
+Júlle het my dan nou nie heirheen gestuur nie, maar God; en Hy het my ʼn raadsman van Farao gemaak en ʼn gebieder oor sy hele huis en ʼn regeerder in die hele Egipteland.
+Trek gou op na my vader en sê vir hom: So spreek u seun Josef: God het my ʼn gebieder oor die hele Egipteland gemaak. Kom af na my, moenie versuim nie!
+En u kan in die land Gosen woon en naby my wees, u en u kinders en u kindskinders en u kleinvee en u beeste en alles wat u besit.
+En ek sal u daar onderhou, want saar sal nog vyf jaar hongersnood wees; sodat u nie verarm nie, u en u huis en alles wat aan u behoort.
+En kyk, julle oë sien dit, en die oë van my broer Benjamin, dat dit my mond is wat met julle spreek.
+Vertel dan aan my vader van al my heerlikheid in Egipte en van alles wat julle gesien het, en bring my vader gou hierheen af.
+Toe val hy sy broer Benjamin om die hals en ween; en ook Benjamin het aan sy hals geween.
+En hy het al sy broers gesoen en aan hulle hals geween; en daarna het sy broers met hom gespreek.
+Toe die gerugte in die huis van Farao gehoor word dat Josef se broers gekom het, was dit goed in die oë van Farao en van sy dienaars.
+En Farao het met Josef gesreek: Sê vir jou broer: Doen dit, laai julle diere en trek weg na die land Kanaän.
+En gaan haal julle vader en julle huisgesinne en kom na my toe, dan sal ek julle die beste van Egipteland gee; en eet die vettigheid van die land.
+Jý kry bevel om dit te doen: Neem vir julle uit Egipteland waens vir julle kinders en julle vroue, en vervoer julle vader en kom.
+En julle hoef geen spyt te hê oor julle huisraad nie, want die beste van die hele Egipteland is julle s'n.
+Die seuns van Israel het toe so gedoen; en Josef het vir hulle waens verskaf volgens die bevel van Farao en hulle padkos gegee vir die reis.
+Hy het aan hulle almal, man vir man, nuwe kleere gegee; maar aan benjamin het hy drie honderd sikkels silwer en vyf stel nuwe klere gegee.
+En net so het hy ook aan sy vader gestuur tien esels, gelaai met die beste goed van Egipte, en tien eselinne, gelaai met koring en brood en voedsel vir sy vader op die reis.
+Daarop het hy sy broers weggestuur, en hulle het vertrek; en hy het vir hulle gesê: Moenie vir mekaar kwaad word op die pad nie.
+En hulle het opgetrek uit Egipte en in die land Kanaän aangekom by hulle vader Jakob.
+Toe hulle hom vertel: Josef lewe nog - en dat hy regeerder is in die hele Egipteland - het sy hart beswyk, want hy het hulle nie geglo nie.
+Maar toe hulle hom al die woorde van Josef te kenne gee wat hy met hulle gespreek het, en hy die waens sien wat Josef gestuur het om hom te vervoer, het die gees van Jakob, hulle vader, lewendig geword.
+En Israel het gesê: Dit is genoeg! My seun Josef lewe nog! Ek sal gaan en hom sien voordat ek sterwe.

1/46

@@ -0,0 +1,34 @@
+En Israel het weggetrek met alles wat hy had, en in Berséba gekom; en hy het offerandes gebring aan die God van sy vader Isak.
+En God het Israel toegespreek in naggesigte en gesê: Jakob, Jakob! En hy antwoord: Hier is ek!
+Toe sê Hy: Ek is God, die God van jou vader. Moenie bevrees wees om na Egipte af te trek nie, want Ek sal jou daar ʼn groot nasie maak.
+Ek sal saam met jou aftrek na Egipte en Ek sal jou gewis ook opbring; en Josef sal jou oë toedruk.
+Daarna het Jakob weggetrek van Berséba af. En die seuns van Israel het hulle vader Jakob met hulle kinders en hulle vroue op die waens gelaai wat Farao gestuur het om hom te vervoer.
+En hulle het hul vee en besittings geneem wat hulle in die land Kanaän verwerf het en in Egipte gekom, Jakob en sy hele geslag saam met hom:
+sy seuns en sy kleinseuns saam met hom; sy dogters en kleindogters en sy hele geslag het hy saam met hom in Egipte gebring.
+En dit is die name van die seuns van Israel wat in Egipte gekom het - Jakob en sy seuns. Die eersgeborene van Jakob was Ruben.
+En die seuns van Ruben: Hanog en Pallu en Hesron en Karmi.
+En die seuns van Símeon: Jémuel en Jamin en Ohad en Jagin en Sohar en Saul, die seun van die Kanaänietiese vrou.
+En die seuns van Levi: Gerson, Kehat en Merári.
+En die seuns van Juda: Er en Onan en Sela an Peres en Serag. En Er en Onan het gesterwe in die land Kanaän; en die seuns van Peres was Hesron en Hamul.
+En die seuns van Íssaskar: Tola en Puwa en Job en Simron.
+En die seuns van Sébulon: Sered en Elon en Jágleël.
+Dit is die seuns van Lea wat sy vir Jakob gebaar het in Paddan-Aram, saam met sy dogter Dina; al die siele van sy seuns en dogters was drie en dertig.
+En die seuns van Gad: Sifjon en Haggi, Suni en Esbon, Eri en Arόdi en Areëli.
+En die seuns van Aser: Jimna en Jiswa en Jiswi en Bería en Serag, hulle suster; en die seuns van Bería: Heber en Málkiël.
+Dit is die seuns van Silpa wat Laban aan sy dogter Lea gegee het; en sy het vir Jakob hierdie sestien siele gebaar.
+Die seuns van Ragel, die vrou van Jakob: Josef en Benjamin.
+En vir Josef is in Egipteland gebore Manasse en Efraim wat Ásenat, die dogter van Potiféra, die priester van On, vir hom gebaar het.
+En die seuns van Benjamin: Bela en Beger en Asbel, Gera en Naäman, Egi en Ros, Muppim en Huppim en Ard.
+Dit is die seuns van Ragel wat vir Jakob gebore is, almal saam veertien siele.
+En die seuns van Dan: Husim.
+En die seuns van Náftali: Jágseël en Guni en Jeser en Sillem.
+Dit is die seuns van Bilha wat Laban aan sy dogter Ragel gegee het; en sy het hulle vir Jakob gebaar, almal saam sewe siele.
+Al die siele wat aan Jakob behoort het en, uit sy lende afkomstig, na Egipte gegaan het, behalwe die vroue van die seuns van Jakob, was almal saam ses en sestig siele.
+En die seuns van Josef wat vir hom in Egipte gebore is, was twee siele. Al die siele van die huis van Jakob, wat in Egipte gekom het, was sewentig.
+En hy het Juda voor hom uit gestuur na Josef, dat dié voor hom uit die pad moes wys na Gosen; en hulle het in die land Gosen aangekom.
+Toe span Josef sy rytuig in en hy trek op, sy vader Israel tegemoet na Gosen. En toe hy homself aan hom vertoon, het hy om sy hals geval en lank aan sy hals geween.
+En Israel sê vir Josef: Nou kan ek sterwe nadat ek jou aangesig gesien het, dat jy nog leef!
+Daarna het Josef met sy broers en die huis van sy vader gespreek: Ek sal optrek en aan Farao vertel en vir hom sê: My broers en die huis van my vader, wat in die land Kanaän was, het na my gekom.
+En die manne is herders van kleinvee - want hulle was veeboere - en hulle het hul kleinvee en hul beeste en alles wat hulle besit, saamgebring.
+En as Farao julle laat roep en vra: Wat is julle nering?
+dan moet julle antwoord: U dienaars was veeboere van ons jeug af tot nou toe, ons sowel as ons vaders - sodat julle in die land Gosen kan woon. Want elke herder van kleinvee is vir die Egiptenaars ʼn gruwel.

1/47

@@ -0,0 +1,31 @@
+Daarop het Josef gekom en aan Farao vertel en gesê: My vader en my broers en hulle kleinvee en beeste en alles wat hulle besit, het gekom uit die land Kanaän, en daar is hulle nou in die land Gosen.
+En hy het uit die getal van sy broers vyf man saamgeneem en hulle aan Farao voorgestel.
+Toe vra Farao vir sy broers: Wat is julle nering? En hulle antwoord Farao: U dienaars is herders van kleinvee, ons sowel as ons vaders.
+Verder sê hulle vir Farao: Ons het gekom om as vreemdelinge in die land te vertoef, want daar is geen weiding vir die kleinvee van u dienaars nie, omdat die hongersnood in die land Kanaän swaar is. Laat u dienaars dan nou tog in die land Gosen woon.
+Daarop het Farao met Josef gespreek en gesê: Jou vader en jou broers het na jou gekom.
+Egipteland lê voor jou oop; laat jou vader en jou broers in die beste deel van die land woon; hulle kan in die land Gosen woon. En as jy weet dat daar onder hulle bekwame manne is, stel julle dan aan as vee-opsigters oor my eiendom.
+Toe bring Josef sy vader Jakob in en stel hom aan Farao voor. En Jakob het Farao gegroet met ʼn seënwens.
+Daarop sê Farao vir Jakob: Hoeveel is die dae van jou lewensjare?
+En Jakob antwoord Farao: Die dae van die jare van my vreemdelingskap is honderd en dertig jaar. Min in getal en vol teëspoed was die dae van my lewensjare, en hulle het nie gehaal by die dae van die lewensjare van my vaders gedurende die dae van hulle vreemdelingskap nie.
+Toe het Jakob Farao gegroet met ʼn seënwens en van Farao af weggegaan.
+En Josef het vir Jakob en sy broers woonplekke aangewys en aan hulle ʼn besitting in Egipteland gegee, in die beste deel van die land, in die landstreek Ramses, soos Farao beveel het.
+En Josef het sy vader en sy broers en die hele huis van sy vader met brood onderhou ooreenkomstig die getal van die kinders.
+En daar was in die hele land geen brood nie, want die hongersnood was baie swaar, sodat Egipteland en die land Kanaän uitgeput was weens die hongersnood.
+En Josef het al die geld versamel wat in Egipteland en in die land Kanaän te vinde was, vir die koring wat hulle gekoop het, en Josef het die geld in die paleis van Farao gebring.
+En toe die geld in Egipteland en in die land Kanaän op was, het al die Egiptenaars na Josef gekom en gesê: Gee vir ons brood! En: Waarom moet ons voor u oë sterwe, want die geld is gedaan?
+En Josef antwoord: Gee julle vee, dan sal ek dit aan julle gee vir julle vee as die geld gedaan is.
+Toe bring hulle hul vee na Josef, en Josef het aan hulle brood gegee vir die perde en die besitting aan kleinvee en beeste en vir die esels; en hy het hulle dié jaar versorg met brood vir die waarde van al hulle besittings aan vee.
+Toe dié jaar om was, het hulle na hom gekom in die tweede jaar en vir hom gesê: Ons kan dit vir meneer nie wegsteek nie, maar die geld is op en die besitting aan vee is meneer s'n. Daar het niks vir meneer oorgebly nie as net ons lyf en ons grond.
+Waarom moet ons voor u oë te gronde gaan, ons sowel as ons landery? Koop ons en ons grond vir brood, dan sal ons en ons grond aan Farao diensbaar wees; en gee saadkoring, dat ons kan lewe en nie sterwe nie, en dat die grond nie woes word nie.
+So het Josef dan al die grond van Egipte vir Farao opgekoop, want die Egiptenaars het elkeen sy stuk grond verkoop, omdat die hongersnood vir hulle te swaar was. So het die land dan Farao se eiendom geword.
+En wat die volk betref - hy het hulle laat verhuis na die stede, van die een end van die Egiptiese gebied na die ander end daarvan.
+Net die grond van die priesters het hy nie gekoop nie; want die priesters het ʼn vaste inkomste van Farao ontvang en van hulle vaste inkomste geëet wat Farao hulle toegestaan het. Daarom het hulle hul grond nie verkoop nie.
+Toe sê Josef vir die volk: Kyk, ek het vandag julle en jul grond vir Farao gekoop: daar is saadkoring vir julle, dat julle die grond kan besaai.
+En by die insameling moet julle ʼn vyfde deel aan Farao afgee, en die ander vier dele sal vir julle dien as saad vir die land en as voedsel vir julleself en die wat in julle huise is en as voeding vir julle kinders.
+En hulle antwoord: U het ons lewe gered. Laat ons guns mag vind in die oë van meneer, dan sal ons die dienaars van Farao wees.
+En Josef het dit ʼn wet gemaak tot vandag toe vir die saaigrond van Egipte - die vyfde deel behoort aan Farao. Net die grond van die priesters alleen het nie die eiendom van Farao geword nie.
+So het Israel dan in Egipteland gewoon, in die land Gosen; en hulle het vaste besittings daarin verwerf en vrugbaar geword en sterk vermeerder.
+En Jakob het sewentien jaar in Egipteland gelewe, sodat die dae van Jakob, die jare van sy lewe, honderd sewen-en-veertig jaar was.
+En toe die dae van Isreal naderkom dat hy moes sterwe, het hy sy seun Josef laat roep en vir hom gesê: As ek nou guns in jou oë gevind het, sit dan tog jou hand onder my heup en bewys my liefde en trou - begrawe my tog nie in Egipte nie.
+As ek met my vaders ontslaap het, bring my dan weg uit Egipte en begrawe my in hulle graf. En hy antwoord: Ek sal handel ooreenkomstig u woord.
+Toe sê hy: Sweer my tog. En hy het vir hom gesweer. Toe het Israel in aanbidding gebuig oor die koppenent van die bed.

1/5

@@ -1,7 +1,7 @@
 Dit is die stamboom van Adam. Die dag toe God die mens geskape het, het Hy hom gemaak na die gelykenis van God.
 Man en vrou het Hy hulle geskape en hulle geseën en hulle mens genoem, die dag toe hulle geskape is.
 Toe Adam honderd en dertig jaar oud was, het hy ʼn seun verwek na sy gelykenis, na sy ewebeeld, en hom Set genoem.
-En die dae van Adam ná die geboorte van Set, was agt honderd jaar. En hy het seuns en dogters gehad.
+En die dae van Adam, ná die geboorte van Set, was agt honderd jaar. En hy het seuns en dogters gehad.
 So was dan al die dae van Adam wat hy geleef het, nege honderd en dertig jaar, en hy het gesterwe.
 Toe Set honderd en vyf jaar oud was, het hy die vader van Enos geword.
 En Set het ná die geboorte van Enos nog agt honderd en sewe jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.

1/6

@@ -4,11 +4,11 @@ Toe sê die HERE: My Gees sal nie vir ewig in die mens heers nie, omdat hy ook v
 In dié dae was die reuse op die aarde, en ook daarna, as die seuns van God by die dogters van die mense ingegaan, en dié vir hulle kinders gebaar het. Dit is die helde uit die ou tyd, die manne van naam.
 Toe die HERE sien dat die boosheid van die mens op die aarde groot was, en al die versinsels wat hy bedink in sy hart altyddeur net sleg was,
 het dit die HERE berou dat Hy die mens op die aarde gemaak het, en daar was smart in sy hart.
-En die HERE sê: Ek sal die mens wat Ek geskape het, van die aarde verdelg, die mens sowel as die vee en die kruipende diere en die voëls van die hemel. Want die berou My dat Ek hulle gemaak het
+En die HERE sê: Ek sal die mens wat Ek geskape het, van die aarde verdelg, die mens sowel as die vee en die kruipende diere en die voëls van die hemel. Want dit berou My dat Ek hulle gemaak het
 Maar Noag het genade gevind in die oë van die HERE.
 Dit is die geskiedenis van Noag. Noag was ʼn regverdige, opregte man onder sy tydgenote. Noag het gewandel met God.
 En Noag het drie seuns gehad: Sem, Gam en Jafet.
-Maar die aarde was verdorwe voor die aangesig van Go, en die aarde was vol geweld.
+Maar die aarde was verdorwe voor die aangesig van God, en die aarde was vol geweld.
 Toe sien God die aarde aan en - dit was verdorwe, want alle vlees het sy wandel op die aarde verderwe.
 En God sê vir Noag: Die einde van alle vlees het voor my aangesig gekom; want die aarde is deur hulle vervul met geweld. En kyk, Ek gaan hulle saam met die aarde verdelg.
 Maak vir jou ʼn ark van goferhout. Met afdelings moet jy die ark maak en dit binne en buite met pik bestryk.

1/7

@@ -15,10 +15,10 @@ Hulle en al die wilde diere volgens hulle soorte en al die vee volgens hulle soo
 van al die vlees waar ʼn lewensgees in was, het twee-twee na Noag in die ark gegaan.
 En die wat ingaan, het gegaan as mannetjie en wyfie van alle vlees soos God hom beveel het. En die HERE het agter hom toegesluit.
 En die vloed was veertig dae lank op die aarde: die waters het vermeerder en die ark opgehef, sodat dit opgerys het bo die aarde.
-en die waters het die oorhand gekry en grootliks vermeerder op die aarde terwyl die ark op die waters drywe.
+En die waters het die oorhand gekry en grootliks vermeerder op die aarde terwyl die ark op die waters drywe.
 En die waters het heeltemal die oorhand gekry op die aarde, sodat al die hoë berge onder die ganse hemel bedek was.
 Vyftien el bo hulle het die waters die oorhand gekry, sodat die berge bedek was.
 En alle vlees wat op die aarde beweeg, het weggesterwe: die voëls en die vee en die wilde diere en al die gedierte wat op die aarde wemel, en al die mense.
-Alles wat die asem van die lewensgees in sy nuesgate gehad het, alles wat op die droë grond was, het doodgegaan.
+Alles wat die asem van die lewensgees in sy neusgate gehad het, alles wat op die droë grond was, het doodgegaan.
 So is dan al die lewende wesens verdelg wat op die aarde was, die mens sowel as die vee en die kruipende diere en die voëls van die hemel; hulle is verdelg van die aarde. En net Noag het oorgebly en wat by hom in die ark was.
 En die waters het die oorhand behou oor die aarde honderd en vyftig dae lank.

1/8

@@ -2,13 +2,13 @@ En God het gedink aan Noag en aan al die wilde diere en al die vee wat saam met
 Ook die fonteine van die watervloed en die sluise van die hemel het toegegaan, en die stortreën uit die hemel opgehou.
 Toe het die waters aanhoudend van die aarde teruggegaan, en die waters het afgeneem aan die end van honderd en vyftig dae.
 En die ark het in die sewende maand, op die sewentiende dag van die maand, op die gebergte van Ararat gerus.
-En die waters het aanhoudend afgeneem tot die tiende maand. in die tiende maand, op die eerste van die maand, het die toppe van die berge sigbaar geword.
+En die waters het aanhoudend afgeneem tot die tiende maand. In die tiende maand, op die eerste van die maand, het die toppe van die berge sigbaar geword.
 Toe het Noag aan die end van veertig dae die venster oopgemaak van die ark wat hy gebou het,
-en ʼn kraai uitgestuur wat gedurig heen en weer gevlieg het tot dat die waters weggedroog het van die aarde.
+en ʼn kraai uitgestuur wat gedurig heen en weer gevlieg het totdat die waters weggedroog het van die aarde.
 Daarop laat hy ʼn duif van hom af wegvlieg om te sien of die waters oor die aarde verminder het.
 Maar die duif het geen rusplek gevind vir die holte van sy voet nie en na hom teruggekeer in die ark; want die waters was oor die hele aarde. So het hy dan sy hand uitgesteek en hom gegryp en in die ark by hom gebring.
 Daarna het hy weer sewe dae gewag. Toe stuur hy die duif weer uit die ark.
-En die duif het teen die aand na hom gekom, en daar was ʼn groen olyfblad in sy bek! Toe merk Noag dag die waters oor die aarde verminder het.
+En die duif het teen die aand na hom gekom, en daar was ʼn groen olyfblad in sy bek! Toe merk Noag dat die waters oor die aarde verminder het.
 Daarna wag hy weer sewe dae en stuur die duif uit. Maar hy het nie weer na hom teruggekeer nie.
 In die seshonderd-en-eerste jaar, in die eerse maand, op die eerste van die maand, het die waters weggedroog van die aarde. En Noag het die deksel van die ark weggeneem en uitgekyk, en die aarde was droog-
 in die twede maand, op die sewen-en-twintigste dag van die maand, was die aarde droog.
@@ -16,7 +16,7 @@ En God het met Noag gespreek en gesê:
 Gaan uit die ark, jy en jou vrou en jou seuns en die vroue van jou seuns saam met jou.
 Laat saam met jou uitgaan al die diere wat by jou is, van alle vlees: die voëls en die vee en al die diere wat op die aarde kruip, dat hulle kan wemel op die aarde en vrugbaar wees en vermeerder op die aarde.
 Toe gaan Noag uit en sy seuns en sy vrou en die vroue van sy seuns saam met hom.
-Al die diere, alles wat op die aarderoer, volgens hulle soorte, het uit die ark uitgegaan.
+Al die diere, alles wat kruip en al die voëls, alles wat op die aarde roer, volgens hulle soorte, het uit die ark uitgegaan.
 En Noag het vir die HERE ʼn altaar gebou en van al die rein diere en al die rein voëls geneem en brandoffers op die altaar gebring.
-En die HERE het die lieflike geur geruik, en die HERE het in sy hart gesê: Ek sal die aarde verder nie meer vervloek em die mens ontwil nie, want die versinsels van die mens se hart is sleg van sy jeug af. En Ek sal verdernie meer al die lewende wesens tref soos Ek gedoen het nie.
+En die HERE het die lieflike geur geruik, en die HERE het in sy hart gesê: Ek sal die aarde verder nie meer vervloek om die mens ontwil nie, want die versinsels van die mens se hart is sleg van sy jeug af. En Ek sal verder nie meer al die lewende wesens tref soos Ek gedoen het nie.
 Van nou af sal, al die dae van die aarde, saaityd en oestyd, koue en hitte, somer en winter, dag en nag, nie ophou nie.

1/9

@@ -1,21 +1,21 @@
-En God het Noag en sy suens geseën en vir hulle gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die aarde.
+En God het Noag en sy seuns geseën en vir hulle gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die aarde.
 Die vrees en die skrik vir julle sal wees oor al die diere van die aarde en al die voëls van die hemel; alles wat op die aarde roer en al die visse van die see. Hulle is in julle hand oorgegee.
 Alles wat beweeg en lewe, sal julle voedsel wees. Net soos die groen plante, gee Ek dit alles aan julle.
 Net die vleis met sy siel, met sy bloed, mag julle nie eet nie.
 Maar wat júlle bloed betref, naamlik van julle siele, dit sal Ek eis: van al die diere sal Ek dit eis. Ook van die mens, van die een teenoor die ander, sal Ek die siel van die mens eis.
-Hy wat die bloed van ʼn mens vergiet, sy bloed sal duer mense vergeit word; want God het die mens na sy beeld gemaak.
-Maar julle, wees vrugbaar en vermeerder: wemel op die aarde en vermeerder daarop.
+Hy wat die bloed van ʼn mens vergiet, sy bloed sal deur mense vergiet word; want God het die mens na sy beeld gemaak.
+Maar julle, wees vrugbaar en vermeerder; wemel op die aarde en vermeerder daarop.
 Verder het God met Noag en sy seuns by hom gespreek en gesê:
 Maar Ek, kyk Ek rig my verbond met julle op en met julle nageslag ná julle,
-en met al die lewende wesens wat by julle is: die voëls, die vee an al die wilde diere van die aarde by julle - al wat uit die ark uitgegaan het, naamlik al die diere van die aarde.
-En Ek rig my verbond met julle op, dat alle vlees nie meer duer die waters van die vloed uitgeroei sal word nie, en dat daar geen vloed meer sal wees om die aarde te verwoes nie.
+en met al die lewende wesens wat by julle is: die voëls, die vee en al die wilde diere van die aarde by julle - al wat uit die ark uitgegaan het, naamlik al die diere van die aarde.
+En Ek rig my verbond met julle op, dat alle vlees nie meer deur die waters van die vloed uitgeroei sal word nie, en dat daar geen vloed meer sal wees om die aarde te verwoes nie.
 En God het gesê: Dit is die teken van die verbond wat Ek sluit tussen My en julle en al die lewende wesens wat by julle is, vir ewige geslagte:
 My boog gee Ek in die wolke; dit sal ʼn teken wees van die verbond tussen My en die aarde.
 As Ek dan wolke oor die aarde bring, en hierdie boog verskyn in die wolke,
 dan sal Ek dink aan my verbond wat daar bestaan tussen My en julle en al die lewende wesens, in alle vlees. En die waters sal nie meer ʼn vloed word om alle vlees te verdelg nie.
 As die boog dan in die wolke staan, sal Ek dit aansien om te dink aan die ewige verbond tussen God en al die lewende wesens, in alle vlees wat op die aarde is.
-En God het vir Noag gesê: Dit is die teken van die verbond wat Ek op gerig het tussen My en alle vlees wat op die aarde is.
-En die seuns van Noag wat uit die ark uitgegaan het, was Sem en Gam en Jafet. En Gam was die veder van Kanaän.
+En God het vir Noag gesê: Dit is die teken van die verbond wat Ek opgerig het tussen My en alle vlees wat op die aarde is.
+En die seuns van Noag wat uit die ark uitgegaan het, was Sem en Gam en Jafet. En Gam was die vader van Kanaän.
 Hierdie drie was die seuns van Noag; en met hulle begin die uitbreiding van al die aardbewoners.
 En Noag het begin om die grond te bewerk en ʼn wingerd geplant.
 Maar toe hy van die wyn gedrink het, het hy dronk geword en nakend in sy tent gelê.
@@ -26,4 +26,4 @@ sê hy: Vervloek is Kanaän! ʼn Kneg van die knegte moet hy wees vir sy broers.
 Verder sê hy: Geseënd is die HERE, die God van Sem. Maar Kanaän moet sy dienskneg wees.
 Mag God aan Jafet ruimte verskaf, en mag hy woon in die tente van Sem! Maar Kanaän moet sy dienskneg wees.
 En Noag het ná die vloed drie honderd en vyfig jaar gelewe.
-So was dan al die dae van Noag nege honderd en vftig jaar, en hy het gesterwe.
+So was dan al die dae van Noag nege honderd en vyftig jaar, en hy het gesterwe.

19/41

@@ -0,0 +1,14 @@
+Vir die musiekleier. ʼn Psalm van Dawid.
+Welgeluksalig is hy wat ag gee op die arme; die HERE sal hom red in die dag van onheil.
+Die HERE sal hom bewaar en hom in die lewe hou; hy sal gelukkig gemaak word op die aarde. Ja, U kan hom nie oorgee aan die begeerte van sy vyhande nie.
+Die HERE sal hom ondersteun op die siekbed; sy hele slaapplek verander U as hy krank is.
+Ek het gesê: o HERE, wee my genadig! Genees my, want ek het teen U gesondig.
+My vyhande spreek kwaad van my en sê: Wanneer sal hy sterwe en sy naam vergaan?
+En as iemand kom om my te sien, dan praat hy leuens; sy hart vergader onwaarheid vir hom; gaan hy uit na buite, dan spreek hy daarvan.
+Al my haters tesame fluiser onder mekaar teen my; teen my bedink hulle my onheil en sê:
+Iets skandeliks is op hom uitgestort; en nou dat hy lê, sal hy nie weer opstaan nie.
+Selfs die man wat met my in vrede lewe, op wie ek vertrou het, wat my brood eet, het die hakskeen teen my opgelig.
+Maar U, o HERE, wees my genadig en rig my op, dat ek hulle dit hulle dit kan vergelde!
+Hieraan weet ek dat U ʼn welbehae in my het: dat my vyhand oor my nie juig nie.
+My tog, in opregtheid ondersteun U my, en U stel my voor u aangesig tot in ewigheid.
+Geloof sy die HERE, die God van Israel, van ewigheid tot in ewigheid! Amen, ja amen.

19/42

@@ -0,0 +1,12 @@
+Vir die musiekleier. ʼn Onderwysing van die kinders van Korag.
+Soos ʼn hert wat smag na waterstrome so smag my siel na U, o God!
+My seil dors na God, na die lewende God; wanneer sal ek ingaan en voor die aangesig van God verskyn?
+My trane is my spys dag en nag, omdat hulle die hele dag vir my sê: Waar is jou God?
+Hieraan wil ek dink en my siel uitstort in my: hoe ek gewoond was om voort te trek met die skare, hulle gelei het na die huis van God, met die stem van jubel en lof - ʼn feesviererende menigte!
+Wat buig jy jou neer, o my siel, en is onrustig in my? Hoop op God; want ek sal Hom loof - die verlossing van sy aangesig!
+o My God, my siel buig hom neer in my; daarom dink ek aan U uit die land van die Jordaan en die Hermons, van die klein gebergte af.
+Die vloed roep na die vloed by die gedruis van watervalle; al u bare en u golwe het oor my heengegaan.
+Maar die HERE sal oor dag sy goedertierenheid gebied, en in die nag sal sy lied by my wees, ʼn gebed tot die God van my lewe.
+Ek wil sê tot God: My rots, waarom vergeet U my? waarom gaan ek in die rou deur die vyhand se verdrukking?
+Met ʼn doodsteek in my gebeente smaad my teëstanders my as hulle die hele dag vir my sê: Waar is jou God?
+Wat buig jy jou neer, o my siel, en wat is jy onrustig in my? Hoop op God, want ek sal Hom nog loof -  die verlossing van my aangesig en my God!

19/43

@@ -0,0 +1,5 @@
+Doen aan my reg, o God, en verdedig my regsaak teen ʼn onbarmhartige volk; red my van die man van bedrog en onreg!
+Want U is die God van my toevlug; waarom verstoot U my dan? Waarom moet ek rondgaan in rougewaad deur die vyhand se verdrukking?
+Stuur u lig en u waarheid; laat dié my lei; laat dié my bring na u heilige berg en na u woninge,
+dat ek kan ingaan na die altaar van God, na die God van my jubelende blydskap en U kan loof met die siter, o God, my God!
+Wat buig jy jou neer, o my siel, en wat is jy onrustig in my? Hoop op God, want ek sal Hom nog loof - die verlossing van my aangesig en my God!

19/44

@@ -0,0 +1,27 @@
+Vir die musiekleier. Van die kinders van Korag. ʼn Onderwysing.
+O God, met ons ore het ons dit gehoor, ons vaders het dit ons vertel: ʼn werk het U gedoen in hulle dae, in die dae van die voortyd.
+U self het met u hand nasies verdrywe, maar húlle geplant; U het volke kwaad aangedoen, hulle daarteen laat uitspruit.
+Want hulle het die land nie deur hul swaard in besit geneem nie, en hul arm het hulle nie oorwinning gegee nie; maar u regterhand en u arm en die lig van u aangesig, omdat U ʼn welbehae in hulle gehad het.
+U self is my Koning, o God! Gebied die oorwinninge van Jakob.
+Deur U sal ons ons teëstanders omstoot; in u Naam sal ons hulle vertrap wat teen ons opstaan.
+Want ek vertrou nie op my boog nie, en my swaard sal my die oorwinning nie gee nie.
+maar U het ons verlos van ons teëstanders en ons haters beskaamd gemaak.
+In God roem ons die hele dag, en u Naam sal ons loof tot in ewigheid. Sela.
+En tog het ons verstoot en tot skande gemaak, en U trek nie saam met ons leërs uit nie.
+U laat ons agteruitwyk vir die teëstander, en ons haters plunder na hartelus.
+U gee ons oor soos slagvee, en U het ons onder die nasies verstrooi.
+U verkoop u volk vir niks en het nie baie verdien deur hulle koopprys nie.
+U maak ons ʼn smaad vir ons bure, ʼn spot en beskimping vir die wat rondom ons is.
+U maak ons ʼn spreekwoord onder die nasies, ʼn hoofskudding onder die volke.
+My skande is die hele dag voor my, en die skaamte van my aangesig oordek my;
+weens die stem van die smader en lasteraar, weens die blik van die vyand en wraakgierige.
+Dit alles het oor ons gekom, en tog het ons U nie vergeet en nie bedrieglik gehandel teen u verbond nie.
+Ons hart het nie agteruitgewyk nie, en ons gange het van u pad nie afgebuig nie,
+alhoewel U ons verbrysel het in ʼn plek van jakkalse en ons met ʼn doodskaduwee oordek.
+As ons die Naam van onse God vergeet het en ons hande uitgebrei het na ʼn vreemde god -
+sou God dit nie naspeur nie? Want Hy ken die geheime van die hart.
+Maar om U ontwil word ons die hele dag doodgemaak; ons word gereken as slagskape.
+Ontwaak! Waarom slaap U, Here? Word tog wakker! Verstoot nie vir ewig nie!
+Waarom verberg U u aangesig, vergeet U ons ellende en ons verdrukking?
+Want ons siel is in die stof neergebuig; ons buik kleef aan die aarde.
+Staan op tot ons hulp en verlos ons om u goedertierenheid ontwil!

19/45

@@ -0,0 +1,18 @@
+Vir die musiekleier; op die wysie van: "Lelies." Van die kinders van Korag. ʼn Onderwysing. ʼn Lied van liefde.
+My hart word bewoë deur goeie woorde; ek dra my gedigte voor aangaande ʼn Koning; my tong is die pen van ʼn vaardige skrywer.
+U is veel skoner as die mensekinders; genade is uitgestort op u lippe; daarom het God U geseën vir ewig.
+Gord u swaard aan die heup, o held, u majesteit en u heerlikheid;
+en ry voorspoedig in u heerlikheid, terwille van waarheid en ootmoed en geregtigheid; en laat u regterhand U vreeslike dinge leer!
+U pyle is skerp (volke val onder U!); hulle tref in die hart van die Koning se vyhande.
+U troon, o God, is vir ewig ne altyd; die septer van u koninkryk is ʼn regverdige septer.
+U het geregtigheid lief en haat goddeloosheid. Daarom het, o God, u God U gesalf met vreugde - olie bo u metgeselle.
+Al u klere is mirre en alewee en kassie uit ivoorpaleise maak snarespel U bly.
+Dogters van konings is onder u staatsdogters; die koningin staan aan u regterhand in goud van Ofir.
+Hoor, o dogter, en kyk en neig u oor, en vergeet u volk en die huis van u vader;
+en as die Koning u skoonheid begeer - want Hy is u Heer - buig u dan voor Hom neer.
+En die dogters van Tirus - met geskenke sal hulle u guns soek, ja die rykstes van die mense.
+Louter heerlikheid is die Koning se dogter daarbinne; van gouddraad is haar kleding.
+In veelkleurige gewade word sy na die Koning gelei; jonkvroue agter haar, haar vriendinne, word na U gebring.
+Hulle word gelei met vreugde en gejuig; hulle gaan in die Koning se paleis in.
+In die plek van u vaders sal u seuns wees; U sal hulle aanstel as vorste in die hele land.
+U Naam wil ek vermeld van geslag tot geslag; daarom sal die volke U loof vir eiwg en altyd.

19/46

@@ -0,0 +1,12 @@
+Vir die musiekleier. Van die kinders van Korag. Met sopraanstemme. ʼn Lied.
+God is vir ons ʼn toeflug en sterkte; as hulp in benoudhede is Hy in hoë mate beproef.
+Daarom sal ons nie vrees nie, al wankel die aarde en al wankel die berge weg in die hart van die seë.
+Laat die waters bruis, laat hulle skuim; laat die berge bewe deur sy verheffing! Sela.
+Die stroompies van ʼn rivier maak die Godstad bly, die heiligdom van die woninge van die Allerhoogste.
+God is daar binne - in, dit sal nie wankel nie; God sal dit help as die dag aanbreek.
+Nasies het gebruis, koninkryke het gewankel; Hy het sy stem verhef; die aarde bewe.
+Die HERE van die leërskare is met ons; die God van Jakob is ʼn rotsvesting vir ons. Sela.
+Kom aanskou die dade van die HERE, wat verskriklike dinge oor die aarde bring,
+wat oorloë laat ophou tot by die einde van die aarde, die boog verbreek en die spies stukkend slaan, die strydwaens met vuur verbrand.
+Laat staan en weet dat Ek God is; Ek sal hoog wees onder die nasies, hoog op die aarde.
+Die HERE van die leërskare is met ons; die GOd van Jakob is ʼn rotsvesting vir ons. Sela.

19/47

@@ -0,0 +1,10 @@
+Vir die musiekleier. van die kinders van Korag. ʼn Psalm.
+Alle volke, klap met die hande; juig tot eer van God met ʼn stem van gejubel!
+Want die HERE, die Allerhoogste, is gedug, ʼn groot Koning oor die hele aarde.
+Hy bring volke onder ons en nasies onder ons voete.
+Hy kies vir ons ons erfdeel uit, die trots van Jakob vir wie Hy leifhet. Sela.
+God vaar op met gejuig, die HERE met basuingeklank.
+Psalmsing tot eer van God, psalmsing! Psalmsing ons Koning, paslmsing!
+Want God is Koning van die hele aarde; psalmsing met ʼn onderwysing.
+God regeer oor die nasies; God sit op sy heilige troon.
+Die edeles van die volke het vergader - ʼn volk van  die God van Abraham; want aan God behoort die skilde van die aarde. Hoog verhewe is Hy!

19/48

@@ -0,0 +1,15 @@
+ʼn Lied. ʼn Psalm van die kinders van Korag.
+Die HERE is groot en baie lofwaardig in die stad van onse God, sy heilige berg!
+Skoon deur sy verhewenheid, die vreugde van die hele aarde is die berg van Sion, aan die noordekant, die stad van die groot Koning!
+God het Hom in sy paleise bekend gemaak as ʼn rotsvesting.
+Want kyk, die konings het bymekaargekom, tesame oorgetrek.
+Skaars het hulle dit gesien of hulle het verstom, verskrik geword, in angs weggevlug.
+Bewing het hulle daar aangegryp, smart soos vir een wat baar.
+Deur die oostewind verbreek U die skepe van Tarsis.
+Soos ons gehoor het, so het ons gesien in die stad van die HERE van die leërskare, in die stad van onse God: God sal dit bevestig tot in ewigheid. Sela.
+o God, ons dink aan u goedertierenheid binne-in u tempel!
+Soos u Naam, o God, so is u roem tot die eindes van die aarde toe; u regterhand is vol geregtigheid.
+Laat die berg Sion bly wees, laat die dogters van Juda juig om u oordele ontwil.
+Gaan rondom Sion, trek daaromheen, tel sy torings;
+let op sy skanse, wandel deur sy paleise, sodat julle dit aan die volgende geslag kan vertel,
+dat hierdie God onse God is, vir ewig en altyd; Hý sal ons lei tot die dood toe.

19/49

@@ -0,0 +1,21 @@
+Vir die musiekleier. Van die kinders van Korag. ʼn Psalm.
+Hoor dit, alle volke, luister, alle bewoners van die wêreld,
+geringes sowel as aansienlikes, tesame ryk en arm!
+My mond sal louter wysheid spreek, en die oordenking van my hart is net verstant.
+Ek sal my oor neig tot ʼn spreuk; ek sal my raaisel verklaar by die siter.
+Waarom sou ek vrees in dae van onheil, as die ongeregtigheid van my onderkruipers my omring -
+die wat vertrou op hulle vermoë en hulle beroem op die grootheid van hulle rykdom?
+Niemand kan ooit ʼn broer loskoop nie; hy kan aan God sy losprys nie gee nie
+(want die losprys van hulle siel is te kosbaar en vir ewig ontoereikend!),
+dat hy vir ewig sou voortlewe, die vernietiging nie sou sien nie.
+Want hy sien: Wyse manne sterwe, die dwaas en die onverstandige kom tesame om en laat hulle vermoë aan ander na.
+Hulle binneste gedagte is: hul huise sal vir ewig wees, hul wonings van gesalg tot geslag; hulle noem die lande na hul name.
+Maar die mens wat in aansien is, het geen bestand nie; hy is soos die diere wat vergaan.
+Dit is die weg van die wat op hulleself vertrou en van hulle volgelinge wat in hulle woorde ʼn behae het. Sela.
+Soos skape word hulle bestem vir die doderyk; die dood is hulle herder, en die opregtes heers oor hulle in die môre; en hulle gestalte is daar vir die doderyk om te verteer, sodat daarvoor geen woning meer is nie.
+Maar God sal my siel loskoop van die mag van die doderyk, want Hy sal my opneem. Sela.
+Wees nie bevrees as ʼn man ryk word, as die rykdom van sy huis groot word nie;
+want by sy dood sal hy van alles niks saamneem nie; sy heerlikheid sal nie neerdaal agter hom aan nie.
+Al ag hy homself gelukkig in sy lewe - en prys hulle jou, omdat jy aan jouself goed doen -
+tog gaan sy siel na die geslag van sy vaders; tot in ewigheid sal hulle die lig sien nie.
+Die mens wat in aansien is en geen verstand het nie, is soos die diere wat vergaan.

19/50

@@ -0,0 +1,23 @@
+ʼn Psalm van Asaf. God, ja God, die HERE spreek en roep die aarde, van die opgang van die son af tot sy ondergang toe.
+Uit Sion, die volkomenheid van skoonheid, verskyn God in ligglans.
+Onse God kom en kan nie swyg nie. Vuur verteer voor sy aangesig, en rondom Hom storm dit geweldig.
+Hy roep na die hemel daarbo en na die aarde om sy volk te oordeel.
+Versamel my gunsgenote vir My, hulle wat my verbond by die offer maak!
+En - die hemele verkondig sy geregtigheid, want God staan gereed om te oordeel! Sela.
+Hoor, my volk, dat Ek kan spreek; Israel, dat Ek dit jou kan inskerp: Ek is God, jou God!
+Oor jou offers bestraf Ek jou nie, en jou brandoffers is altyddeur voor My.
+Ek hoef uit jou huis geen stier te neem of bokke uit jou krale nie;
+want al die wilde diere van die bos is myne, die vee op duisend berge.
+Ek ken al die voëls van die berge, en die diere van die veld is by My.
+As Ek honger het, sal Ek jou dit nie sê nie; want die wêreld is myne en sy volheid.
+Sou Ek vleis van stiere eet of bloed van bokke drink?
+Offer dank aan God, en betaal jou geloftes aan die Allerhoogste;
+en roep My aam in die dag van benoudheid: Ek sal jou uithelp, en jy moet My eer.
+Maar vir die goddelose sê God: Wat vertel jy nog my insettinge en neem jy my verbond in jou mond -
+terwyl jy die tug haat en my woorde agter jou werp?
+As jy ʼn dief sien, dan geval dit jou by hom, en jou deel is met die egbrekers.
+Jou mond laat jy los in boosheid, en jou tong vleg bedrog.
+Jy sit en praat teen jou broer, die seun van jou moeder beskimp jy.
+Hierdie dinge het jy gedoen, en sou Ek swyg? Jy dink Ek is net soos jy! Ek gaan jou straf en jou dit ordelik voor oë stel.
+Verstaan dit tog, o Godvergeters, sodat Ek nie verskeur sonder dat iemand red nie.
+Die een wat dank offer, eer My; en die een wat op sy weg ag gee - hom sal Ek die heil van God laat geniet.

19/51

@@ -0,0 +1,21 @@
+Vir die musiekleier. ʼn Psalm van Dawid,
+toe die profeet Natan na hom gekom het, nadat hy by Bátseba ingegaan het.
+Wees my genadig, o God, na u goedertierenheid; delg my oortredinge uit na die grootheid van u barmhartighede.
+Was my heeltemal van my ongeregtigheid en reinig my van my sonde.
+Want ék ken my oortredinge, en my sonde is altyddeur voor my.
+Teen U alleen het ek gesondig en gedoen wat verkeerd is in u oë, sodat U regverdig kan wees as U spreek, rein as U gerig hou.
+Kyk, in ongeregtigheid is ek gebore, en in sonde het my moeder my ontvang.
+Kyk, U het ʼn welgevalle aan waarheid in die binneste, en in die verborgene maak U wysheid aan my bekend.
+Ontsondig my met hisop, dat ek kan rein wees; was my, dat ek witter kan wees as sneeu.
+Laat my vreugde en blydskap hoor; laat die gebeente juig wat U verbrysel het.
+Verberg u aangesig vir my sondes en delg uit al my ongeregtighede.
+Skep vir my rein hart, o God, en gee opnuut in die binneste van my ʼn vaste gees.
+Verwerp my nie van u aangesig nie en neem u Heilige Gees nie van my weg nie.
+Gee my weer die vreugde van u heil, en ondersteun my deur ʼn gees van vrymoedigheid.
+Ek wil die oortreders u weë leer, dat die sondaars hulle tot U kan bekeer.
+Red my van bloedskuld, o God, God van my heil! Laat my tong u geregtigheid uitjuibel.
+Here, open my lippe, dat my mond u lof kan verkondig.
+Want U het geen lus in slagoffer nie, anders sou ek dit gee; in die brandoffer het U geen behae nie.
+Die offers van God is ʼn gebroke gees; ʼn gebroke en verslae hart sal U, o God, nie verag nie!
+Doen goed aan Sion na welbehae; bou die mure van Jerusalem op.
+Dan sal U ʼn welbehae hê in die offers van geregtigheid, in brandoffer en voloffer; dan sal hul stiere offer op u altaar.

2/29

@@ -1,46 +1,46 @@
 En dit is die saak wat jy vir hulle moet doen om hulle te heilig, dat hulle vir My die priesteramp kan bedien: Neem een jong bul en twee ramme wat sonder gebrek is;
 en ongesuurde brood en ongesuurde koeke met olie gemeng en ongesuurde platkoeke met olie betryk. Van fyn koringmeel moet jy die maak.
-En sit dit in een maandjie, en bring dit aan die maandjie saam met die bul en die twee ramme.
-Dan moet jy Aäronen sy seuns laat naderkom na die ingang van die tent van samekoms en hulle met water was.
-En neem die klere en beklee Aäron met die rok en die mantel van die skouerkleed en die skouerkleed slef en die borstas, en bindhom die band van die skouerkleed om.
+En sit dit in een mandjie, en bring dit aan in die mandjie saam met die bul en die twee ramme.
+Dan moet jy Aäron en sy seuns laat naderkom na die ingang van die tent van samekoms en hulle met water was.
+En neem die klere en beklee Aäron met die rok en die mantel van die skouerkleed en die skouerkleed self en die borstas, en bind hom die band van die skouerkleed om.
 En sit die tulband op sy hoof, en maak die heilige kroon aan die tulband vas.
 Neem dan die salf-olie en giet dit op sy hoof en salf hom.
 Ook sy seuns moet jy laat naderkom, en laat hulle die rokke aantrek,
-en omgord hulle met die gordel, Aäron en sy seuns, en bind hulle musse om, dat hulle die priesteramp kan besit as ʼn ewige insetting. So moet jy dan Aäron en sy seuns as priesters aanstel.
+en omgord hulle met die gordel, Aäron en sy seuns, en bind vir hulle musse om, dat hulle die priesteramp kan besit as ʼn ewige insetting. So moet jy dan Aäron en sy seuns as priesters aanstel.
 En jy moet die bul aanbring voor die tent van samekoms; en Aäron en sy seuns moet hulle hande op die kop van die bul lê.
-En slag die bul; voor die aangesig van die HERE , by die ingang van die tent van samekoms.
+En slag die bul voor die aangesig van die HERE, by die ingang van die tent van samekoms.
 Dan moet jy van die bloed van die bul neem en dit met jou vinger stryk aan die horings van die altaar; en al die orige bloed moet jy uitgiet aan die onderkant van die altaar.
 En neem al die vet wat oor die binnegoed is, en die lap aan die lewer en die twee niere en die vet wat daaraan is, en steek dit aan die brand op die altaar.
 Maar die vleis van die bul en sy vel en sy mis moet jy buitekant die laer met vuur verbrand. Dit is ʼn sondoffer.
 Neem dan die een ram, en Aäron en sy seuns moet hulle hande op die ram se kop lê;
 daarna moet jy die ram slag en sy bloed neem en dit rondom teen die altaar uitgooi.
-En die ram moet jy in stukke verdeel, en was sy binnegoed en sy pote en sit dit by die orige stuke en by die kop.
+En die ram moet jy in sy stukke verdeel, en was sy binnegoed en pote en sit dit by die orige stukke en by die kop.
 Jy moet dan die hele ram op die altaar aan die brand steek. Dit is ʼn brandoffer aan die HERE; ʼn lieflike geur, ʼn vuuroffer is dit aan die HERE.
 Dan moet jy die ander ram neem, en Aäron en sy seuns moet hulle hande op die ram se kop lê;
-jy moet dan die ram slag en van dy bloed neem en dit stryk aan die regter oorlap van Aäron en die regter oorlap van sy seuns; ook aan die duim van hulle regterhand en aan die groottoon van hulle regter voet. En die orige bloed moet jy rondom teen die altaar uitgooi.
-Dan moet jy van die bloed wat aan die altaar is, neem en van die slaf-olie en dit sprinkel op Aäron en op sy klere sowel as op sy seuns en op die klere van sy seuns; dat hy heilig kan wees en sy klere sowel as sy seuns en die klere van sy seuns.
-En neem van die ram die vet en die vetster, ook die vet wat oor die binnegoed is, en die lap aan die lewer en die twee niere met die vet wat daaraan is, en die regterboud-want dit is ʼn wydingsram-
+jy moet dan die ram slag en van sy bloed neem en dit stryk aan die regter-oorlap van Aäron en aan die regter-oorlap van sy seuns; ook aan die duim van hulle regterhand en aan die groottoon van hulle regtervoet. En die orige bloed moet jy rondom teen die altaar uitgooi.
+Dan moet jy van die bloed wat aan die altaar is, neem en van die salf-olie en dit sprinkel op Aäron en op sy klere sowel as op sy seuns en op die klere van sy seuns; dat hy heilig kan wees en sy klere sowel as sy seuns en die klere van sy seuns.
+En neem van die ram die vet en die vetstert, ook die vet wat oor die binnegoed is, en die lap aan die lewer en die twee niere met die vet wat daaraan is, en die regterbout-want dit is ʼn wydingsram-
 en een ronde brood en een oliebroodkoek en een platkoek, uit die mandjie met ongesuurde koeke wat voor die aangesig van die HERE is.
 En sit dit alles op die hande van Aäron en die hande van sy seuns, en beweeg dit as beweegoffer voor die aangesig van die HERE.
 Neem dit dan uit hulle hand en steek dit op die altaar aan die brand, bo-op die brandoffer, as lieflike geur voor die aangesig van die HERE. Dit is ʼn vuuroffer aan die HERE.
 En neem die bors van die wydingsram van Aäron en beweeg dit as beweegoffer voor die aangesig van die HERE; daarna moet dit jou deel wees.
-En jy moet die bors van die beweegoffer heilig en die bout hefoffer wat beweeg en gehef is van die wydingsram van Aäron en sy seuns.
-En dit moet vir Aäron en vir sy seuns wees ʼn vir altyd bestemde deel van die kant van die kinders van Israel, want dit is ʼn hefoffer; en dit sal ʼn hefoffer wees van die kant van die kinders van Israel, van hulle dankoffers-hulle hefoffer aan die HERE.
+En jy moet die bors van die beweegoffer heilig en die bout van die hefoffer, wat beweeg en gehef is van die wydingsram van Aäron en sy seuns.
+En dit moet vir Aäron en sy seuns wees ʼn vir altyd bestemde deel van die kant van die kinders van Israel, want dit is ʼn hefoffer; en dit sal ʼn hefoffer wees van die kant van die kinders van Israel, van hulle dankoffers-hulle hefoffer aan die HERE.
 En die heilige klere van Aäron moet sy seuns ná hom kry om hulle daarin te salf en as priesters aan te stel.
-Die een van sy seuns wat in sy plek priester word, wat in die tent van samekoms sal ingaan om in die heiligdom te dien, moet dit sewe dae lank antrek.
-En jy meot die wydingsram neem en sy vleis in ʼn heilige plek kook.
+Die een van sy seuns wat in sy plek priester word, wat in die tent van samekoms sal ingaan om in die heiligdom te dien, moet dit sewe dae lank aantrek.
+En jy moet die wydingsram neem en sy vleis in ʼn heilige plek kook.
 Dan moet Aäron en sy seuns die ram se vleis eet en die brood wat in die mandjie is, by die ingang van die tent van samekoms.
-Hulle moet die dinge eet waarmee versoening bewerk is toe hulle as priesters aangestel en geheilig is; maar ʼn onbevoegde mag daarvan nie eet nie; want dit is heilig.
-En as daar van die vleis van die wydingsoffer of van die brood tot die môre toe oorbly, moet jy wat oor is, met vuur verbrand; die mag nie geëet word nie, want dit is heilig.
-So moet jy dan met Aäron en sy seuns doen ent soos Ek jou beveel het. Sewe dae lank moet hulle wyding duur.
-Jy moet ook dagliks ʼn sondofferbul klaarmaak en die altaar ontsondig deur daaop versoening te doen; en jy moet dit salf om dit te heilig.
-Sewe dae lank moet jy versoening doen oor die altaar en dit heilig. so sal dan die altaar hoogheilig word: alles wat aan dit raak, word heilig.
+En hulle moet die dinge eet waarmee versoening bewerk is toe hulle as priesters aangestel en geheilig is; maar ʼn onbevoegde mag daarvan nie eet nie, want dit is heilig.
+En as daar van die vleis van die wydingsoffer of van die brood tot die môre toe oorbly, moet jy wat oor is, met vuur verbrand; dit mag nie geëet word nie, want dit is heilig.
+So moet jy dan met Aäron en sy seuns doen net soos Ek jou beveel het. Sewe dae lank moet hulle wyding duur.
+Jy moet ook daagliks ʼn sondofferbul tot versoening klaarmaak en die altaar ontsondig deur daarop versoening te doen; en jy moet dit salf om dit te heilig.
+Sewe dae lank moet jy versoening doen oor die altaar en dit heilig. So sal dan die altaar hoogheilig word: alles wat aan die altaar raak, word heilig.
 En dit is wat jy op die altaar moet klaarmaak: twee jaaroud-lammers gereeld elke dag.
 Die een lam moet jy in die môre berei, en die ander lam moet jy teen die aand berei,
-met ʼn tiende van ʼn efa fynmeel, gemeng met ʼn kwart him uitgestampte olie, en as ʼn dankoffer ʼn kwart him wyn vir die een lam.
-En die ander lam moet jy teen die aand berei. Jy moet daarvoor klaarmaak vlogens die môrespysoffer en volgens die dankoffer wat daarby behoort, tot ʼn lieflike geur. Dit is ʼn vuuroffer aan die HERE.
-Dit moet ʼn voortdurende brandoffer in julle geslagte wees, by die ingang van die tent van samekoms, voor die aangesig van die HERE, waar EK met julle sal saamkom om daar met jou te spreek.
-En daar sal EK met die kinders van Israel saamkom en die tent sal deur my heerlikheid geheilig word.
-So sal Ek dan die tent van saamekoms en die altaar heilig. Ek sal Aäron en sy seuns ook heilig om vir my die priesteramp te bedien.
-En Ek sal onder die onder die kinders van Israel woon en vir hulleʼn God wees;
-en hulle sal weet dat Ek die HERE hulle God is hulle uit Egipteland uitgelei het om onder hulle te woon. Ek is die Here hulle God.
+met ʼn tiende van ʼn efa fynmeel, gemeng met ʼn kwart hin uitgestampte olie, en as drankoffer ʼn kwart hin wyn vir die een lam.
+En die ander lam moet jy teen die aand berei. Jy moet daarvoor klaarmaak volgens die môrespysoffer en volgens die drankoffer wat daarby behoort, tot ʼn lieflike geur. Dit is ʼn vuuroffer aan die HERE.
+Dit moet ʼn voortdurende brandoffer in julle geslagte wees, by die ingang van die tent van samekoms, voor die aangesig van die HERE, waar Ek met julle sal saamkom om daar met jou te spreek.
+En daar sal Ek met die kinders van Israel saamkom en die tent sal deur my heerlikheid geheilig word.
+So sal Ek dan die tent van samekoms en die altaar heilig. Ek sal Aäron en sy seuns ook heilig om vir My die priesteramp te bedien.
+En Ek sal onder die kinders van Israel woon en vir hulle ʼn God wees;
+en hulle sal weet dat Ek die HERE hulle God is wat hulle uit Egipteland uitgelei het om onder hulle te woon. Ek is die HERE hulle God.

2/30

@@ -1,38 +1,38 @@
 Jy moet ook ʼn altaar maak om reukwerk te brand. Van akasiahout moet jy dit maak.
 ʼn El moet sy lengte wees en ʼn el sy breedte-vierkantig moet dit wees-en twee el sy hoogte. Sy horings moet, daarmee saam, uit een stuk wees.
-En jy moet dit met suiwer goud oortek: die plaat en die sykante en die horings. En maak daarvoor ʼn goue kraans rondom.
-Maak ook twee goue ringe daarvoor onderkant die kraans aan weerskante; jy moet dit aan die twee sykante maak. En julle moet dien as plekke vir draaghoute om dit daarmee te dra.
+En jy moet dit met suiwer goud oortrek: die plaat en die sykante en die horings. En maak daarvoor ʼn goue krans rondom.
+Maak ook twee goue ringe daarvoor onderkant die krans aan weerskante; jy moet dit aan die twee sykante maak. En hulle moet dien as plekke vir draaghoute om dit daarmee te dra.
 En maak die draaghoute van akasiahout, en trek dit oor met goud.
-Sit dit dan voor die voorhangsel wat voor die ark van Getuienis is, voor die versoendeksel wat oor die Getuienis is, waar Ek met jou sal saamkom.
+Sit dit dan voor die voorhangsel wat voor die ark van die Getuienis is, voor die versoendeksel wat oor die Getuienis is, waar Ek met jou sal saamkom.
 En Aäron moet daarop reukwerk van speserye aan die brand steek; elke môre as hy die lampe regmaak, moet hy dit aan die brand steek.
 En as Aäron teen die aand die lampe opsteek, moet hy dit aan die brand steek as ʼn voortdurende reukwerk voor die aangesig van die HERE in julle geslagte.
 Julle mag daarop geen vreemde reukwerk of brandoffer of spysoffer bring nie. Julle mag ook geen drankoffer daarop uitgiet nie.
 En Aäron moet eenmaal in die jaar aan die horings daarvan versoening doen; met die bloed van die sondoffer van versoening moet hy eenmaal in die jaar daarvoor versoening doen vir julle geslagte. Hoogheilig is dit aan die HERE.
 Verder het die HERE met Moses gespreek en gesê:
 As jy die volle getal van die kinders van Israel opneem volgens hulle geteldes, moet hulle, elkeen vir sy lewe, losgeld aan die HERE gee as hulle getel word; sodat geen plaag onder hulle mag wees as hulle getel word nie.
-Dit moet hulle gee, elkeen wat na die geteldes oorgaan: ʼn halwe sikkel van die heiligdom-die sikkel is twintig gera-ʼn halwe sikkel as offergawe aan die HERE.
+Dit moet hulle gee, elkeen wat na die geteldes oorgaan: ʼn halwe sikkel volgens die sikkel van die heiligdom-die sikkel is twintig gera-ʼn halwe sikkel as offergawe aan die HERE.
 Elkeen wat oorgaan na die geteldes, van twintig jaar oud en daarbo, moet die offergawe van die HERE gee.
-Die ryke moet nie meer en die arme nie moet nie minder as ʼn halwe sikkel bring nie as hulle die offergawe van die HERE gee om vir hulle siele versoening te doen.
-Neem dan die versoeningsgeld van die kinders van Israel en bestee dit aan die bediening van die tent van samekoms, dat dit die kinders van Israel in gedagtenis kan bring voor die aangesig van die HERE, om vir hulle siele versoening te doen.
-En die HERE met Moses gespreek en gesê:
-Jy moet ook ʼn kopperwaskom maak met sy kopper voetstuk, om in te was; en sit dit tussen die tent van samekoms en die altaar, en gooi water daarin,
+Die ryke moet nie meer en die arme moet nie minder as ʼn halwe sikkel bring nie as hulle die offergawe van die HERE gee om vir julle siele versoening te doen.
+Neem dan die versoeningsgeld van die kinders van Israel en bestee dit aan die bediening van die tent van samekoms, dat dit die kinders van Israel in gedagtenis kan bring voor die aangesig van die HERE, om vir julle siele versoening te doen.
+En die HERE het met Moses gespreek en gesê:
+Jy moet ook ʼn koperwaskom maak met sy kopervoetstuk, om in te was; en sit dit tussen die tent van samekoms en die altaar, en gooi water daarin,
 dat Aäron en sy seuns hulle hande en voete daaruit kan was.
 As hulle in die tent van samekoms gaan, moet hulle hul met water was, sodat hulle nie sterwe nie; of as hulle naby die altaar kom om te dien deur ʼn vuuroffer aan die HERE aan die brand te steek.
-hulle moet dan hulle hande en voete was, sodat hulle nie sterwe nie. En dit moet vir hulle ʼn ewige insetting wees, vir hom en sy nageslag in hulle nageslagte.
+Hulle moet dan hul hande en voete was, sodat hulle nie sterwe nie. En dit moet vir hulle ʼn ewige insetting wees, vir hom en sy nageslag in hulle geslagte.
 Verder het die HERE met Moses gespreek en gesê:
-En jý, neem vir jou die beste speserye: vyf honderd sikkels fyn mirre en die helfte soveel geurige kaneel, twee hondered en vyftig sikkels, en twee honderd en vyftig sikkels geurige kalmoes
-en vyf hondered sikkels kassie, volgens die sikkel van die heiligdom, en ʼn hin olyf-olie.
-En maak daarvan heilige salf-olie, ʼn salfmengsel soos ʼn salfmenger dit maak; heilige salf-olie moet dit wees.
-Daarmee moet jy dan die tent van die samekoms salf en die ark van die Getuienis.
+En jý, neem vir jou van die beste speserye: vyf honderd sikkels fyn mirre en die helfte soveel geurige kaneel, twee honderd en vyftig sikkels, en twee honderd en vyftig sikkels geurige kalmoes
+en vyf honderd sikkels kassie, volgens die sikkel van die heiligdom, en ʼn hin olyf-olie;
+en maak daarvan heilige salf-olie, ʼn salfmengsel soos ʼn salfmenger dit maak; heilige salf-olie moet dit wees.
+Daarmee moet jy dan die tent van samekoms salf en die ark van die Getuienis
 en die tafel met al sy gereedskap en die kandelaar met sy gereedskap en die reukaltaar
 en die brandofferaltaar met al sy gereedskap en die waskom met sy voetstuk.
-So moet julle dan heilig, dat julle hoogheilig kan wees. Alles wat aan hulle raa, word heilig.
+So moet jy hulle dan heilig, dat hulle hoogheilig kan wees. Alles wat aan hulle raak, word heilig.
 Jy moet ook Aäron en sy seuns salf en hulle heilig om vir My die priesteramp te bedien.
 En jy moet met die kinders van Israel spreek en sê: Dit moet vir My ʼn heilige salf-olie wees in julle geslagte.
-Op geen ander mens se liggaam mag die uitgegiet word nie; julle mag ook, na dieselfde voorskrif, so iets nie maak nie: heilig is dit; heilig moet dit vir julle wees.
+Op geen ander mens se liggaam mag dit uitgegiet word nie; julle mag ook, na dieselfde voorskrif, so iets nie maak nie: heilig is dit; heilig moet dit vir julle wees.
 Elkeen wat so iets meng of iets daarvan aan ʼn onbevoegde laat kom, moet uitgeroei word uit sy volksgenote.
-Verder het die HERE vir Moses gesê: Neem vir jou speserye: storaksgrom en naeltjies en galbanum-speserye en ook suiwer wierook; alles in gelyke hoeveelhede;
+Verder het die HERE vir Moses gesê: Neem vir jou speserye: storaksgom en naeltjies en galbanum-speserye en ook suiwer wierook; alles in gelyke hoeveelhede;
 en maak daar reukwerk van, ʼn mengsel soos die salfmenger dit maak, met sout gemeng, suiwer, heilig.
 En vrywe ʼn gedeelte daarvan heeltemal fyn, en sit ʼn deel daarvan neer voor die Getuienis in die tent van samekoms waar Ek met jou sal samekom; hoogheilig moet dit vir julle wees.
-En die reukwerk wat jy moet maak-na die selfde voorskrif mag julle vr julle nie maak nie; as iets heiligs aan die HERE moet dit vir jou wees.
+En die reukwerk wat jy moet maak-na dieselfde voorskrif mag julle vir julle nie maak nie; as iets heiligs aan die HERE moet dit vir jou wees.
 Elkeen wat so iets maak om daaraan te ruik, moet uit sy volksgenote uitgeroei word.

2/31

@@ -1,18 +1,18 @@
 Verder het die HERE met Moses gespreek en gesê:
 Kyk, Ek het Besáleël, die seun van Uri, die seun van Hur, van die stam van Juda, by sy naam geroep;
 en Ek het hom vervul met die Gees van God, met wysheid en verstand en kennis en bekwaamheid vir allerhande werk,
-om kunstige planne uit te dink om dit uit te voer in goud en silwer rn koper,
-en deur snywerk instene wat ingelê moet word, en deur houtsnywerk; om werksaam te wees in allerhande werk.
-En kyk, Ek het Ohόliab bygegee, die seun van Ahísamag, van die stam van Dan. En in die hart van elkeen wat kunsvaardig is, het Ek wysheid gegee, dat hulle alles wat Ek jou beveel het, kan maak:
+om kunstige planne uit te dink om dit uit te voer in goud en silwer en koper,
+en deur snywerk in stene wat ingelê moet word, en deur houtsnywerk; om werksaam te wees in allerhande werk.
+En kyk, Ek het hom Ohόliab bygegee, die seun van Ahísamag, van die stam van Dan. En in die hart van elkeen wat kunsvaardig is, het Ek wysheid gegee, dat hulle alles wat Ek jou beveel het, kan maak:
 die tent van samekoms en die ark van die Getuienis en die versoendeksel wat daarop moet wees, en alles wat behoort by die tent,
-en die tafel met sy gereedskap en die suiwer kandelaar met al sy gereedskap en die reukaltaar.
+en die tafel met sy gereedskap en die suiwer kandelaar met al sy gereedskap en die reukaltaar;
 ook die brandofferaltaar met al sy gereedskap en die waskom met sy voetstuk
-en die kunstige klere en die heilge klere van die priester Aäron en die klere van sy seuns, om die priesteramp te bedien;
-ook di salf-olie en die reukwerk van die speserye vir die heiligdom-net soos EK jou beveel het, moet julle dit maak.
+en die kunstige klere en die heilige klere van die priester Aäron en die klere van sy seuns, om die priesteramp te bedien;
+ook die salf-olie en die reukwerk van speserye vir die heiligdom-net soos EK jou beveel het, moet hulle dit maak.
 Verder het die HERE met Moses gespreek en gesê:
-Spreek jý met die kinders van Israel en sê: julle moet sekerlik my sabbatte onderhou, watn dit is ʼn teken tussen My en julle in julle geslagte, sodat mense kan weet dat Ek die HERE is wat julle heilig.
-Onderhou dan die sabbat, want dit moet vir julle heilig wees. Hy wat dit onheilig, moet sekerlik doodgemaak word; want almal wat daarop werk doen, dié siel moet uitgeroei word onder sy volksgenote uit.
-Ses dae lank kan werk gedoen word, maar op die sewende dag moet dit wees ʼn dag van volkome rus, heilig aan die HERE. Elkeen wat op die sabbat werk doen, moet sekerlik doodgemaak word.
-En die kinders van Israel moet die sabbat onderhou om die sabbat te vier in hulle geslagte asʼn ewige verbond.
-Tussen my en die kinders van Israel is dit ʼn ewige teken; want in ses dae het die HERE die hemel en die aarde gemaak, maar op die sewende dag het Hy gerus en Hom verwik.
+Spreek jý met die kinders van Israel en sê: Julle moet sekerlik my sabbatte onderhou, want dit is ʼn teken tussen My en julle in julle geslagte, sodat die mense kan weet dat Ek die HERE is wat julle heilig.
+Onderhou dan die sabbat, want dit moet vir julle heilig wees. Hy wat dit ontheilig, moet sekerlik doodgemaak word; want elkeen wat daarop werk doen, dié siel moet uitgeroei word onder sy volksgenote uit.
+Ses dae lank kan werk gedoen word, maar op die sewende dag moet dit wees ʼn dag van volkome rus, heilig aan die HERE. Elkeen wat op die sabbatdag werk doen, moet sekerlik doodgemaak word.
+En die kinders van Israel moet die sabbat onderhou deur die sabbat te vier in hulle geslagte as ʼn ewige verbond.
+Tussen my en die kinders van Israel is dit vir ewig ʼn teken; want in ses dae het die HERE die hemel en die aarde gemaak, maar op die sewende dag het Hy gerus en Hom verkwik.
 En Hy het aan Moses, toe Hy met hom klaar gepreek het op die berg Sinai, die twee tafels van die Getuienis gegee, tafels van klip, beskrywe met die vinger van God.

2/32

@@ -1,35 +1,35 @@
-Toe die volk sien dt Moses vertoef om van die berg af te kom, het die volk rondom Aäron versamek en vir hom gesê: Kom, maak vir ons gode wat voor ons uit trek; want daardie Moses, die man wat ons uit Egipteland opgebring het, ons weet nie wat van hom geword het nie.
-En Aäron sê vir hulle: Ruk die goue ringe wat aan die ore van julle vroue, julle seuns en julle dogters af, en bring dit vir my.
-Toe het ie hele volk die goue ringe afgeruk wat aan hulle ore was en dit vir Aäron gebring.
-En hy het dit uit hulle hande geneem en dit met die beitel bewerk en daar ʼn gegote kalf van gemaak. Daarop sê hulle: Dit is jou gode, o Israel, wat jou uit Egipteland opgebring het.
-Toe Aäron dit sien, het hy voor dié beeld ʼn altaar gebou. En Aäron het uitgeroep en gesê: Môre is daar ʼn vees tot eer van die HERE.
-En hulle het die ander dag vroeg klaargemaak en brandoffers geoffer en dankoffers aangebring; daarop ht die volk gaan sit om te eet en te drink, en hulle het opgestaan om te speel.
-Toe sê die HERE vir Moses: Gaan heen, klim af, want jou volk wat jy uit Egipteland het, het verderflik gehandel.
-En hulle het gou van die weg afgewyk wat Ek hulle beveel het. Hulle het vir hulle ʼn gegote kalf gemaak en daarvoor neergebuig en daaraan geoffer en gesê: Dit is jou gode, o Israel, wat jou uit Egipteland uit opgebring het.
+Toe die volk sien dat Moses vertoef om van die berg af te kom, het die volk rondom Aäron versamel en vir hom gesê: Kom, maak vir ons gode wat voor ons uit trek; want daardie Moses, die man wat ons uit Egipteland opgebring het, ons weet nie wat van hom geword het nie.
+En Aäron sê vir hulle: Ruk die goue ringe wat aan die ore van julle vroue, julle seuns en julle dogters is af, en bring dit vir my.
+Toe het die hele volk die goue ringe afgeruk wat aan hulle ore was en dit vir Aäron gebring.
+En hy het dit uit hulle hand geneem en dit met die beitel bewerk en daar ʼn gegote kalf van gemaak. Daarop sê hulle: Dit is jou gode, o Israel, wat jou uit Egipteland opgebring het.
+Toe Aäron dit sien, het hy voor dié beeld ʼn altaar gebou. En Aäron het uitgeroep en gesê: Môre is daar fees tot eer van die HERE.
+En hulle het die ander dag vroeg klaargemaak en brandoffers geoffer en dankoffers aangebring; daarop het die volk gaan sit om te eet en te drink, en hulle het opgestaan om te speel.
+Toe sê die HERE vir Moses: Gaan heen, klim af, want jou volk wat jy uit Egipteland opgebring het, het verderflik gehandel.
+En hulle het gou van die weg afgewyk wat Ek hulle beveel het. Hulle het vir hulle ʼn gegote kalf gemaak en daarvoor neergebuig en daaraan geoffer en gesê: Dit is jou gode, o Israel, wat jou uit Egipteland opgebring het.
 Verder het die HERE vir Moses gesê: Ek het hierdie volk gesien en kyk, dit is ʼn hardnekkige volk.
-Laat My dan nou begaan , dat my toorn teen hulle ontvlam, en Ek hulle verteer. Dan sal Ek jou ʼn groot nasie maak.
-Maar Moses het die HERE sy God om genade gesmeek en gesê: Waarom, o HERE, sou  u toorn ontvlam teen u volk at U met grote krag en met sterke hand uit Egipteland uitgelei het?
-Waarom sou die Egiptenaars spreek en sê: In kwaadwilligheid het Hy hulle uitgelei om hulle in die berge dood te maak en hulle van die aardbodem af te vernietig? Wend U af van die gloed van U toorn, en laat dit U berou oor die onheil van U volk.
-Dink aan Abraham, Isak en Israel, u knegte, vir wie u by Uself gesweer en aan wie U gesê: Ek sal julle nageslag vermeenigvuldig soos die stere van die hemel, en hierdie hele land waarvan Ek gespreek het, sel Ek aan julle nageslag gee, dat hulle dit vir ewig kan beërwe.
-Toe het dit die HERE berou oor die onheil wat hy gesê het dat hy sy volk sou aandoen.
-En Moses het omgedraai en van die berg afgeklim, met die twee tafels van die Getuienis in sy hand; tafels wat op altwee kante beskrywe was; hulle was op die een kant en op die ander kant beskrywe.
-En die tafels van die werk van God. Dis skrif was ook die skrif van God, in die tafels gegraveer.
+Laat My dan nou begaan, dat my toorn teen hulle ontvlam, en Ek hulle verteer. Dan sal Ek jou ʼn groot nasie maak.
+Maar Moses het die HERE sy God om genade gesmeek en gesê: Waarom, o HERE, sou u toorn ontvlam teen u volk wat U met grote krag en met ʼn sterke hand uit Egipteland uitgelei het?
+Waarom sou die Egiptenaars spreek en sê: In kwaadwilligheid het Hy hulle uitgelei om hulle in die berge dood te maak en hulle van die aardbodem af te vernietig? Wend U af van die gloed van u toorn, en laat dit U berou oor die onheil van U volk.
+Dink aan Abraham, Isak en Israel, u knegte, vir wie U by Uself gesweer en aan wie U gesê het: Ek sal julle nageslag vermenigvuldig soos die sterre van die hemel, en hierdie hele land waarvan Ek gespreek het, sal Ek aan julle nageslag gee, dat hulle dit vir ewig kan beërwe.
+Toe het dit die HERE berou oor die onheil wat Hy gesê het dat Hy sy volk sou aandoen.
+En Moses het omgedraai en van die berg afgeklim, met die twee tafels van die Getuienis in sy hand; tafels wat op altwee kante beskrywe was; hulle was op die een en op die ander kant beskrywe.
+En die tafels was die werk van God. Die skrif was ook die skrif van God, in die tafels gegraveer.
 En toe Joshua die stem van die volk hoor hoe hulle juig, sê hy vir Moses: Daar is oorlogsgeraas in die laer.
-Maar hy antwoord: Dit is nie die geluid van die wat sing van oorwinning nie; dit is ook die die geluid van die wat sing van neerlaag nie: ek hoor die geluivan beurtgesang.
+Maar hy antwoord: Dit is nie die geluid van die wat sing van oorwinning nie; dit is ook nie die geluid van die wat sing van neerlaag nie: ek hoor die geluid van beurtgesang.
 En toe hy naby die laer kom en die kalf en koordanse sien, het die toorn van Moses ontvlam, en hy het die tafels uit sy hande gegooi en hulle onder aan die berg verbrysel.
 En hy het die kalf geneem wat hulle gemaak het, en dit in die vuur verbrand en dit fyn gemaal. Toe het hy dit op die water gestrooi en die kinders van Israel die laat drink.
 En Moses het vir Aäron gesê: Wat het hierdie volk jou gedoen, dat jy so ʼn groot sonde oor hulle gebring het?
-Toe antwoord Aäron: Laat die toor van my heer nie ontvlam nie. U self ken die volk, dat hulle deur en deur sleg is.
+Toe antwoord Aäron: Laat die toorn van my heer nie ontvlam nie. U self ken die volk, dat hulle deur en deur sleg is.
 Hulle het dan vir my gesê: Maak vir ons gode wat voor ons uit trek, want daardie Moses, die man wat ons uit Egipteland opgebring het, ons weet nie wat van hom geword het nie.
-Daarop het ek hulle geantwoord: Wie goud het, laat dié dit afruk! En hulle het dit aan my gegee. En ek het dit in die vuur gegooi, en hierdie kalf het uitgekom.
-Toe Moses sien dat die volk bandeloos was-want Aäron het hulle bandeloos laat word tot leedervermaak onder hulle teëstanders.
+Daarop het ek hulle geantwoord: Wie goud het, laat dié dit afruk! En hulle het dit aan my gegee. En ek het dit in die vuur gegooi, en hierdie kalf het daaruit gekom.
+Toe Moses sien dat die volk bandeloos was-want Aäron het hulle bandeloos laat word tot leedvermaak onder hulle teëstanders-
 het Moses in die poort van die laer gaan staan en gesê: Wie vír die HERE is, kom na my toe! Toe het al die seuns van Levi by hom versamel.
 En hy het vir hulle gesê: So spreek die HERE, die God van Israel: Laat elkeen sy swaard aangord aan sy heup. Gaan heen en weer van poort tot poort in die laer, en laat elkeen sy broer en elkeen sy vriend en elkeen sy naaste doodmaak.
 En die seuns van Levi het gehandel volgens die woord van Moses, en daar het van die volk op dié dag omtrent drie duisend man geval.
-Toe het Moses gesê: Vul vandag julle hand om te offer aan die HERE-want elkeen is teen sy seun en teen sy broer-sodat y vandag ʼn seën oor julle kan gee.
+Toe het Moses gesê: Vul vandag julle hand om te offer aan die HERE-want elkeen is teen sy seun en teen sy broer-sodat Hy vandag ʼn seën oor julle kan gee.
 En die volgende dag het Moses vir die volk gesê: Júlle het ʼn groot sonde begaan; maar nou sal ek na die HERE opklim: miskien kan ek vir julle sonde versoening doen.
-En Moses het na die HERE gegaan en gesê: Ag, hierdie volk het ʼn groot sonde begaan en vir hulle goue gode gemaak.
+En Moses het na die HERE teruggegaan en gesê: Ag, hierdie volk het ʼn groot sonde begaan en vir hulle goue gode gemaak.
 Nou dan, as U tog maar hulle sonde wou vergewe! En so nie, delg my dan maar uit u boek wat U geskryf het!
-Toe antwoord die HERE Moses: Wie teen my gesondig het, dié sal EK uitdelg uit my boek.
-Maar gaan nou en lei die volk waarheen Ek jou gesê het. Kyk, my engel sal voor jou uitgaan. Maar die dag as Ek besoeking doen, dan sal Ek hulle sondes oor hulle besoek.
+Toe antwoord die HERE Moses: Wie teen My gesondig het, dié sal EK uitdelg uit my boek.
+Maar gaan nou en lei die volk waarheen Ek jou gesê het. Kyk, my engel sal voor jou uit gaan. Maar die dag as Ek besoeking doen, dan sal Ek hulle sondes oor hulle besoek.
 So het die HERE dan die volk gekasty, omdat hulle die kalf gemaak het wat Aäron vervaardig het.

2/33

@@ -1,23 +1,23 @@
-Verder het die HERE met Moses gespreek: Gaan heen, trek hiervandaan op, jy en die volk wat jy uit Egipteland uitgebring het, na die land wat Ek met ʼn eed aan Abraham, Isaak en Jakob beloof het met die woorde: Aan jou nageslag sal Ek dit gee;
+Verder het die HERE met Moses gespreek: Gaan heen, trek hiervandaan op, jy en die volk wat jy uit Egipteland opgebring het, na die land wat Ek met ʼn eed aan Abraham, Isak en Jakob beloof het met die woorde: Aan jou nageslag sal Ek dit gee;
 en Ek sal ʼn engel voor jou uit stuur-en die Kanaäniete, Amoriete, Hetiete, Feresiete, Hewiete en Jebusiete verdrywe-
 na ʼn land wat oorloop van melk en heuning; want Ek sal onder julle nie optrek nie, omdat julle ʼn hardnekkige volk is; anders sal Ek julle op die weg verteer.
 Toe die volk hierdie onheilspellende woord hoor, het hulle getreur; en niemand het sy versiersels aangesit nie.
 Die HERE het naamlik met Moses gespreek: Sê vir die kinders van Israel: Julle is ʼn hardnekkige volk; as Ek vir een oomblik onder julle optrek, sou Ek julle vernietig. Maar haal nou julle versiersels van julle af, dan sal Ek weet wat Ek met julle moet doen.
-Toe het die kinders van Israel hulle-self beroof van hulle versiersels, van die berg Horeb af.
-En Moses het elke keer ʼn tent geneem en dit vir homself buitekant die laer vir homself opgeslaan, ver van die laer af; en hy het dit genoem die tent van samekoms. En elkeen wat die HERE wou raadpleeg, het uitgegaan na die tent van samekoms wat buite die laer was.
-En as Moses uitgaan na die tent, dan staan die hele volk op en gaan elkeen aan die ingaan van sy tent staan. Dan kyk hulle Moses agterna tot hy in die tent ingegaan het.
-En as Moses in die tent ingaan, kom die wolkkolom af en gaan by die ingang van die tent staan, en dan spreek hy met Moses.
+Toe het die kinders van Israel hulleself beroof van hul versiersels, van die berg Horeb af.
+En Moses het elke keer ʼn tent geneem en dit vir hom buitekant die laer opgeslaan, ver van die laer af; en hy het dit genoem die tent van samekoms. En elkeen wat die HERE wou raadpleeg, het uitgegaan na die tent van samekoms wat buitekant die laer was.
+En as Moses uitgaan na die tent, dan staan die hele volk op en gaan elkeen aan die ingang van sy tent staan. Dan kyk hulle Moses agterna tot hy in die tent ingegaan het.
+En as Moses in die tent ingaan, kom die wolkkolom af en gaan by die ingang van die tent staan, en dan spreek Hy met Moses.
 En as die hele volk die wolkkolom sien staan by die ingang van die tent, dan staan die hele volk op en buig, elkeen aan die ingang van sy tent.
-Dan spreek die HERE met Moses aangesig tot aangesig soos ʼn man met sy vriend spreek. Daarna gaan hy na die laer terug; maar sy dienaar Josua, ʼn jongman, die seun van Nun, het hom nie uit die tent verwyder nie.
+Dan spreek die HERE met Moses van aangesig tot aangesig soos ʼn man met sy vriend spreek. Daarna gaan hy na die laer terug; maar sy dienaar Josua, ʼn jongman, die seun van Nun, het hom nie uit die tent verwyder nie.
 Toe het Moses met die HERE gespreek: U sê nou wel vir my: Bring hierdie volk op, maar Ú laat my nie weet wie U saam met my sal stuur nie, hoewel U gesê het: Ek ken jou by die naam, en jy het ook genade in my oë gevind.
-As Ek dan nou genade in u oë gevind het, maak my dan tog u weë bekend, dat ek U kan ken; sodat ek genade in u oë kan vind. En bedink tog dat hierdie nasie u volk is.
-En hy aantwoord: Moet Ek self meegaan om jou die rusplek te verskaf?
+As ek dan nou genade in u oë gevind het, maak my dan tog u weë bekend, dat ek U kan ken; sodat ek genade in u oë kan vind. En bedink tog dat hierdie nasie u volk is.
+En Hy aantwoord: Moet Ek self meegaan om jou die rusplek te verskaf?
 Toe sê hy vir Hom: As U nie self meegaan nie, laat ons dan nie hiervandaan optrek nie.
-Want waaraan sou dan bekend word dat ek genade in u oë gevind het, ek en u volk? Is dit nie daaraan dat u met ons meetrek nie? So sal ons, ek en u volk, onderskeie wees van elke volk wat op die aarde is.
-Toe sê die HERE vir Moses: Ook hierdie versoek wat jy uitgespreek het, daaraan sal Ek voldoen; want jy het genade gevind in My oë, en Ek ken jou by die naam.
+Want waaraan sou dan bekend word dat ek genade in u oë gevind het, ek en u volk? Is dit nie daaraan dat U met ons meetrek nie? So sal ons, ek en u volk, onderskeie wees van elke volk wat op die aarde is.
+Toe sê die HERE vir Moses: Ook hierdie versoek wat jy uitgespreek het, daaraan sal Ek voldoen; want jy het genade gevind in my oë, en Ek ken jou by die naam.
 Daarop vra hy: Laat my tog u heerlikheid sien.
-Maar Hy aantword: Ek sal al My majesteit by jou laat verbygaan en voor jou die Naam van die HERE uitroep; Maar Ek sal genadig wees vir wie Ek genadig wil wees, en My onferm oor wie Ek My wil ontferm.
-Verder het hy gesê: Jy kan my aangsieg nie sien nie, want geen mens kan My sien en bly lewe nie.
+Maar Hy aantword: Ek sal al my majesteit by jou laat verbygaan en voor jou die Naam van die HERE uitroep; maar Ek sal genadig wees vir wie Ek genadig wil wees, en My ontferm oor wie Ek My wil ontferm.
+Verder het Hy gesê: Jy kan my aangesig nie sien nie, want geen mens kan My sien en bly lewe nie.
 Ook het die HERE gesê: Kyk, hier is ʼn plek by My waar jy op die rots kan gaan staan.
-En as my heerlikheid verby gaan sal Ek jou in die skeur van die rots stel en jou met My hand bedek todat Ek verbygegaan het.
+En as my heerlikheid verbygaan, sal Ek jou in die skeur van die rots stel en jou met my hand oordek todat Ek verbygegaan het.
 En as Ek my hand wegneem, sal jy My van agter sien; maar my aangesig kan nie gesien word nie.

2/34

@@ -1,35 +1,35 @@
-Toe het die HERE vir Moses gesê: Kap vir jou twee kliptafels soos die eerste; dan sal Ek op die tafels die woorde skryf wat op die eerste tafels was, wat jy verbrysel het.
+Toe het die HERE vir Moses gesê: Kap vir jou twee kliptafels soos die eerste; dan sal Ek op die tafels die woorde skrywe wat op die eerste tafels was, wat jy verbrysel het.
 En hou jou gereed teen die môre, en klim in die môre op die berg Sinai en gaan daar voor My staan op die top van die berg.
-Maar niemand mag saam met jou opklim nie, daar mag nie eers iemand op die hele berg gesien word nie; laat ook geen kleinvee of beeste teen hierdie berg wei nie.
-Toe het hy twee kliptafels gekap soos die eerste, en Moses het in die môre vroeg klaargemaak en op die berg Sinai geklim soos die HERE hom beveel het, en die twee kliptafels in sy hand geneem.
-En die HERE het neergedaal in dei wok en daar by hom gestaan. En Hy het die Naam van die HERE uitgeroep.
-En toe die HERE by hom verbygaan het Hy geroep: HERE, HERE ʼn barmhartige en genadige God, lankmoedig en groot van goedertierenheid en trou;
+Maar niemand mag saam met jou opklim nie, laat daar ook niemand op die hele berg gesien word nie; laat ook geen kleinvee of beeste teen hierdie berg wei nie.
+Toe het hy twee kliptafels gekap soos die eerste, en Moses het die môre vroeg klaargemaak en op die berg Sinai geklim soos die HERE hom beveel het, en die twee kliptafels in sy hand geneem.
+En die HERE het neergedaal in die wolk en daar by hom gestaan. En Hy het die Naam van die HERE uitgeroep.
+En toe die HERE by hom verbygaan, het Hy geroep: HERE, HERE, ʼn barmhartige en genadige God, lankmoedig en groot van goedertierenheid en trou;
 wat die goedertierenheid hou vir duisende, wat ongeregtigheid en oortreding en sonde vergewe, maar nooit ongestraf laat bly nie; wat die ongeregtigheid van die vaders besoek aan die kinders en aan die kindskinders, aan die derde en aan die vierde geslag.
 Toe het Moses hom gou na die aarde toe gebuig en neergeval
-en gesê: As ek genade in u oë gevind het, laat dan tog die Here onder ons trek; watn dit is ʼn hardnekkige volk; maar vergewe ons ongeregtigheid en ons sonde, en neem ons aan as ʼn erfdeel.
-Toe antwoord Hy: Kyk, Ek maak ʼn verbond; voor jou hele volk sal Ek wonders doen soos dit op die hele aarde en onder al die nasiesnie geskape is nie, sodat die hele volk onder wie jy is, die werk van die HERE kan sien. Want verskriklik is dit wat Ek aan jou gaan doen.
-Onderhou wat Ek jou vandag beveel. Kyk, Ek verdrywe voor jou uit die Amoriete, Kanaäniete, Hetiete, Ferstiete, Hewiete, en Jebusiete.
-Neem jou in ag dat jy geen verbond maak met die inwoner van die land waarin jy kom nie; sodat hy nie miskien ʼn strik vir jou word nie.
-Maar hulle altaare moet julle omgooi en hulle klippilare verbrysel en hulle heilige boomstamme afkap.
-Watn jy mag jou nie neerbuig voor ʼn ander god nie; want die HERE se Naam is Jaloers-ʼn jaloerse God is Hy.
-Maak tog nie ʼn verbond met die inwoner van die land nie! As hulle agter hule gode aan hoereer en aan hulle gode offer, dan sal hy jou uitnooi, en hy sal van jou offer eet;
+en gesê: Here, as ek genade in u oë gevind het, laat dan tog die Here onder ons trek; want dit is ʼn hardnekkige volk; maar vergewe ons ongeregtigheid en ons sonde, en neem ons aan as ʼn erfdeel.
+Toe antwoord Hy: Kyk, Ek maak ʼn verbond; voor jou hele volk sal Ek wonders doen soos dit op die hele aarde en onder al die nasies nie geskape is nie, sodat die hele volk onder wie jy is, die werk van die HERE kan sien. Want verskriklik is dit wat Ek aan jou gaan doen.
+Onderhou wat Ek jou vandag beveel. Kyk, Ek verdrywe voor jou uit die Amoriete, Kanaäniete, Hetiete, Feresiete, Hewiete en Jebusiete.
+Neem jou in ag dat jy geen verbond maak met die inwoner van die land waarin jy kom nie; sodat hy nie miskien ʼn strik by jou word nie.
+Maar hulle altare moet julle omgooi en hulle klippilare verbrysel en hulle heilige boomstamme afkap.
+Want jy mag jou nie neerbuig voor ʼn ander god nie; want die HERE se Naam is Jaloers-ʼn jaloerse God is Hy.
+Maak tog nie ʼn verbond met die inwoner van die land nie! As hulle agter hulle gode aan hoereer en aan hulle gode offer, dan sal hy jou uitnooi, en jy sal van sy offer eet;
 en jy sal van sy dogters neem vir jou seuns, en sy dogters sal agter hulle gode aan hoereer en jou seuns agter hulle gode aan laat hoereer.
 Jy mag vir jou geen gegote gode maak nie.
-Die fees van die ongesuurde brode moet jy hou; sewe dae lank moet jy ongesuurde brode eet soos Ek jou beveel het, op die bepaalde tyd in die maand Abib; want in die maan Abib het jy uit Egipte uit getrek.
-Alles wat die moederskoot open is myne; ook al jou vee wat manlik is, die eerstelinge van jou beeste en kleinvee.
-Maar die eersteling van ʼn esel moet jy met ʼn lam loskoop; en as jy die nie loskoop nie, moet jy sy nek breek. Al jou eersgebore seuns moet jy loskoop; en niemand mag met leë hande voor my aangesig verskyn nie.
+Die fees van die ongesuurde brode moet jy hou; sewe dae lank moet jy ongesuurde brode eet soos Ek jou beveel het, op die bepaalde tyd in die maand Abib; want in die maand Abib het jy uit Egipte uitgetrek.
+Alles wat die moederskoot open, is myne; ook al jou vee wat manlik is, die eerstelinge van beeste en kleinvee.
+Maar die eersteling van ʼn esel moet jy met ʼn lam loskoop; en as jy dit nie loskoop nie, moet jy sy nek breek. Al jou eersgebore seuns moet jy loskoop, en niemand mag met leë hande voor my aangesig verskyn nie.
 Ses dae moet jy arbei, maar op die sewende dag moet jy rus. In die ploegtyd en in die oestyd moet jy rus.
 Die fees van die weke moet jy ook hou, die fees van die eerstelinge van die koring-oes; en die fees van die insameling by die wisseling van die jaar.
 Al jou manspersone moet driemaal in die jaar voor die aangesig van die Here HERE, die God van Israel, verskyn.
-As Ek nasies voor jou uitdrywe en jou grondgebied uitbrie, sal niemand jou land begeer nie terwyl jy opgaan om te verskyn voor die aangesig van die HERE jou God, driemaal in die jaar.
+As Ek nasies voor jou uitdrywe en jou grondgebied uitbrei, sal niemand jou land begeer nie terwyl jy opgaan om te verskyn voor die aangesig van die HERE jou God, driemaal in die jaar.
 Jy mag die bloed van my offer nie saam met gesuurde brood slag nie, en die offer van die paasfees mag nie tot die môre toe oorbly nie.
-Die beste van die eerstelinge van jou grond moet jy in die huis van die HERE jou God bring. Jy mag die bokkie ni kook in sy moeder se melk nie.
-verder het die Here vir Moses gesê: Skrywe vir jou hierdie woorde op, watn op grond van hierdie woorde het Ek ʼn verbond met jou gemaak en met Israel.
+Die beste van die eerstelinge van jou grond moet jy in die huis van die HERE jou God bring. Jy mag die bokkie nie kook in sy moeder se melk nie.
+Verder het die HERE vir Moses gesê: Skrywe vir jou hierdie woorde op, want op grond van hierdie woorde het Ek ʼn verbond gemaak met jou en met Israel.
 En hy was daar by die HERE veertig dae en veertig nagte; hy het geen brood geëet en geen water gedrink nie. En hy het op die tafels die woorde van die verbond, die tien woorde, geskrywe.
 En toe Moses van die berg Sinai afgaan-die twee tafels van die Getuienis was in die hand van Moses toe hy van die berg afgaan-wis Moses nie dat die vel van sy gesig blink, omdat hy met Hom gespreek het nie.
-En toe Aäron en al die kinders van Israel Moses sien, het die vel van sy gesig geblink! Daarom was hulle bevrees om naby hom te kom..
-Maar Moses eht hulle geroep, en Aäron en al die owerstes in die vergadering het na hom teruggeekom; en Moses het met hulle gespreek.
-En daarna het al die kinders van Israel nadergekom, en hy het hulle alle beveel wat die HERE met hom gespreek het op die berg, Sinai.
+En toe Aäron en al die kinders van Israel Moses sien, het die vel van sy gesig geblink! Daarom was hulle bevrees om naby hom te kom.
+Maar Moses het hulle geroep, en Aäron en al die owerstes in die vergadering het na hom teruggekom; en Moses het met hulle gespreek.
+En daarna het al die kinders van Israel nadergekom, en hy het hulle alles beveel wat die HERE met hom gespreek het op die berg Sinai.
 Toe Moses klaar met hulle gespreek het, het hy ʼn sluier oor sy gesig gesit.
-Maar as Moses voor die aangesig van die HERE kom om met hom te spreek, neem hy die sluier weg voor dat hy uitgaan. As hy dan uitgaan en aan die kinders van Israel meedeel wat hom beveel was,
-sien die kinders van Israel die gesig vna Moses, dat die vel van Moses se gesig blink; daarop sit Moses weer die sluier oor sy gesig totdat hy ingaan om met hom te spreek.
+Maar as Moses voor die aangesig van die HERE kom om met hom te spreek, neem hy die sluier weg totdat hy uitgaan. As hy dan uitgaan en aan die kinders van Israel meedeel wat hom beveel was,
+sien die kinders van Israel die gesig van Moses, dat die vel van Moses se gesig blink; daarop sit Moses dan weer die sluier oor sy gesig totdat hy ingaan om met Hom te spreek.

2/35

@@ -1,35 +1,35 @@
 Toe het Moses die hele vergadering van die kinders van Israel bymekaar laat kom en vir hulle gesê: Dit is die woorde wat die HERE beveel het, om dit te doen:
 Ses dae lank kan daar werk gedoen word, maar op die sewende dag moet daar vir julle ʼn heilige, ʼn dag van volkome rus wees tot eer van die HERE. Elkeen wat daarop werk doen, moet doodgemaak word.
-Julle mag op die sabbat geen vuur aansteek inenige van julle woonplekke nie.
+Julle mag op die sabbat geen vuur aansteek in enigeen van julle woonplekke nie.
 Verder het Moses die hele vergadering van die kinders van Israel toegespreek en gesê: Dít is die saak wat die HERE beveel het:
-Neem van julle besittings ʼn offergawe aan die HERE. Laat elkeen wat gewilig is in sy hart, dit bring, die offergawe van die HERE: goud en silwer en koper;
+Neem van julle besittings ʼn offergawe aan die HERE. Laat elkeen wat gewillig is in sy hart, dit bring, die offergawe van die HERE: goud en silwer en koper;
 en pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn linne en bokhare;
-en roogeverfde ramsvelle en robbevelle en akasiahout;
+en rooigeverfde ramsvelle en robbevelle en akasiahout;
 en olie vir die kandelaar en speserye vir die salf-olie en vir die reukwerk van speserye;
 en oniksstene en stene om in te lê, vir die skouerkleed en die borstas.
 En almal wat kunsvaardig is onder julle moet kom en alles maak wat die HERE beveel het:
-die tabernakel, sy tent en sy dekkleed, sy hakkies en style, sy dwarshoute, sy pilare en sy voetstukke;
-die ark en sy draaghoute, die versoendeksel en die voorhangsel tot bedeking;
+die tabernakel, sy tent en sy dekkleed, sy hakkies en sy style, sy dwarshoute, sy pilare en sy voetstukke;
+die ark en sy draaghoute, die versoendeksel en die voorhangsel tot bedekking;
 die tafel met sy draaghoute en al sy gereedskap, en die toonbrode;
 en die kandelaar tot verligting met sy gereedskap en sy lampe, en die olie vir die kandelaar;
-en die reukaltaar met sy draaghoute, met die salf-olie en die reukwerk van speserye, en die bedeking van die ingang van die tabernakel;
-die brandofferaltaar met sy traliewerk van koper, sy draaghoute en al sy gereedskap; die askom met sy voetstuk;
+en die reukaltaar met sy draaghoute, en die salf-olie en die reukwerk van speserye, en die bedekking van die ingang van die tabernakel;
+die brandofferaltaar met sy traliewerk van koper, sy draaghoute en al sy gereedskap; die waskom met sy voetstuk;
 die behangsels van die voorhof, sy pilare en sy voetstukke, en die bedekking van die poort van die voorhof;
 die penne van die tabernakel en die penne van die voorhof met hulle lyne;
-die kunstige klere om die heiligedom te dien, die heilige klere vir die priester Aäron en die klere van sy seuns om die priesteramp te bedien.
+die kunstige klere om in die heiligdom te dien, die heilige klere vir die priester Aäron en die klere van sy seuns om die priesteramp te bedien.
 Toe het die hele vergadering van die kinders van Israel van Moses af weggegaan.
-En elkeen wie se hart hom opgewek, en elkeen wie se gees om aangedryf het, het gekom: hulel het die offergawe van die HERE gebring vir die werk aan die tent van samekoms en vir sy hele bediening en vir die heilige klere;
-die mnne het met die vroue gekom, elkeen wat gewillig van hart was; hulle het gepes en ringe en vingerringe en hassierade, allerhande goue goed gebring. En elkeen wat ʼn offer van goud aan die HERE gewy het,
-en elkeen wat in besit van pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn linne en bokhare en rooigeverfde ramsvelle en robbevelle, het dit gebring.
-Elkeen wat ʼn offergawe van silwer of koper kon aanbied, het die offergawe van die HERE gebring; en elkeen wat akasiahout besit het wat orals by di werk kon gebruik word, het dit gebring.
-En elke vrou wat kunsvaardig was, het met haar eie hande gespin, en wat gespin was gebring: die pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en die fyn linne.
+En elkeen wie se hart hom opgewek en elkeen wie se gees hom aangedryf het, het gekom: hulle het die offergawe van die HERE gebring vir die werk aan die tent van samekoms en vir sy hele bediening en vir die heilige klere;
+die manne het met die vroue gekom, elkeen wat gewillig van hart was; hulle het gespes en ringe en vingerringe en halssierade, allerhande goue goed gebring. En elkeen wat ʼn offer van goud aan die HERE gewy het,
+en elkeen wat in besit was van pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn linne en bokhare en rooigeverfde ramsvelle en robbevelle, het dit gebring.
+Elkeen wat ʼn offergawe van silwer of koper kon aanbied, het die offergawe van die HERE gebring; en elkeen wat akasiahout besit het wat orals by die werk kon gebruik word, het dit gebring.
+En elke vrou wat kunsvaardig was, het met haar eie hande gespin, en wat gespin was, gebring: die pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en die fyn linne.
 En al die vroue wie se hart hulle opgewek het deur kunsvaardigheid, het die bokhare gespin.
-En die owerstes en die oniksstene en die stene om in te lê, gebring vir die skouerkleed en die borstas,
+En die owerstes het die oniksstene en die stene om in te lê, gebring vir die skouerkleed en die borstas,
 en die speserye en die olie vir die kandelaar en vir die salf-olie en vir die reukwerk van speserye.
 Elke man en vrou wie se hart hulle aangedryf het om iets by te dra vir al die werk wat die HERE deur Moses beveel het om te maak-as vrywillige offergawe aan die HERE het die kinders van Israel dit gebring.
 Daarop het Moses vir die kinders van Israel gesê: Kyk, die HERE het Besáleël, die seun van Uri, die seun van Hur, van die stam van Juda, by sy naam geroep;
-en Hy het hom met die gees van God vervul, met wysheid, met verstand en met kennis en bekwaamheid vir allerhande werk;
+en Hy het hom met die Gees van God vervul, met wysheid, met verstand en met kennis en bekwaamheid vir allerhande werk;
 en om kunstige planne uit te dink, om dit uit te voer in goud en silwer en koper,
-en deur snywerk in stenewat ingelê moet word, en deur houtsnywerk-om werksaam te wees in allerhande kunstige werk.
+en deur snywerk in stene wat ingelê moet word, en deur houtsnywerk-om werksaam te wees in allerhande kunstige werk.
 Hy het dit ook in sy hart gegee om ander te onderrig, aan hom en aan Ohόliab, die seun van Ahísamag, van die stam van Dan.
-Hy het hom vervul met kunsvaardigheid om allerhande werk te maak van ambagsman en kunstenaar en van ʼn bewerker van veelkleurige goed-pers en purperroi en bloedrooi stowwe en fyn linne-en van ʼn wewer-hulle wat allerhande werk moes maak en kunstige planne moes uitdink.
+Hy het hulle vervul met kunsvaardigheid om allerhande werk te maak van ʼn ambagsman en ʼn kunstenaar en van ʼn bewerker van veelkleurige goed-pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn linne-en van ʼn wewer-hulle wat allerhande werk moes maak en kunstige planne moes uitdink.

2/36

@@ -1,23 +1,23 @@
-So moet dan Besáleël en Ohόliab en elkeen wat kunsvaardig is, en wie die HERE wysheid en verstand gegee het om met kennis al die werk tot vervaardiging van die heiligdom te verrig, dit maak net soos die HERE beveel het.
+So moet dan Besáleël en Ohόliab en elkeen wat kunsvaardig is, in wie die HERE wysheid en verstand gegee het om met kennis al die werk tot vervaardiging van die heiligdom te verrig, dit maak net soos die HERE beveel het.
 En Moses het Besáleël en Ohόliab geroep en elkeen wat kunsvaardig was, in wie se hart die HERE wysheid gegee het; elkeen wie se hart hom opgewek het om aan die werk te gaan om dit klaar te maak.
-En hulle het voor die oë van Moses ontvang al die offergawes wat die kinders van Israel gebringe het vir die werk tot vervaardiging van die heiligdom om dit klaar te maak. Maar húlle het vir hom nog elke môre vrywillige offergawes gebring.
-Toe het al die kunsvaardige manne wat besig was om al die werk vir die heiligdom te maak, man vir amn, van die werk afgekom waarmee hulle besig was;
+En hulle het voor die oë van Moses ontvang al die offergawes wat die kinders van Israel gebring het vir die werk tot vervaardiging van die heiligdom, om dit klaar te maak. Maar húlle het vir hom nog elke môre vrywillige offergawes gebring.
+Toe het al die kunsvaardige manne wat besig was om al die werk vir die heiligdom te maak, man vir man, van die werk af gekom waar hulle mee besig was;
 en hulle het met Moses gespreek en gesê: Die volk bring meer as wat nodig is vir die uitvoering van die werk wat die HERE beveel het om te maak.
-Daarop het Moses bevel gegee, en hulle het ʼn oproep duer die laer laat gaan en gesê: Laat geen man of vrou verder enige werk verrig in verband met die offergawe van die heilige dom nie. Toe het die volk opgehou om te bring;
+Daarop het Moses bevel gegee, en hulle het ʼn oproep deur die laer laat gaan en gesê: Laat geen man of vrou verder enige werk verrig in verband met die offergawe vir die heiligdom nie. Toe het die volk opgehou om te bring;
 want die boustof was vir hulle genoeg vir al die werk om dit klaar te maak; ja daar het oorgebly.
-So het dan almal wat kunsvaardig was onder die werksmense, die tabernakel gemaak van tien tentdoeke; van fyn dubbeldraad-linne en pers en purperroi en bloedrooi stowwe, met gérubs; as kunstige werk het hy dit gemaak.
+So het dan almal wat kunsvaardig was onder die werksmense, die tabernakel gemaak van tien tentdoeke; van fyn dubbeldraad-linne en pers en purperrooi en bloedrooi stowwe, met gérubs; as kunstige werk het hy dit gemaak.
 Die lengte van elke tentdoek was agt en twintig el en die breedte van elke tentdoek vier el. Al die tentdoeke het een maat gehad.
-En hy het vyf van die tentdoeke aanmekaar gewerk, die een aan die ander; en weer vyf tentdoeke, het hy aanmekaar gewerk, die een aan die ander.
-En hy het lissies van persstof gemaak aan die soom van die buitenste tentdoek van die een stel; so het hy dit gemaak aan dierand van die laaste tentdoek van die twede stel.
-Vyftig lissies het hy gemaak aan die een tentdoek, en vyftig lissies het hy gemaak aan die rand van die tentdoek wat aan die twede stel behoort het. Die lissies was die een tenoor die ander.
-Hy het ook vyftig goue hakkies gemaak en die tentdoeke saamgevoeg, die een aan die ander, met die hakies, sodat die tabernakel een geheel was.
-Verder het hy die doeke van bokhare gemaak as ʼn tnetseil oor die tabernakel: elf tentdoeke het hy dit gemaak.
-Die lengte van elke tentdoek was dertig el en die breedte van elke tentdoek was vier el: die elf tentdoeke het een maat gehad.
+En hy het vyf van die tentdoeke aanmekaar gewerk, die een aan die ander; en weer vyf tentdoeke het hy aanmekaar gewerk, die een aan die ander.
+En hy het lissies van persstof gemaak aan die soom van die buitenste tentdoek van die een stel; so het hy dit gemaak aan die soom van die laaste tentdoek van die twede stel.
+Vyftig lissies het hy gemaak aan die een tentdoek, en vyftig lissies het hy gemaak aan die rand van die tentdoek wat aan die twede stel behoort het. Die lissies was die een teenoor die ander.
+Hy het ook vyftig goue hakies gemaak en die tentdoeke saamgevoeg, die een aan die ander, met die hakies, sodat die tabernakel een geheel was.
+Verder het hy doeke van bokhare gemaak as ʼn tentseil oor die tabernakel: elf tentdoeke het hy dit gemaak.
+Die lengte van elke tentdoek was dertig el en die breedte van elke tentdoek vier el: die elf tentdoeke het een maat gehad.
 En hy het vyf van die tentdoeke besonders aanmekaar gewerk en ses van die tentdoeke besonders.
-En hy het vyftig lissies gemaak aan die soom van die laaste tentdoekk van die een stel, en vyftig lissies hey hy gemaak aan die soomm van die laaste tentdoek van die twede stel.
+En hy het vyftig lissies gemaak aan die soom van die laaste tentdoek van die een stel, en vyftig lissies het hy gemaak aan die soom van die laaste tentdoek van die twede stel.
 Hy het ook vyftig koperhakies gemaak om die tent saam te voeg, sodat dit een geheel was.
 Ook het hy vir die tent ʼn dekkleed van rooigeverfde ramsvelle gemaak en daarbo-oor ʼn dekkleed van robbevelle.
-Hy het ook vir die tabernakeldie regopstande style van akasiahout gemaak.
+Hy het ook vir die tabernakel die regopstaande style van akasiahout gemaak.
 Die lengte van die styl was tien el, en ʼn el en ʼn half die breedte van elke styl.
 En elke styl het twee tappe gehad wat met mekaar verbind was. So het hy dit gemaak vir al die style van die tabernakel.
 En hy het die style vir die tabernakel gemaak: twintig style aan die suidekant, na die suide toe.
@@ -26,13 +26,13 @@ Hy het ook vir die ander sykant van die tabernakel, aan die noordekant, twintig
 met veertig silwervoetstukke; twee voetstukke onder die een styl en twee voetstukke onder die ander styl.
 En vir die agterkant van die tabernakel, teen die weste, het hy ses style gemaak.
 Ook het hy twee style vir die hoeke van die tabernakel aan die agterkant gemaak.
-En hulle was dubbeld van onder, en net so was hulle bo dubbeld tot by die eerste ring. So het hy die gemaak vir altwee, vir die twee hoeke.
+En hulle was dubbeld van onder, en net so was hulle bo dubbeld tot by die eerste ring. So het hy dit gemaak vir altwee, vir die twee hoeke.
 So was daar dan agt style met hulle silwervoetstukke: sestien voetstukke; twee voetstukke onder elke styl.
 Hy het ook dwarshoute van akasiahout gemaak: vyf vir die style van die een sykant van die tabernakel
 en vyf dwarshoute vir die style van die ander sykant van die tabernakel; ook vyf dwarshoute vir die style van die agterkant van die tabernakel teen die weste.
 En hy het die middelste dwarshout gemaak om oordwars te loop, in die middel van die style, van die een ent na die ander.
 En hy het die style met goud oorgetrek; en hulle ringe, as plekke vir die dwarshoute, het hy van goud gemaak. Die dwarshoute het hy ook met goud oorgetrek.
 Verder het hy die voorhangsel gemaak van pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne; as kunstige werk het hy dit gemaak, met gérubs.
-EN hy het vier pilare van akasiahout daarvoor gemaak en dit met goud oorgetrek; hulle kramme was ook van goud; en hy het daarvooer vier silwervoetstukke gegiet.
-Hy het ook vir die ingang van die tentʼn bedeking gamaak van pers en purperroi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne, veelkleurige werk;
+En hy het vier pilare van akasiahout daarvoor gemaak en dit met goud oorgetrek; hulle kramme was ook van goud; en hy het daarvoor vier silwervoetstukke gegiet.
+Hy het ook vir die ingang van die tent ʼn bedekking gemaak van pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne, veelkleurige werk;
 en die vyf pilare wat daarby behoort met hulle kramme; en hy het hulle toppe en ringe met goud oorgetrek; en hulle vyf voetstukke was van koper.

2/37

@@ -1,29 +1,29 @@
-En Besáleël het die ark van akasiahout gemaak; twee en ʼn halwe el was sy lengte, en ʼn el en half sy breedte, en ʼn el en ʼn half was sy breedte, en ʼn el en ʼn half sy hoogte.
+En Besáleël het die ark van akasiahout gemaak; twee en ʼn halwe el was sy lengte, en ʼn el en ʼn half sy breedte, en ʼn el en ʼn half sy hoogte.
 En hy het dit oorgetrek met suiwer goud, van binne en van buite; en hy het daaraan ʼn goue krans gemaak rondom.
 En hy het daarvoor vier goue ringe gegiet, aan sy vier voete, sό dat twee ringe aan die een kant en twee ringe aan die ander kant was.
 En hy het draaghoute van akasiahout gemaak en dit met goud oorgetrek;
-en hy het die draaghoute in die ringe gesteekaan weerskante van die ark om die ark te dra.
+en hy het die draaghoute in die ringe gesteek aan weerskante van die ark om die ark te dra.
 Hy het ook ʼn versoendeksel van suiwer goud gemaak. Twee en ʼn halwe el was sy lengte, en ʼn el en ʼn half sy breedte.
 Ook het hy twee gérubs van goud gemaak. Van dryfwerk het hy hulle gemaak, aan die twee ente van die versoendeksel.
 Een gérub aan die een ent en een gérub aan die ander ent. Uit een stuk, saam met die versoendeksel, het hy die gérubs gemaak, aan die twee ente.
 En die gérubs het die vlerke boontoe uitgesprei gehou, terwyl hulle met hul vlerke die versoendeksel beskut; en hulle gesigte was na mekaar toe. Die gesigte van die gérubs was op die versoendeksel gerig.
 Hy het ook die tafel van akasiahout gemaak. Twee el was sy lengte, en ʼn el sy breedte, en ʼn el en ʼn half sy hoogte.
 En hy het dit met suiwer goud oorgetrek en daarvoor ʼn goue krans gemaak rondom.
-Hy het ook daarvoor ʼn lys van ʼn handbreed gemaak rondom; en hy ʼn goue krans gemaak vir die lys rondom.
-Hy het ook vier goue ringe daarvoor gegiet; en hy het die vier ringe vasgesit aan die vier hoeke van die vier pote.
+Hy het ook daarvoor ʼn lys van ʼn handbreed gemaak rondom; en hy ʼn goue krans vir die lys gemaak rondom.
+Hy het ook vier goue ringe daarvoor gegiet; en hy het die ringe vasgesit aan die vier hoeke van die vier pote.
 Naby die lys was die ringe as plekke vir die draaghoute om die tafel te dra.
 Hy het ook die draaghoute van akasiahout gemaak en dit met goud oorgetrek om die tafel te dra.
 En hy het die gereedskap gemaak wat op die tafel moes wees: sy skottels en sy rookpanne en sy bekers en sy kanne waarmee gegiet moes word, van suiwer goud.
 Hy het ook die kandelaar van suiwer goud gemaak. Van dryfwerk het hy die kandelaar gemaak, sy voetstuk en sy stam; sy kelkies, sy knoppe en sy blomme was, daarmee saam, uit een stuk.
 En ses arms het uit die sykante daarvan uitgegaan: drie arms van die kandelaar uit die een kant en drie arms van die kandelaar uit die ander kant.
 Drie kelkies soos amandelblomme aan die een arm, ʼn knop en ʼn blom, en drie kelkies soos amandelblomme aan die ander arm, ʼn knop en ʼn blom-so was dit aan die ses arms wat uit die kandelaar uitgaan.
-Maar aan die kandelaar self was daar vier kelkies soos amandelblomme, met knoppe en blomme:
-daar was ʼn knop onder die eerste paar arms wat daaruit uitgaan; en ʼn knop onder die tweede paar arms wat daaruit uitgaan; en ʼn knop onder die derde paar arms wat daaruit uitgaan-aan die ses arms wat daaruit uitgaan.
-Hulle knope en hulle arms was, daarmee saam, uit een stuk-alles saam een stuk dryfwerk van suiwer goud.
+Maar aan die kandelaar self was vier kelkies soos amandelblomme, met knoppe en blomme:
+daar was ʼn knop onder die eerste paar arms wat daaruit uitgaan; en ʼn knop onder die twede paar arms wat daaruit uitgaan; en ʼn knop onder die derde paar arms wat daaruit uitgaan-aan die ses arms wat daaruit uitgaan.
+Hulle knoppe en hulle arms was, daarmee saam, uit een stuk-alles saam een stuk dryfwerk van suiwer goud.
 En hy het daar sewe lampe voor gemaak en sy snuiters en sy bakkies van suiwer goud.
 Van ʼn talent suiwer goud het hy dit gemaak met al sy gereedskap.
 En hy het die reukaltaar van akasiahout gemaak; ʼn el was sy lengte en ʼn el sy breedte, vierkantig, en twee el sy hoogte. Sy horings was, daarmee saam, uit een stuk.
-En hy het dit met suiwer goud oorgetrek: die plaat, die sykante en die horings. EN hy het daarvoor ʼn goue krans gemaak rondom.
+En hy het dit met suiwer goud oorgetrek: die plaat, die sykante en die horings. En hy het daarvoor ʼn goue krans gemaak rondom.
 Hy het ook twee goue ringe daarvoor gemaak, onderkant die krans aan weerskante, aan die twee sykante, as plekke vir draaghoute om dit daarmee te dra.
 En hy het die draaghoute van akasiahout gemaak en dit met goud oorgetrek.
 Hy het ook die heilige salf-olie gemaak en die suiwer reukwerk van speserye, soos ʼn salfmenger dit maak.

2/38

@@ -1,31 +1,31 @@
-Hy het ook die brandofferaltaar van akasiahout gemaak. Vyf el was sy lengte en vyf al sy breedte, vierkantig, en drie el sy hoogte.
-En hy het sy vier horings op die vier hoeke gemaak; sy horings was, daarmee saam, uit een stuk; en hy het dit mt koper oorgetrek.
-Hy het ook al die gereedskap van die altaar gemaak: die potte en die skomme en die komme, die vurke en die vuurpanne. Al dié gereedskap het hy van koper gemaak.
+Hy het ook die brandofferaltaar van akasiahout gemaak. Vyf el was sy lengte en vyf el sy breedte, vierkantig, en drie el sy hoogte.
+En hy het sy horings op die vier hoeke gemaak; sy horings was, daarmee saam, uit een stuk; en hy het dit met koper oorgetrek.
+Hy het ook al die gereedskap van die altaar gemaak: die potte en die skoppe en die komme, die vurke en die vuurpanne. Al dié gereedskap het hy van koper gemaak.
 Ook het hy vir die altaar ʼn traliewerk gemaak, ʼn netwerk van koper, onder sy lys, onderaan tot by die helfte van die altaar.
 En hy het vier ringe aan die vier ente van die kopertraliewerk gegiet, as plekke vir die draaghoute.
-En hy het die dragghoute van akasiahout gemaak en dit met koper oorgetrek.
+En hy het die draaghoute van akasiahout gemaak en dit met koper oorgetrek.
 En hy het die draaghoute in die ringe gesteek, aan die kante van die altaar, om dit daarmee te dra; hy het dit hol, van planke, gemaak.
-Hy het ook die koperwaskom gemaak met sy kopervoetstuk, uit die spieëls an die diensdoende vroue wat by die ingang van die tent van samekoms gedien het.
-hy het ook die voorhof gemaak. Aan die suidekant, na die suide toe, was daar die behangsels van die voorhof, van fyn dubbeldraad-linne, honderd el lank;
-daarby twintig pilare met hulle twintig kopervoetstukke; die kramme en die pilare van die pilare van silwer;
+Hy het ook die koperwaskom gemaak met sy kopervoetstuk, uit die spieëls van die diensdoende vroue wat by die ingang van die tent van samekoms gedien het.
+Hy het ook die voorhof gemaak. Aan die suidekant, na die suide toe, was daar die behangsels van die voorhof, van fyn dubbeldraad-linne, honderd el lank;
+daarby twintig pilare met hulle twintig kopervoetstukke; die kramme en die ringe van die pilare was van silwer;
 en aan die noordekant honderd el; daarby twintig pilare met hulle twintig kopervoetstukke; die kramme en die ringe van die pilare van silwer.
-En aan die westekant was daar behangsels, vyftig el lank; daarby tien pilare met hulle voetstukke; die kramme en die ringe van die pilare van silwer.
+En aan die westekant was daar behangsels, vyftig el lank; daarby tien pilare met hulle tien voetstukke; die kramme en die ringe van die pilare van silwer.
 En aan die oostekant, teen sonop, was daar vyftig el;
-vyftien el behangsels vir die een kant, daarby tien pilare met hulle drie voetstukke;
+vyftien el behangsels vir die een kant, daarby drie pilare met hulle drie voetstukke;
 en vir die ander kant-aan weerskante van die poort van die voorhof-vyftien el behangsels, daarby drie pilare met hulle drie voetstukke.
 Al die behangsels van die voorhof rondom was van fyn dubbeldraad-linne;
 en die voetstukke van die pilare was van koper, en die kramme en die ringe van die pilare van silwer; en die oortreksel van hulle toppe van silwer; en hulle self, al die pilare van die voorhof, was met silwerringe voorsien.
-En die beddeking van die poort van die voorhof was veelkleurige werk, van pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne: twintig el was die lengte, en die hoogte-volgens die breedte van diestof-vyf el, net soos die behangsels van die voorhof.
-Daarby vier pilare met hulle vier voetstukke van koper; en hulle kramme van silwer, en die oortreksel van hulle toppe en hulel ringe van silwer.
+En die bedekking van die poort van die voorhof was veelkleurige werk, van pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne: twintig el was die lengte, en die hoogte-volgens die breedte van die stof-vyf el, net soos die behangsels van die voorhof.
+Daarby vier pilare met hulle vier voetstukke van koper; en hulle kramme van silwer, en die oortreksel van hulle toppe en hulle ringe van silwer.
 En al die penne vir die tabernakel en die voorhof rondom was van koper.
-Dit was die berekening van die koste van die tabernakel, van die tabernakel van die Getuienis, soos die bereken is op bevel van Moses, deur die diens van die Leviete, onder leiding van Ítamaar, die seun van die priester Aäron.
-En Besáleël, die seun van Uri, die seun van Hur, van die stam van Juda, het alles gemaak wat die HERE Moese beveel het.
-En saam met Ohόliab, die seun van Ahísamag, van die stam van Dan, ʼn ambagsman en kunstenaar en kunswewer in pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en in fyn linne.
-Al die goud wat vir die werk gebruik is, by al die werk van die heiligdom-die goud wat as offer aangebied was, het bedra negen-en-twintig talente van sewe honderd en dertig sikkels volgens die sikkel van die heiligdom.
-En die silwe van die geteldes van die vergadering was honderd talente en duisend sewe honderd vyf en sewentig sikkels volgens die sikkel van die heiligdom;
+Dit is die berekening van die koste van die tabernakel, van die tabernakel van die Getuienis, soos dit bereken is op bevel van Moses, deur die diens van die Leviete, onder leiding van Ítamar, die seun van die priester Aäron.
+En Besáleël, die seun van Uri, die seun van Hur, van die stam van Juda, het alles gemaak wat die HERE Moses beveel het.
+En saam met hom Ohόliab, die seun van Ahísamag, van die stam van Dan, ʼn ambagsman en kunstenaar en kunswewer in pers en in purperrooi en in bloedrooi stowwe en in fyn linne.
+Al die goud wat vir die werk gebruik is, by al die werk van die heiligdom-die goud wat as offer aangebied was, het bedra negen-en-twintig talente en sewe honderd en dertig sikkels volgens die sikkel van die heiligdom.
+En die silwer van die geteldes van die vergadering was honderd talente en duisend sewe honderd vyf en sewentig sikkels volgens die sikkel van die heiligdom;
 ʼn beka vir elke persoon, dit is ʼn halwe sikkel volgens die sikkel van die heiligdom, van elkeen wat oorgegaan het na die geteldes, van twintig jaar oud en daarbo, naamlik ses honderd en drie duisend vyf honderd en vyftig man.
-En die honderd talente silwer het gedien om die voetstukke van die heiligdom en die voetstukke van dei voorhangsel gegiet; honderd voetstukke vir honderd talente, ʼn talent vir ʼn voetstuk.
-Maat van die duisend sewe honderd vyf en sewentig sikkels het sy kramme vir die pilare gemaak, en hy het hulle toppe oorgetrek en hulle met ringe voorsien.
+En die honderd talente silwer het gedien om die voetstukke van die heiligdom en die voetstukke van die voorhangsel te giet; honderd voetstukke vir honderd talente, ʼn talent vir ʼn voetstuk.
+Maar van die duisend sewe honderd vyf en sewentig sikkels het hy kramme vir die pilare gemaak, en hy het hulle toppe oorgetrek en hulle met ringe voorsien.
 En die koper wat as offer aangebied was, het bedra sewentig talente en twee duisend vier honderd sikkels.
-En hy het daaruit die voetstukke van die ingang van die tent van samekoms gemaak  en die koperaltaar en sy kopertraliewerk en al die gereedskap van die altaar;
-en die voetstukke van die voorhof romdom en die voetstukke van die poort  van die voorhof en al die penne van die tabernakel; ook al die penne van die voorhof rondom.
+En hy het daaruit die voetstukke van die ingang van die tent van samekoms gemaak en die koperaltaar en sy kopertraliewerk en al die gereedskap van die altaar;
+en die voetstukke van die voorhof romdom en die voetstukke van die poort van die voorhof en al die penne van die tabernakel; ook al die penne van die voorhof rondom.

2/39

@@ -1,43 +1,43 @@
-Hulle het ook kunstige klere van pers en purperrooi en bloedrooistowwe gemaak, om in die heiligdom te dien. Ook het hulle die heilge klere vir Aäron gemaak soos die HERE Moses beveel het.
-En hy het die skouerkleed gemaak van goud en pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne.
-En hulle het van die goud dun plate geslaan, en hy het dit in drade opgesny om die in te werk in die pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en in die fyn linne-ʼn kunstige werk.
+Hulle het ook kunstige klere van pers en purperrooi en bloedrooistowwe gemaak, om in die heiligdom te dien. Ook het hulle die heilige klere vir Aäron gemaak soos die HERE Moses beveel het.
+En hy het die skouerkleed gemaak van goud, pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne.
+En hulle het van die goud dun plate geslaan, en hy het dit in drade opgesny om dit in te werk in die pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en in die fyn linne-ʼn kunstige werk.
 Hulle het daar skouerstukke aan gemaak wat aanmekaar vas was; aan die twee bo-ente was dit saamgevoeg.
-En die band wat daaraa was om dit vas te bind, was daarmee saam uit een dtuk, van die selfde werk, van pers en purperroii en bloedrooi stowwe en fyn dubbdraad-linne, soos die HERE Moses beveel het.
+En die band wat daaraan was om dit vas te bind, was daarmee saam uit een stuk, van dieselfde werk, van goud, pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne, soos die HERE Moses beveel het.
 Hulle het ook die oniksstene gemaak, vasgesit in kassies van goud, gegraveer soos op ʼn seëlsteen ingesny word, volgens die name van die seuns van Israel.
 En hy het hulle op die skouerstukke van die skouerkleed vasgesit as gedagtenisstene aan die kinders van Israel soos die HERE Moses beveel het.
-Hy het ook die borstas van kunstige werk gemaak soos die werk van die skouerkleed; van goud, pers en purperrooi en bloedrooi stow en fyn dubbeldraad-linne.
-Dit was vierkantig; dubbel gevou het hulle die borstas gemaak; ʼn span sy lengte en ʼn span sy breedte, dubbeld gevou was dit.
-En hulle het daarin vier rye stene ingevul: ʼn rye met karneool, ʼn topaas en ʼn smarag was die eerste ry.
-EN die twede ry: ʼn karbonkel, ʼn saffier en ʼn jaspis.
-En die derde ry; ʼn hiasint, ʼn agaat en ʼn ametis.
+Hy het ook die borstas van kunstige werk gemaak soos die werk van die skouerkleed; van goud, pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne.
+Dit was vierkantig; dubbeld gevou het hulle die borstas gemaak; ʼn span sy lengte en ʼn span sy breedte, dubbeld gevou was dit.
+En hulle het daarin vier rye stene ingevul: ʼn ry met ʼn karneool, ʼn topaas en ʼn smarag was die eerste ry.
+En die twede ry: ʼn karbonkel, ʼn saffier en ʼn jaspis.
+En die derde ry: ʼn hiasint, ʼn agaat en ʼn ametis.
 En die vierde ry: ʼn chrisoliet, ʼn oniks en ʼn sardoniks; hulle is in kassies van goud vasgesit by hulle invulling.
-En die stene was volgens die name van die suens van Israel twaalf, volgens hulle name. Soos op ʼn seëlsteen uitgesny word, was hulle vir twaalf stamme, elkeen volgens sy naam.
-Hulle het ook die borstas gedraaide getings gemaak, soos toudjies gedraai, van suiwer goud;
-en hulle het twee goue kassies en twee goue ringe gemaak, en die twee ringe aan die twe bo-ente van die borstas vasgesit,
-en hulle het die twee goue toudjies aan die twee ringe aan die bo-ente van die borstas vasgemaak.
-Maar die twee ander ente van die toutjies het hulle aan die twee kassies vasgemaak en dít dan aan die skouerstukke van die skouerkleed vasgesit, aan die voorkant daarvan.
-Hulle het ook twee goue ringegamaak en dit aan die twee onder-ente van die boras vasgesit, aan die kant wat teen die skouerkleed aan lê, aan die binnekant.
-En hulle het twee goue ringe gemaak en dt aan die skouerstukke van die skouerkleed vagesit, onderaan, aan die voorkant daarvan, by sy verbinding, bo die band van die skouerkleed.
-En hulle het die borstas, met sy tinge, aan die ringe van die skouerkleed met ʼn perstoutjie vasgebind, sodat dit bo die band van die skouerkleed kon wees, en die borstas nie van die skouerkleed kon af skuiwe nie, soos die HERE Moses beveel het.
-En hy eht die mantel van die skouerkleed van wewerswerk gemaak, heeltemal van pers stof.
+En die stene was volgens die name van die seuns van Israel twaalf, volgens hulle name. Soos op ʼn seëlsteen uitgesny word, was hulle vir twaalf stamme, elkeen volgens sy naam.
+Hulle het ook by die borstas gedraaide kettings gemaak, soos toutjies gedraai, van suiwer goud;
+en hulle het twee goue kassies en twee goue ringe gemaak, en die twee ringe aan die twee bo-ente van die borstas vasgesit,
+en hulle het die twee goue toutjies aan die twee ringe aan die bo-ente van die borstas vasgemaak.
+Maar die twee ander ente van die twee toutjies het hulle aan die twee kassies vasgemaak en dít dan aan die skouerstukke van die skouerkleed vasgesit, aan die voorkant daarvan.
+Hulle het ook twee goue ringe gemaak en dit aan die twee onder-ente van die borstas vasgesit, aan die kant wat teen die skouerkleed aanlê, aan die binnekant.
+En hulle het twee goue ringe gemaak en dit aan die twee skouerstukke van die skouerkleed vagesit, onderaan, aan die voorkant daarvan, by sy verbinding, bo die band van die skouerkleed.
+En hulle het die borstas, met sy ringe, aan die ringe van die skouerkleed met ʼn pers toutjie vasgebind, sodat dit bo die band van die skouerkleed kon wees, en die borstas nie van die skouerkleed kon afskuiwe nie, soos die HERE Moses beveel het.
+En hy het die mantel van die skouerkleed van wewerswerk gemaak, heeltemal van pers stof.
 En die opening van die mantel was in die middel daarvan soos die opening van ʼn pantser; die opening het ʼn soom rondom gehad, dat dit nie kon skeur nie.
-En aan die soom van die kleed het hulle granaatjies gemaak van pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne.
-Hulle het ook klokkies van suiwer goud gemaak en die klokkies tussen die granaatjies gesit, aan die som van die mantel rondom, tussen die granaatjies in:
+En aan die soom van die mantel het hulle granaatjies gemaak van pers en purperrooi en bloedrooi stowwe en fyn dubbeldraad-linne.
+Hulle het ook klokkies van suiwer goud gemaak en die klokkies tussen die granaatjies gesit, aan die soom van die mantel rondom, tussen die granaatjies in:
 ʼn klokkie en ʼn granaatjie, ʼn klokkie en ʼn granaatjie, aan die soom van die mantel rondom, vir die diens, soos die HERE Moses beveel het.
 Hulle het ook die rokke van fyn linne gemaak, van wewerswerk, vir Aäron en sy seuns;
 en die tulband van fyn linne en die pronkmusse van fyn linne en die linnebroeke van fyn dubbeldraad-linne;
-en die gordelvan fyn dubbeldraad-linne en van pers en purperrooi en bloedrooi stowwe, veelkleurige werk, soos die HERE Moses beveel het.
-Hulle het ook die plaat van die heilige kroon van suiwer goud gamaak en daarop geskrywe met letters soos dit op ʼn seëlsteen uitgesny word: HEILGE AAN DIE HERE.
-En hulle het ʼn pers toutjie daaraan vas gemaak om dit bo-op die tulband te sit, soos die HERE Moses beveel het.
-So dan is al die werk van die tabernakel van die tent van samekoms klaar gemaak; en die kinders van Israel het dit gemaak net soos die HERE Moses beveel het; so het hulle dit gemaak.
-En hulle het die tabernakel na Moses gebring, die tent self met alles wat daarby behoort, sy hakkies, sy style, sy dwaarshoute en sy pilare en sy voetstukke,
-en die dekkleed van robbevelle en die voorhangsel tot beddeking;
-die ark van die Getuienis met sy draaghoute en sy versoendeksel;
+en die gordel van fyn dubbeldraad-linne en van pers en purperrooi en bloedrooi stowwe, veelkleurige werk, soos die HERE Moses beveel het.
+Hulle het ook die plaat van die heilige kroon van suiwer goud gemaak en daarop geskrywe met letters soos dit op ʼn seëlsteen uitgesny word: HEILIG AAN DIE HERE.
+En hulle het ʼn pers toutjie daaraan vasgemaak om dit bo-op die tulband vas te sit, soos die HERE Moses beveel het.
+So is dan al die werk vir die tabernakel van die tent van samekoms klaargemaak; en die kinders van Israel het dit gemaak net soos die HERE Moses beveel het; so het hulle dit gemaak.
+En hulle het die tabernakel na Moses gebring, die tent self met alles wat daarby behoort, sy hakies, sy style, sy dwarshoute en sy pilare en sy voetstukke,
+en die dekkleed van rooigeverfde ramsvelle en die dekkleed van robbevelle en die voorhangsel tot bedekking;
+die ark van die Getuienis met sy draaghoute en die versoendeksel;
 die tafel met al sy gereedskap en die toonbrode;
 die suiwer kandelaar met sy lampe, die lampe wat daarop gerangskik moes word, met al sy gereedskap en die olie van die kandelaar;
 verder die goue altaar en die salf-olie en die reukwerk van speserye en die bedekking vir die ingang van die tent;
 die koperaltaar en sy kopertraliewerk, sy draaghoute met al sy gereedskap, die waskom en sy voetstuk;
-die behangsels van die voorhof, sy pilare en sy voetstukke, en die bedekking vir die poort van die voorhof, die lyne en die penne wat daarby behoort, en al die gereedskap vir die diens in die tabernakel van die tent van samekoms;
+die behangsels van die voorhof, sy pilare en sy voetstukke, en die bedekking vir die poort van die voorhof, die lyne en penne wat daarby behoort, en al die gereedskap vir die diens in die tabernakel van die tent van samekoms;
 die kunstige klere, om in die heiligdom te dien, die heilige klere van die priester Aäron en die klere van sy seuns, om die priesteramp te bedien.
 Net soos die HERE Moses beveel het, so het die kinders van Israel die hele werk gemaak.
-En Moses het die hele werk bekyk-en hulle het dit gamaak soos die HERE beveel het, so het hulle dit gemaak! Toe het Moses hulle geseën.
+En Moses het die hele werk bekyk-en hulle het dit gemaak soos die HERE beveel het, so het hulle dit gemaak! Toe het Moses hulle geseën.

2/40

@@ -1,38 +1,38 @@
-Verder het die HERE met Moses gesê:
+Verder het die HERE met Moses gespreek en gesê:
 Op die dag van die eerste maand, op die eerste van die maand moet jy die tabernakel van die tent van samekoms oprig.
 En jy moet daarin die ark van die Getuienis sit en die ark met die voorhangsel bedek.
-Dan moet jy die tafel inbring en daarop sit wat daarop behoort. Jy moet ook die kandelaar inbring en sy lampe opsteek.
-En jy moet die goue altaar vir die reukwerk voor die ark vna die Getuienis neersit. Dan moet jy die beddeking van die ingang van die tabernakel ophang.
-Jy moet ook die brandofferaltaar voor die ingang van die tabernakel van die tent van die samekoms neersit.
-En jy moet die waskom tussen die tent van samekoms en die altaar sit en water daarin gooi.
-En maak die voorhof rondom, en hang die beddeking aan die poort van die voorhof op.
-Dan moet jy die salf-olie neem, en jy moet die tabernakel salf en alles wat daarin is, en die heilig met alles wat daarin is; en dit sal heilig wees.
-Jy meot ook die brandofferaltaar salf met al sy gereedskap, en jy meot die altaar heilig, en die altaar sal hoogheilig wees.
-Salf dan die waskon en sy voetstuk, en heilig dit.
-Jy moet ook Aäron en sy seuns laat naderkom, na die ingang vna die tent van samekoms toe, en jy moet hulle met water was.
-Trek dan Aäron die heilige klere aan; en salf hom en heilig hom, dat hy vir my die priesteramp kan bedien.
+Dan moet jy die tafel inbring en daarop regsit wat daarop behoort. Jy moet ook die kandelaar inbring en sy lampe opsteek.
+En jy moet die goue altaar vir die reukwerk voor die ark van die Getuienis neersit. Dan moet jy die bedekking van die ingang van die tabernakel ophang.
+Jy moet ook die brandofferaltaar voor die ingang van die tabernakel van die tent van samekoms neersit.
+En jy moet die waskom tussen die tent van samekoms en die altaar sit en daar water in gooi.
+En maak die voorhof rondom, en hang die bedekking aan die poort van die voorhof op.
+Dan moet jy die salf-olie neem, en jy moet die tabernakel salf en alles wat daarin is, en dit heilig met alles wat daarby behoort; en dit sal heilig wees.
+Jy moet ook die brandofferaltaar salf met al sy gereedskap, en jy moet die altaar heilig, en die altaar sal hoogheilig wees.
+Salf dan die waskom en sy voetstuk, en heilig dit.
+Jy moet ook Aäron en sy seuns laat naderkom, na die ingang van die tent van samekoms toe, en jy moet hulle met water was.
+Trek dan Aäron die heilige klere aan; en salf hom en heilig hom, dat hy vir My die priesteramp kan bedien.
 Jy moet ook sy seuns laat naderkom en hulle die rokke aantrek.
-Salf hulle dan, soos jy hulle vader gesalf hetm dat hulle vir my die priesteramp kan bedien. En hul salwing moet vir hulle ʼn ewige priesterskap in hulle geslagte wees.
-En Moses het gedoen soos die HERE hom beveel eht; so het hy gedoen.
+Salf hulle dan, soos jy hulle vader gesalf het, dat hulle vir My die priesteramp kan bedien. En hul salwing moet vir hulle ʼn ewige priesterskap in hulle geslagte wees.
+En Moses het gedoen net soos die HERE hom beveel het; so het hy gedoen.
 En in die eerste maand, in die twede jaar, op die eerste van die maand is die tabernakel opgerig.
-En Moses het die tabernakel op gerig: hy het sy voetstukke neergesit en sy style daarop esit en sy dwarshoute vasgemaak en sy pilare opgerig.
-En hy het die tant seil oor die tabernakel gespan en die dekkleed van die tent daarbo-oor getrek, soos die HERE Moses beveel het.
-En hy het die Getuienis geneem en die in die ark neergelê en die draaghoute aan die kant van die ark ingesteek, en die versoendeksel het hy bo-op die ark gesit.
-Toe het hy die ark in die tabernkel gebring en die voorhangsel tot bedekking opgehang en die ark van die Getuienis bedek, soos die HERE Moses beveel het.
+En Moses het die tabernakel opgerig: hy het sy voetstukke neergesit en sy style daarop gesit en sy dwarshoute vasgemaak en sy pilare opgerig.
+En hy het die tentseil oor die tabernakel gespan en die dekkleed van die tent daarbo-oor getrek, soos die HERE Moses beveel het.
+Verder het hy die Getuienis geneem en dit in die ark neergelê en die draaghoute aan die kant van die ark ingesteek, en die versoendeksel het hy bo-op die ark gesit.
+Toe het hy die ark in die tabernakel gebring en die voorhangsel tot bedekking opgehang en die ark van die Getuienis bedek, soos die HERE Moses beveel het.
 Hy het ook die tafel in die tent van samekoms neergesit, aan die kant van die tabernakel, teen die noorde, buitekant die voorhangsel.
 En hy het die brood daarop gerangskik voor die aangesig van die HERE, soos die HERE Moses beveel het.
 Hy het ook die kandelaar in die tent van samekoms gesit, teenoor die tafel, aan die suidekant van die tabernakel.
 En hy het die lampe opgesteek, voor die aangesig van die HERE, soos die HERE Moses beveel het.
 En hy het die goue altaar in die tent van samekoms neergesit, voor die voorhangsel,
-en reukwerk en speserye daarop aan die brand gesteek, soos die HERE Moses beveel het.
+en reukwerk van speserye daarop aan die brand gesteek, soos die HERE Moses beveel het.
 Hy het ook die bedekking van die ingang van die tabernakel opgehang.
-En hy het die brandofferaltaar by die ingang van die tabernakel van die tent van samekoms neergesit, en hy het daarop die brandoffer an die spysoffer gebring, soos die HERE Moses beveel het.
-Hy het ook die waskom tussen die tent van samekoms in die altaar gesit, en hy het daar water ingegooi om mee te was.
+En hy het die brandofferaltaar by die ingang van die tabernakel van die tent van samekoms neergesit, en hy het daarop die brandoffer en die spysoffer gebring, soos die HERE Moses beveel het.
+Hy het ook die waskom tussen die tent van samekoms en die altaar gesit, en hy het daar water in gegooi om mee te was.
 En Moses en Aäron en sy seuns het daaruit hulle hande en voete gewas.
 As hulle ingaan in die tent van samekoms of naderkom na die altaar, het hulle hul elke keer gewas, soos die HERE Moses beveel het.
-Hy het ook die voorhof opgerig, rondom die tabernakel en die altaar, en die beddeking van die poort van die voorhof opgehang. So het Moses dan die werk klaar gemaak.
-To het die wolk die tent van samekoms oordek, en die heerlikheid van die HERE het die tabernakel vervul,
-sodat Moses nie kon ingaan in die tent van samekoms nie, omdat die wolk daarop greus en die heerlikheid van die HERE die tabernakel vervul het.
+Hy het ook die voorhof opgerig, rondom die tabernakel en die altaar, en die bedekking vir die poort van die voorhof opgehang. So het Moses dan die werk klaargemaak.
+Toe het die wolk die tent van samekoms oordek, en die heerlikheid van die HERE het die tabernakel vervul,
+sodat Moses nie kon ingaan in die tent van samekoms nie, omdat die wolk daarop gerus en die heerlikheid van die HERE die tabernakel vervul het.
 En as die wolk van die tabernakel af optrek, het die kinders van Israel elke keer weggetrek op al hulle togte;
 maar as die wolk nie optrek nie, dan trek hulle nie weg nie totdat dit weer optrek.
 Want die wolk van die HERE was bedags op die tabernakel, en vuur was snags daarin, voor die oë van die hele huis van Israel, op al hulle togte.

4/14

@@ -0,0 +1,45 @@
+Toe het die hele vergadering uitgeroep-hulle het hul stem verhef, en die volk het dié nag geween.
+En al die kinders van Israel het gemurmureer teen Moses en Aäron, en die hele vergadering het vir hulle gesê: Ag, as ons maar in Egipteland gesterf het! Of as ons maar hier in die woestyn gesterf het!
+En waarom bring die HERE ons na hierdie land om deur die swaard te val? Ons vroue en ons kinders sal ʼn buit word. Sal dit nie beter vir ons wees om na Egipte terug te gaan nie.
+En hulle sê vir mekaar: Laat ons ʼn hoof aanstel en na Egipte teruggaan.
+Toe het Moses en Aäron op hulle aangesig geval voor die hele gemeente, die vergadering van die kinders van Israel.
+En Josua, die seun van Nun, en Kaleb, die seun van Jefúnne, twee van die wat die land verken het, het hulle klere geskeur.
+en die hele vergadering van die kinders van Israel toegespreek en gesê: Die land wat ons deurgetrek het om dit te verken, is ʼn buitegewoon goeie land.
+As die HERE ʼn welbehae in ons het, sal Hy ons in hierdie land inbring en dit aan ons gee, ʼn land wat oorloop van melk en heuning.
+Wees net nie teen die HERE opstandig nie, en wees julle nie bevrees vir die volk van die land nie, want hulle is ons spyse. Hulle beskutting het van hulle gewyk, en die HERE is met ons. Wees nie bevrees vir hulle nie!
+Toe sê die hele vergadering dat hulle gestenig moet word. Maar die heerlikheid van die HERE het in die tent van samekoms verskyn voor al die kinders van Israel.
+Daarop sê: die HERE vir Moses: Hoelank sal hierdie volk My verag? En hoelank sal hulle in My nie glo nie ondanks al die tekens wat Ek onder hulle gedoen het?
+Ek sal hulle met die pes tref en hulle uitroei; en Ek sal jou ʼn groter en sterker nasie maak as hulle.
+Toe sê Moses vir die HERE: Maar die Egiptenaars het gehoor dat U deur u krag hierdie volk onder hulle uit laat optrek het
+en dit aan die inwoners van hierdie land gesê. Hulle het gehoor dat U, HERE, onder hierdie volk is; dat U, HERE, duidelik waarneembaar verskyn; dat u wolk oor hulle staan, en U wolkkolom voor hulle uit trek bedags en in ʼn vuurkolom by nag.
+As U nou hierdie volk as een man doodmaak, dan sal die nasies wat die tyding aangaande U gehoor her, spreek en sê:
+Omdat die HERE hierdie volk nie kon inbring in die land wat Hy hulle met ʼn eed beloof het nie, het Hy hulle in die woestyn omgebring.
+Laat dan nou tog die krag van die HERE groot word, soos U gespreek het deur te sê:
+Die Here is lankmoedig en groot van goedertierenheid, wat die ongeregtigheid en oortreding vergewe, maar dié nooit ongestraf laat bly nie, wat die ongeregtigheid van die vaders besoek aan die kinders, aan die derde en aan die vierdie geslag.
+Vergerf tog die ongeregtigheid van hierdie volk, na die grootheid van u goedertierenheid, en soos U hierdie volk van Egipte af tot hiertoe vergewe het.
+Toe sê die HERE: Ek vergewe, volgens jou woord.
+Maar so waar as Ek leef en die hele aarde van die HERE se heerlikheid vol sal word-
+al die manne wat my heerlikheid en my tekens gesien het wat Ek in Egipte en in die woestyn gedoen het, en My nou al tienmaal versoek en na my stem nie geluister het nie,
+hulle sal die land nie sien wat Ek aan hulle vaders met ʼn eed beloof het nie, ja almal wat My verag het, sal dit nie sien nie.
+Maar my kneg Kaleb, omdat ʼn ander gees in hom was en hy volhard het om land waarin hy gekom het, en sy geslag sal die in besit neem.
+Die Amalakiete en die Kanaäniete woon in die laagte-draai môre weg en trek tog die woestyn in, op pad na die Skelfsee.
+Daarna het die HERE met Moses gespreek en gesê:
+Hoelank sal hierdie bose vergadering aanhou dat hulle teen My murmureer? Ek het die murmureeringe van die kinders van Israel gehoor waarmee hulle teen My bly murmureer.
+Sê vir hulle: So waar as Ek leef! spreek die HERE, waarlik, soos julle voor my ore gespreek het, so sal Ek aan julle doen.
+Julle lyke sal in hierdie woestyn lê, naamlik al julle geteldes, volgens julle volle getal, van twintig jaar oud en daarbo, julle wat teen My gemurmureer het.
+Waarlik, júlle sal nie in die land kom waaromtrent Ek my hand opgehef het om julle daarin te laat woon nie, behalwe Kaleb, die seun van Jefúnne, en Josua, die seun van Nun.
+En julle kinders waarvan julle gesê het: Hulle sal ʼn buit word-dié sal Ek inbring en dié sal die land leer ken wat julle verwerp het.
+Maar júlle lyke sal in hierdie woestyn lê.
+En julle kinders sal soos herders rondtrek in die woestyn, veertig jaar lank, en sal so julle hoerery dra totdat julle lyke in die woestyn verteer is.
+Volgens die getal dae dat julle die land verken het, veertig dae, vir elke dag een jaar, moet julle jul ongeregtighede dra, veertig jaar lank, en my teëstand gewaar word.
+Ek, die HERE, het dit gespreek; waarlik, die sal Ek aan hierdie hele bose vergadering doen wat teen My bymekaargekom het. Hulle sal in hierdie woestyn omkom en daar sterwe.
+En die manne wat Moses gestuur het om die land te verken en wat ná hulle  terugkoms die hele vergadering teen hom laat murmureer het deur slegte gerugte aangaande die land te versprei,
+die manne wat slegte gerugte aangaande die land versprei het, het gesterwe deur ʼn plaag voor die aangesig van die HERE.
+Maar van dié manne wat die land  gaan verken het, het Josua, die seun van Nun, en Kaleb, die seun van Jefúnne, in die lewe gebly.
+En toe Moses hierdie woorde aan al die kinders van Israel gesê het, het die volk baie getreur
+en die môre vroeg klaargemaak en op die top van die berg geklim en gesê: Hier is ons, en ons wil optrek na die plek wat die HERE gesê het, want ons het gesondig.
+Maar Moses het gesê: Waarom oortree julle tog die bevel van die HERE aangesien dit tog nie sal geluk nie?
+Moenie optrek nie, want die HERE is nie onder julle nie-anders word julle verslaan voor julle vyande.
+Want die Amalakiete en die Kanaäniete is daar voor julle, en julle van die HERE afvalling geword het, daarom sal die HERE nie met julle wees nie.
+Nogtans het hule vermetel gehandel om op die top van die berg te klim; maar die verbondsark van die HERE en Moses het nie uit die laer gewyk nie.
+Toe het die Amalekiete en die Kanaäniete wat in dié gebergte woonagtig was, afgekom en hulle verslaan en hulle verstrooi tot by Horma.

4/15

@@ -0,0 +1,41 @@
+Daarna het die HERE met Moses gespreek en gesê:
+Spreek met die kinders van Israel en sê vir hulle: As julle kom in die land van julle inwoning wat Ek aan julle gee,
+en julle ʼn vuuroffer aan die HERE wil klaarmaak, ʼn brandoffer of slagoffer-deur ʼn besondere gelofte te volbring of as vrywillige offer of by julle feestye-om vir die HERE ʼn liefike geur van beeste of van kleinvee te berei,
+dan moet die een wat sy offer aan die HERE bring, as spysoffer bring ʼn tiende van ʼn efa fynmeel, gemeng met ʼn kwart hin olie;
+en wyn vir die dankoffer, ʼn kwart hin, moet jy klaarmaak by die brandoffer of vir die slagoffer, vir elke lam.
+Of vir ʼn ram moet jy as spysoffer klaarmaak, twee tiendes van ʼn efa fynmeel, met ʼn derde van ʼn hin olie gemeng.
+En ʼn derde van ʼn hin wyn vir die dankoffer moet jy as lieflike geur aan die HERE bring.
+En as jy ʼn jong bul as brandoffer of slagoffer klaarmaak deur ʼn besondere gelofte te volbring of as dankoffer aan die HERE,
+dan moet hy by die jong bul as spysoffer bring drie tiendes van ʼn efa fynmeel met ʼn halwe hin olie gemeng.
+En vir die drankoffer moet jy ʼn halwe hin wyn bring, as vuuroffer van lieflike geur aan die HERE.
+So moet gedoen word by elke bees of by elke ram of by ʼn lam van die skape of van die bokke.
+Volgens die getal wat julle klaarmaak-so moet julle doen by elkeen volgens hulle getal.
+Elke kind van die land moet hierdie dinge op dieselfde manier doen, om ʼn vuuroffer van lieflike geur vir die HERE klaarmaak-soos julle doen, so moet hy doen.
+En as ʼn vreemdeling by julle vertoef, of hy wat vir geslagte onder julle is, en ʼn vuuroffer van lieflike geur vir die HERE klaarmaak-soos julle doen, so moet hy doen.
+Wat die vergadering aangaan, een en die selfde insetting geld vir julle en vir die vreemdeling wat by julle vertoef. ʼn Ewige insetting in julle geslagte is dit: soos julle, so moet die vreemdeling voor die aangesig van die HERE wees.
+Een wat en een reg moet geld vir julle en vir die vreemdeling wat by julle vertoef.
+Verder het die HERE met Moses gespreek en gesê:
+Spreek met die kinders van Israel en sê vir hulle: As julle in die land kom waarheen Ek julle bring,
+dan moet julle, as julle van die brood van die land eet, ʼn offergawe aan die HERE afgee.
+As eersteling van julle growwe meel moet julle ʼn koek as offergawe afgee; net soos die offergawe van die dorsvloer, so moet julle die afgee.
+Van die eerstelinge van julle growwe meel moet julle ʼn koek as offergawe aan die HERE gee in julle geslagte.
+Verder, as julle jul misgaan en nie al hierdie gebooie doen wat die HERE aan Moses meegedeel het nie-
+alles wat die HERE julle deur Moses beveel het van die dag af dat die HERE die beveel eht en verder in julle geslagte-
+dan moet die hele vergadering, as die buiten wete van die vergadering, in swakheid gebeur het, een jong bul klaargemaak vir ʼn brandoffer as lieflike geur aan die HERE, met die spysoffer en die drankoffer wat volgens voorskrif daarby behoort; en een bokram as sondoffer.
+En die priester moet versoening doen vir die hele vergadering van die kinders van Israel, en dit sal hulle vergewe word; want ʼn swakheid was dit, en húlle het hul offer as vuuroffer aan die HERE en hul sondoffer, weens hulle swakheid, voor die aangesig van die HERE gebring.
+Dit sal dan die hele vergadering van die kinders van Israel vergewe word, ook die vreemdeling wat onder hulle vertoef; want dit het die hele volk deur swakheid oorgekom.
+En as ʼn enkele siel in swakheid sondig, dan moet dié ʼn jaaroud-bokooi as sondoffer bring.
+En die priester moet versoening doen vir die siel wat hom misgaan het, weens sy sonde in swakheid voor die aangesig van die HERE begaan, om vir hom versoening te doen; en dit sal hom vergewe word.
+Wat die kind van die land onder die kinders van Israel aangaan wn die vreemdeling wat onde hulle vertoef-een en dieselfde wet moet vir julle geld, vir hom wat in swakheid iets doen.
+Maar die siel wat iets moedswillig doen, van die kinders van die land of van die vreemdelinge, hy versmaad die HERE; en dié siel moet uitgeroei word onder sy volk uit.
+Want die woord van die HERE het hy verag en sy gebod verbreek. Dié siel moet sekerlik uitegroei word; sy ongeregtigheid is op hom.
+En toe die kinders van Israel in die woestyn was, het hulle ʼn man gekry wat op die sabbatdag hout bymekaargemaak.
+En die wat hom gekry het terwyl by hout bymekaarmaak, het hom na Moses en Aäron en na die hele vergadering gebring.
+En hulle het hom in die gevangenis gesit, want dit was nie beslis wat met hom sou gedoen word nie.
+Toe sê die HERE vir Moses: Die man moet sekerlik doodgemaak word; die hele vergadering moet hom buitekant die laer stenig.
+Toe het die hele vergadering hom buitekant die laer uitgebring en hom gestenig, dat hy gesterf het, soos die HERE Moses beveel het.
+En die HERE het met Moses gespreek en gesê:
+Spreek met die kinders van Israel en sê aan hulle, hulle moet vir hulle klossies maak aan die hoeke van hul klere, in hulle geslagte, en aan die hoek-klossies ʼn draad van pers stof vasmaak.
+En dit sal julle as ʼn sieraad dien: as julle dit sien, moet julle aan al die gebooie van die HERE dink, dat julle dit doen en nie jul jart en jul oë navolg waar julle agter aan hoereer nie,-
+sodat julle aan al my gebooie mag dink en dit doen, en aan julle God heilig mag wees.
+Ek is die HERE julle God wat julle uit Egipteland uitgelei het om vir julle ʼn God te wees. Ek is die HERE julle God.

4/16

@@ -0,0 +1,50 @@
+En Korag, die seun van Jishar, die seun van Kohat, die seun van Levi, saam met Datan en Abíram, seuns van Elíab, en On, die seun van Pelet, die seun van Ruben, het manne geneem,
+en hulle het opgestaan voor die oë van Moses saam met twee honderd en vyftig man uit die kinders van Israel, owerstes van die vergadering, maane wat opgeroep was vir die volksvergadering, manne van naam.
+En hulle het bymekaar gekom teen Moses en Aäron en vir hulle gesê: Dit is nou genoeg; want die hele vergadering, hulle almal, is heilig, en die HERE is onder hulle! Waarom verhef julle jul dan oor die vergadering van die HERE?
+Toe Moses dit hoor, het hy op sy gesig geval;
+en hy het met Korag en sy hele bende gespreek en gesê: Môre vroeg, dan sal die HERE bekend maak wie Hom toebehoort en wie die heilig is, en wie Hy na Hom laat naderkom: wie Hy uitkies, sal Hy na Hom laat naderkom.
+Doen dit: Neem vir julle vuurpanne, Korag en sy hele bende.
+gooi daar môre vuur en sit daar reukwerk op voor die aangesig van die HERE; dan sal die man wat die HERE uitkies, die heilige wees. Dit is nou genoeg, kinders van Levi.
+Verder het Moses vir Korag gesê: Luister tog, kinders van Levi!
+Is dit nie genoeg dat die God van Israel julle uit die vergadering van Israel afgeskei het om julle na Hom te laat naderkom, om die dienswerk van die HERE se tabernakel te verrig en te staan voor die vergadering om hulle te dien nie?
+en Hy jou laat naderkom het en al jou broers, die kinders van Levi, saam met jou-dat julle nou ook die priesteramp begeer?
+Daarom, jy en jou hele bende is mense wat teen die HERE vergader; want Aäron, wat si hy, dat julle teen hom murmureer?
+En Moses het gestuur om Datan en Abíram, die seuns van Elíab, te laat roep; maar hulle het gesê: Ons sal nie opkom nie.
+Is dit nie genoeg dat jy ons uit ʼn land wat oorloop van melk en heuning opgebring het om ons in die woestyn dood te maak, dat jy ook gedurig oor ons die baas wil speel nie?
+Ook het jy ons nie gebring in ʼn land wat oorloop van melk en heuning en erfdeel gegee nie. Wil jy ook die oë van hierdie manne uitgrawe? Ons sal nie opkom.
+Toe het Moses baie kwaad geword, en hy het vir die HERE gesê: Sien hulle offer nie aan nie. Ek het nie een esel van hulle geneem en nie een van hulle kwaad aangedoen nie.
+Verder het Moses vir Korag gesê: Jy en jou hele bende, sorg dat julle môre voor die aangesig van die HERE is, jy en hulle en Aäron.
+En neem julle elkeen sy vuurpan en gooi daar reukwerk op, en bring voor die aangesig van die HERE elkeen sy vuurpan, twee honderd en vyftig vuurpanne, ook jy en Aäron elkeen sy vuurpan.
+Toe het hulle elkeen sy vuurpan geneem en daar vuur op gegooi en reukwerk op gesit; en hulle het gaan staan by die ingang van die tent van samekoms, ook Moses en Aäron.
+En Korag het die hele vergadering teen hulle bymekaar laat kom by die ingang van die tent van samekoms. Toe verskyn die heerlikheid van die HERE aan die hele vergadering.
+En die HERE het met Moses en Aäron gespreek en gesê:
+Skei julle af van hierdie vergadering, en Ek sal hulle in ʼn oomblik verteer.
+Maar hulle het op hul aangesig geval en gesê: o God, God van die geeste van alle vlees! Sal een man sondig, en U op die hele vergadering toornig word?
+En die HERE het met Moses gespreek en gesê:
+Spreek met die vergadering en sê: Maak dat julle wegkom rondom die woning van Korag, Datan en Abíram!
+Toe het Moses opgestaan en na Datan en Abíram gegaan, en die oudstes van Israel het agter hom aan gegaan.
+Daarop het hy die vergadering toegespreek en gesê: Verwyder julle tog van hierdie tente van hierdie goddelose manne en raak nie aan iets wat aan hulle behoort nie, dat julle nie weens al hulle sondes.
+En hulle het gemaak dat hulle wegkom rondom die woning van Korag, Datan en Abíram; maar Datan en Abíram het uitgekom en gaan staan by die deur van hulle tente saam met hulle vroue en seuns en kindertjies.
+Toe sê Moses: Hieraan sal julle weet dat die HERE my gestuur het om al hierdie werke doen, dat hulle nie uit my eie hart is nie:
+As hierdie mense sterwe soos alle mense sterwe en met die besoeking van alle mense besoek word, dan het die HERE my nie gestuur nie.
+Maar as die HERE iets nuuts skep en die grond sy mond oopmaak en hulle verslind met alles wat aan hulle behoort, en hulle lewendig na die doderyk afdaal, dan sal julle weet dat hierdie manne die HERE verag het.
+En toe hy al hierdie woorde klaar gespreek het, skeur die grond wat onder hulle was,
+en die aarde het sy mond oopgemaak en hulle verslind saam met hul huisgesinne en al die mense wat aan Korag behoort het en al die goed.
+So het hulle dan met alles wat hullle sʼn was, lewendig na die doderyk afgedaal; en die aarde het hulle oordek, en hulle het omgekom uit die vergadering.
+En die hele Israel wat rondom hulle was, het gevlug die hulle geroep want hulle het gesê: Dalk verslind die aarde ons!
+Toe het ʼn vuur van die HERE uitgegaan en die twee honderd en vyftig man verteer wat die reukwerk gebring het.
+En die HERE het met Moses gespreek en gesê:
+Sê vir Eleáser, die seun van die priester Aäron, dat hy die vuurpanne uit die brand wegneem; en strooi die vuur ver weg; want hulle is heilig-
+naamlik die vuurpanne van die wat gesondig het ten koste van hulle lewe; en hulle moet daarvan dun plate slaan as ʼn oortreksel vir die altaar. Want hulle het dié voor die aangesig van die HERE gebring-daarom is hulle heilig;; en hulle sal vir die kinders van Israel ʼn teken wees.
+Toe het die priester Eleáser die kopervuurpanne geneem wat die mense wat verbrand is, gebring het, en dit is plat geslaan as ʼn oortreksel vir die altaar-
+ʼn aandenking vir die kinders van Israel, sodat ʼn onbevoegde wat nie uit die nageslag van Aäron is nie, nie sal naderkom om reukwerk voor die aangesig van die HERE aan die brand te steek nie; sodat hy nie word soos Korag en sy bende nie, soos die HERE vir hom deur Moses gesê het.
+Maar die volgende dag het die hele vergadering van die kinders van Israel teen Moses en Aäron gemurmureer en gesê: Júlle het die volk van die HERE doodgemaak.
+En terwyl die vergadering teen Moses en Aäron bymekaarkom, het hulle hul na die tent van samekoms gedraai, en meteens het die wolk dit oordek en die heerlikheid van die HERE het verskyn.
+En toe Moses en Aäron tot voor die tent van samekoms kom,
+het die HERE met Moses gespreek en gesê:
+Trek julle terug uit hierdie vergadering, dat Ek hulle in ʼn oomblik kan verteer. Toe val hulle op hul aangesig.
+En Moses sê vir Aäron: Neem die vuurpan en gooi vuur van die altaar daarin en lê reukwerk daarop, en bring dit gou na die vergadering en doen versoening vir hulle; want die toorn het van die HERE se aangesig uitgegaan, die plaag het begin!
+Toe neem Aäron dit soos Moses gespreek het en hardloop onder die vergadering in, en waarlik, die plaag het al onder die volk begin! En hy het die reukwerk daarop gelê en versoening gedoen vir die volk.
+En terwyl hy tussen si dooies en die lewendiges staan, het die plaag opgehou.
+En die wat deur die plaag gesterg het, was veertien duisend sewe honderd, buiten die wat gesterf het om Korag se ontwil.
+Daarop gaan Aäron na Moses terug by die ingang van die tent van samekoms, en die plaag het opgehou.

4/17

@@ -0,0 +1,13 @@
+Daarna het die HERE met Moses gespreek en gesê:
+Spreek met die kinders van Israel en neem van hulle vir elke stam ʼn staf, van al hulle owerstes volgens hulle stamme, twaalf stawe; elkeen se naam moet jy skrywe op sy staf.
+En Aäron se naam moet jy skrywe op die staf van Levi; want een staf moet daar wees vir hulle stamhoof.
+En jy moet hulle wegsit in die tent van samekoms voor die Getuienis waar Ek met julle samekom.
+En die staf van die man wat Ek uitkies, sal bloei; en Ek sal die murmureeringe van die kinders van Israel stilmaak wat hulle teen julle murmureer, sodat dit My nie meer lastig val nie.
+Daarop het Moses met die kinders van Israel gespreek; en al hulle owerstes het vir hom ʼn staf gegee, vir elke owerste een volgens hulle stamme, twaalf stawe. Aäron se staf was ook onder hulle stawe.
+En Moses het die stawe voor die aangesig van die HERE in die tent van die Getuienis neergesit.
+En toe Moses die volgende dag in die tent van die Getuienis ingaan, kyk daar het die staf van Aäron, vir die huis van Levi, gebloei: dit het bloeisels laat uitspruit en blomme laat oopgaan en amandels laat ryp word!
+Toe bring Moses al die stawe wat voor die aangesig van die HERE was, na al die kinders van Israel toe uit; en hulle het dit gesien en elkeen sy staf geneem.
+Daarop het die HERE vir Moses gesê: Bring die staf van Aäron terug voor die Getuienis om dit te bewaar as teken vir die wederstrewiges, en bevry My eindelik van hulle murmureeringe, dat hulle nie sterwe nie.
+En Moses het dit gedoen; soos die HERE hom beveel het, so het hy gedoen.
+Toe het die kinders van Israel met Moses gespreek en gesê: Kyk, ons sterwe, ons vergaan, ons almal vergaan!
+Elkeen wat enigsins naderkom na die tabernakel van die HERE, sal sterwe. Is ons dan klaar daarvoor bestemd om weg te sterwe?

4/18

@@ -0,0 +1,32 @@
+En die HERE het vir Aäron gesê: Jy en jou seuns en die huis van jou vaders saam met jou moet die tekortkominge met betrekking tot die heiligdom dra; en jy en jou seuns saam met jou moet die tekortkominge met betrekking tot julle in die priesteramp dra.
+En laar ook jou broers, die stam van Levi, die stam van jou vader, saam met jou naderkom, dat hulle by jou kan aansluit en jou dien terwyl jy en jou seuns saam met jou voor die tent van die Getuienis is.
+En hulle moet jou diens waarneem en die diens van die hele tent; maar naby die voorwerpe van die heiligdom en naby die altaar mag julle nie kom nie, dat hulle nie sterwe, hulle sowel as julle nie.
+Maar hulle moet by jou aansluit en die diens van die tent van samekoms waarneem: al die dienswerk van die tent; en ʼn inbevoegde mag nie na julle toe aankom nie.
+En julle moet die diens van die heiligdom en die diens van die altaar waarneem, sodat daar verder geen toorn oor die kinders van Israel kom nie.
+Want Ek self het julle broers, die Leviete, onder die kinders van Israel uit geneem as ʼn geskenk vir julle, mense wat aan die HERE gegee is om die dienswerk van die tent van samekoms te verrig.
+Maar jy en jou seuns met jou moet julle priesteramp waarneem met betrekking tot al die sake van die altaar en wat binnekant die voorhangsel is, en julle moet daar diens verrig.
+Verder het die HERE met Aäron gespreek: Ek self he tjou die diens van my offergawes gegee; wat aanbetref al die heilige gawes van die kinders van Israel, aan jou gee Ek dit as aandeel, en aan jou seuns as iets wat julle vir ewig toekom.
+Van die hoogheilige gawes, met uitsondering van wat verbrand word, moet die joue wees: al hulle offers, naamlik elke spysoffer en elke sondoffer en elke skludoffer van hulle, wat hulle My bring-as iets hoogheiligs moet dit vir jou en jou seuns wees.
+In ʼn hoogheilige plek moet jy dit eet; almal wat manlik is, mag dit eet; heilig moet dit vir jou wees.
+Dit moet ook joue wees as offergawe van hulle geskenke, van al die beweegoffers van die kinders van Israel; Ek gee dit aan jou en jou seuns en jou dogters saam met jou as iets wat jou vir ewig toekom. Elkeen wat rein is in jou huis, mag dit eet.
+Al die beste van die olie en al die beste van die mos en die koring, die eerstelinge daarvan wat hulle aan die HERE gee, dit gee Ek aan jou.
+Die eerstelinge van alles wat in hulle land is, wat hulle aan die HERE bring, moet joue wees. Elkeen wat rein is in jou huis, mag dit eet.
+Alles wat on die die ban is in Israel, moet joue wees.
+Alles wat die moederskoot open-alle vlees wat hulle vir die HERE aanbring, mense en diere-moet joue wees; maar die ersgeborenes van mense moet jy sekerlik loskoop; ook moet jy die eersgeborenes van onrein diere loskoop.
+En wat hulle loskoping aangaan, ʼn kind van ʼn maand oud moet jy loskoop, volgens jou skatting, vir ʼn geldsom van vyf sikkels volgens die sikkel van die heiligdom; dit is twintig gera.
+Maar die eersgeborene van ʼn koei of die eersgeborene van ʼn skaap of die eersgeborene van ʼn bok moet jy nie loskoop nie; heilig is hulle; hulle bloed moet jy uitgooi teen die altaar en hulle vet aan die brand steek as ʼn vuuroffer van lieflike geur aan die HERE.
+En hulle vleis moet joue wees; soos die beweegbors en die regterboud moet dit joue wees.
+Al die offergawes van die heilige dinge wat die kinders van Israel aan die HERE afgee, gee EK aan jou en jou seuns en jou dogters saam met jou as iets wat julle vir ewig toekom. Dit is ʼn ewige soutverbond voor die aangesig van die HERE, vir jou en jou nageslag saam met jou.
+Ook het die HERE vir Aäron gesê: Jy sal in hulle land nie erwe nie, en jy en jou seuns sal geen deel onder hulle hê nie. Ek is jou deel en jou erfenis onder die kinders van Israel.
+En kyk, Ek gee aan die kinders van Levi al die tiendes in Israel as erfdeel vir hulle dienswerk wat hulle verrig, die dienswerk van die tent van samekoms.
+En die kinders van Israel moet nie meer naderkom na die tent van samekoms om sonde op hulle te laai, sodat hulle sterwe nie.
+Maar die Leviete, dié moet die dienswerk by die tent van samekoms verrig, en húlle moet hul ongeregtigheid dra-ʼn ewige insetting in julle geslagte. En onder die kinders van Israel moet hulle geen erfdeel kry nie.
+Want die tiendes van die kinders van Israel wat hulle aan die HERE as offergawe afgee, gee Ek aan die Leviete as eerfdeel. Daarom het Ek aangaande hulle gesê: Hulle moet onder die kinders van Israel geen erfdeel kry nie.
+En die HERE het met Moses gespreek en gesê:
+Jy moet ook met die Leviete spreek en vir hulle sê: As julle van die kinders van Israel die tiendes neem wat Ek aan julle van hulle as jul erfdeel gegee het, dan moet julle daarvan ʼn offergawe aan die HERE afgee, ʼn tiende van die tiende.
+En julle offergawe sal vir julle gereken word soos koring van die dorsvloer af en soos die volle opbrings uit die parskuip.
+Sό moet julle ook ʼn offergawe aan die HERE afgee van al julle tiendes wat julle van die kinders van Israel neem, en julle moet daarvan die offergawe aan die HERE aan die priester Aäron gee.
+Van al julle gawes moet julle die hele offergawe aan die HERE afgee, van al die beste daarvan, as die heilige gawe wat daarvan moet afgaan.
+Jy moet dan vir hulle sê: As julle die beste daarvna afgee, sal dit vir die Leviete gereken word as opbrings van die dorsvloer en as opbrings van die parskuip.
+ En julle mag dit op enige plek eet, julle en jul huiesgesin; want dit is vir julle ʼn loon vir jul dienswerk by die tent van samekoms.
+ En julle sal terwille daarvan geen sonde op hulle laai as hulle die beste deel daarvan afgee nie; en julle mag die heilige gawes van die kinders van Israel nie onthelig nie, sodat julle nie sterwe nie.

4/19

@@ -0,0 +1,22 @@
+Verder het die HERE met Moses en Aäron gespreek en gesê:
+Dit is die wetsinsetting wat die HERE beveel het deur te sê: Spreek met die kinders van Israel dat hulle vir jou ʼn rooi koei sonder gebrek bring waar geen liggaamsgebrek aan is, waar geen juk op gekom het nie.
+En julle moet haar aan die priester Eleásar gee, en hulle moet haar buite die laer bring en voor hom slag.
+En die priester Eleásar moet van haar bloed met sy vinger neem en van haar bloed sewemaal en die rigting van die voorkant van die tent van samekoms sprinkel.
+Daarna moet hulle die koei voor sy oë verbrand; haar vel en haar vleis en haar bloed, saam met haar mis, moet hulle verbrand.
+En die priester moet sederhout en hisop en skarlaken stof neem en dit binne-in die brand van die koei gooi.
+Dan moet die priester sy klere was en sy liggaam in die water bad, en daarna mag hy in die laer kom; en die priester sal tot die aand toe onrein wees.
+Ook die een wat haar verbrand het, moet sy klere was en sy liggaam in die water bad en hy sal tot die aand toe onrein wees.
+En ʼn rein man moet die as van die koei bymekaar maak en buitekant die laer op ʼn rein plek neersit, en dit moet vir die vergadering van die kinders van Israel dien om bewaar te word as reiningswater: dit is ʼn sondoffer.
+En die een wat die as van die koei bymekaargemaak het, moet sy klere was en hy sal tot die aand toe onrein wees. En dit moet vir die kinders van Israel en vir die vreemdeling wat onder hulle vertoef, ʼn ewige insetting wees.
+Die een wat aan ʼn doeie, enige lyk van ʼn mens, raak, hy sal sewe dae lank onrein wees.
+Op die derde dag moet hy hom daarmee ontsondig, en op die sewende dag sal hy rein wees; maar as hy hom op die derde dag nie ontsondig nie, dan sal hy op die sewende dag nie rein wees nie.
+Elkeen wat aan ʼn dooie raak, aan die lyk van ʼn mens wat gesterf het, en hom nie ontsondig nie, verontreinig die tabernakel van die HERE en dié siel moet uit Israel geroei word. Omdat geen reinigingswater op hom uitgegooi is nie, sal hy onrein wees; sy onreinheid is nog aan hom.
+Dit is die wet: As iemand in ʼn tent sterwe, dan sal elkeen wat in die tent kom en al wat in die tent is, sewe dae lank onrein wees.
+Ook al die oop goed wat nie met ʼn deksel toegebind is nie, is onrein.
+En elkeen wat in die oop veld aan iemand raak wat deur die swaard verslaan is, of aan ʼn dooie of aan ʼn mens se doodsbeen of aan ʼn graf, sal sewe dae lank onrein wees.
+Vir die onreine moet hulle dan van die as neem van die sondoffer wat verbrand is, en daar vars water in ʼn pot op gooi;
+en ʼn rein man moet hisop neem en dit in die water insteek en op die tent sprinkel en op al die goed en op die persone wat daar gewees het; ook op hom wat aan ʼn doodsbeen of aan een wat verslaan is of aan ʼn dooie of aan ʼn graf geraak het.
+En die reine moet die onreine op die derde en op die sewende dag besprinkel en hom op die sewende dag ontsondig. Dan moet hy sy klere was en hom in die water bad, en in die aand sal hy rein wees.
+Maar as iemand onrein word en hom nie ontsondig nie, dan moet dié siel uitgeroei word uit die vergadering, want hy het die heiligdom van die HERE verontreinig: reinigingswater is op hom nie gegooi nie, hy is onrein.
+En dit moet vir hulle ʼn ewige insetting wees. En die een wat die reinigingswater sprinkel, moet sy klere was; en die een wat aan die reinigingswater raak, sal tot die aand toe onrein wees.
+Ja alles waar die onreine aan raak, sal onrein wees; en die persoon wat aan hom raak, sal tot die aand toe onrein wees.

4/20

@@ -0,0 +1,29 @@
+En toe die kinders van Israel, die hele vergadering, in die woestyn Sin kom, in die eerste maand het die volk in Kades gebly. En Mirjam het daar gesterwe en is daar begrawe.
+En daar was geen water vir die vergadering nie. Toe vergader hulle teen Moses en Aäron.
+En die volk het met Moses getwis, en hulle het gespreek en gesê: Ag, het ons tog maar gesterwe toe ons broers voor die aangesig van die HERE gesterf het!
+En waarom het julle die vergadering van die HERE in hierdie woestyn gebring, dat ons en ons vee daar sou sterwe?
+En waarom het julle ons uit Egipte laat optrek om ons in hierdie slegte plek te bring? Dit is geen plek van graan of van vye of van wingerdstokke of van granate nie; ook is daar geen water om te drink nie.
+Daarop gaan Moses en Aäron van die vergadering as weg  na die ingang van die tent van samekoms, en hulle het op hul aangesig geval; toe verskyn die heerlikheid van die HERE aan hulle.
+En die HERE het met Moses gespreek en gesê:
+Neem die staf en laat die vergadering bymekaarkom, jy en jou broer Aäron, en spreek julle die rots aan voor hulle oë; dan sal hy sy water gee. So moet jy dan vir hulle water uit die rots laat vloei en die vergadering en hulle vee laat drink.
+Toe neem Moses en Aäron die staf voor die aangesig van die Here weg soos Hy hom beveel het.
+En Moses en Aäron het die vergadering voor die rots laat bymekaarkom, en hy het vir hulle gesê: Hoor tog, julle wederstrewiges, moet ons vir julle water uit hierdie rots laat vloei?
+Daarop op tel Moses sy hand op en slaan die rots tweemaal met sy staf; en daar het baie water uitgekom, sodat die vergadering gedrink het en hulle vee.
+Toe sê: die HERE vir Moses en Aäron: Omdat julle in My nie geglo het nie, om My voor die oë van die kinders van Israel te heilig nie, daarom sal julle hierdie vergadering nie in die land in bring wat Ek aan hulle gegee het nie.
+Dit is die waters van Mériba waar die kinders van Israel met die HERE getwis het, en Hy Hom onder hulle as die Heilige laat ken het.
+Daarna het Moses uit Kades boodskappers na die koning van Edom gestuur: So sê jou broer Israel: Jy weet self al die moeilikheid wat ons oorgekom het.
+Ons vaders het na Egipte afgetrek, en ons het baie dae in Egipte gewoon, en die Egiptenaars het ons en ons vaders sleg behandel.
+Toe het ons die HERE aangeroep en Hy het ons stem gehoor: Hy het ʼn Engel gestuur en ons uit Egipte gelei.
+Laat ons tog deur jou land trek: ons sal nie deur lande of wingerde trek nie, en die water uit die putte nie drink nie; ons sal die koninklike weg hou; ons sal nie regs of links uitdraai nie totdat ons deur jou grondgebied getrek het het.
+Maar Edom antwoord hom: Jy sal deur my nie trek nie, anders sal ek jou met die swaard tegemoettrek.
+Toe sê die kinders van Israel vir hom: Ons sal met die grootpad trek, en as ons van jou water drink, ek en my vee, dan gee ek die prys daarvoor. Laat my net te voet deurtrek-verder niks nie.
+Maar hy antwoord: Jy sal nie deur trek nie. En Edom uitgetrek hom tegemoet met baie manskappe en met 'n sterk hand.
+So het Edom dan geweier om Israel toe te laat om deur dy grondgebied te trek. Daarop het Israel van hom af weggedraai.
+En die kinders van Israel, die hele vergadering, het van Kades af weggetrek en by die berg Hor gekom.
+En die HERE het met Moses en Aäron by die berg Hor, op die grens van die land Edom gespreek en gesê:
+Aäron sal by sy volksgenote versamel word, want hy sal nie kom in die land wat Ek aan die kinders van Israel gegee het nie, omdat julle teen my bevel wederstrewig was by die waters van Mériba.
+Neem Aäron en sy seun Eleáser, en laat hulle op die berg Hor opklim;
+en trek Aäron se klere uit en trek dit sy seun Eleáser aan; en Aäron sal daar by sy volksgenote versamel word en sterwe.
+Toe het Moses gedoen soos die HERE beveel het: hulle het op die berg Hor geklim voor die oë van die hele vergadering.
+En Moses het Aäron se klere uitgetrek en dit sy seun Eleáser aangetrek. En Aäron het daar gesterwe op die top van die berg, maar Moses en Eleáser het van die berg afgeklim.
+En toe die hele vergadering sien dat Aäron gesterf het, het die hele huis van Israel Aäron beween dertig dae lank.

40/10

@@ -0,0 +1,42 @@
+En Hy het sy twaalf disiepels na Hom geroep en aan hulle mag gegee oor onreine geeste, om hulle uit te dryf en om elke siekte en elk kwaal te genees.
+En dit is die name van die twaalf apostels: die eerste Simon wat Petrus genoem word, en Andréas sy broer; Jakobus, die seun van Sebedéüs, en Johannes, sy broer;
+Filippus en Bartholoéüs; Thomas en Matthéüs, die tollenaar; Jakobus, die seun van Alféüs, en Lebbéüs wat genoem word Thaddéüs;
+Simon Kananítes en Judas Iskariot die een wat Hom verraai het.
+Jesus het hierdie twaalf uitgestuur en hulle bevel gegee en gesê: Moenie gaan op pad na die heidene nie, en moenie ingaan in ʼn stad van Samaritane nie;
+maar gaan liewer na die verlore skape van die huis van Israel.
+En gaan preek en sê: Die koninkryk van die hemele het naby gekom.
+Maak siekes gesond, reinig melaatse, wek dooies op, dryf duiwels uit. Julle het dit verniet gekry, gee dit verniet.
+Moenie vir julle goud of silwer of koper in julle beurse aanskaf nie-
+geen knapsak vir die pad of twee kledingstukke of skoene of ʼn stok nie; want die arbeider is sy voedsel werd.
+En in watter stad of dorp julle ook al mag ingaan, ondersoek wie daarin waardig is, en bly dáár totdat julle vertrek.
+En as julle die huis ingaan, groet dit;
+en as die huis waardig is, laat julle vrede daarop kom maar as dit nie waardig is nie, laat julle vrede na julle terugkeer.
+En as iemand julle nie ontvang nie en na julle woorde nie luister nie, gaan uit daardie huis of daardie stad uit en skud die stof van julle voete af.
+Voorweer Ek sê vir julle, dit sal vir die land van Sodom en Gomorra verdraagliker wees in die oordeelsdag as vir daardie stad.
+Kyk, Ek stuur julle soos skape onder wolwe; wees dan versigtig soos die slange en opreg soos die duiwe.
+Maar pas op vir die mense; want hulle sal julle oorlewwer aan regbanke, en in hulle sinagoges sal hulle julle gésel.
+En ook voor goewernenrs en konings sal julle gebring word om My ontwil tot ʼn getuienis vir hulle en die heidene.
+Maar wanneer hulle julle oorlewer moenie julle kwel oor hoe of wat julle sal spreek nie; want dit sal julle in daardie uur gegee word wat julle moet spreek;
+want dit is nie julle wat spreek nie, maar die Gees van julle Vader wat in julle spreek.
+Maar die een broer sel die ander in die dood oorlewer en die vader sy kind, en die kinders sal teen hulle ouers opsteen en hulle doodmaak.
+En julle sal deur almal gehaat word terwille van my Naam. Maar wie volhard tot die einde toe, hy sal gered word.
+En wanneer hulle julle vervolg in die een stad, vlug na die ander toe Want voorwaar Ek sê vir julle julle sal met die stede van Israel sekerlik nie klaar kry voordat die Seun van die mens kom nie.
+ʼn Leerling is nie do die meester nie en ʼn slaaf ook nie bo sy heer nie.
+Dit is vir die leerling genoeg dat hy soos sy meester word en die slaaf soos sy heer. As hulle die heer van die huis Beëlsebul genoem het, hoeveel te meer sy huisgenote!
+Vrees den nie vir hulle nie; want daar is niks bedek wat nie ontdek sal word nie, en verborge wat nie bekend sal word nie.
+Wat Ek vir julle in die donker sê vertel dit in die lig; en wat julle in die oor hoor, verkondig dit op die dakke.
+En moenie vrees vir die wat die liggaam doodmaak, maar die siel nie kan boodmaak nie; maar vrees Hom liewer wat die siel sowel as die liggaam kan verderwe in die hel.
+Word twee mossies nie vir ʼn stuiwer verkoop nie? En nie een van hulle sel op die aarde val buiten julle Vader nie.
+En van julle is selfs die hare van die hoof almal getel.
+Moet dan nie bang wees nie: julle is maar werd as daie mossies.
+Elkeen dan wat My sal bely voor die mense, hom sal Ek ook bely voor my Vader wat in die hemele is.
+Maar elkeen wat My verloë voor die mense, hom sal Ek ook verloë voor my Vader wat in die hemele is.
+Moenie dink dat Ek gekom het om vrede op die aarde te bring nie. Ek het nie gekom om vrede te bring nie, maar die swaard.
+Want Ek het gekom om tweedrag te verwek tussen ʼn man en sy vader, en tussen ʼn dogter en haar moeder, en ʼn skoondogter en haar skoonmoeder.
+En ʼn mens se huisgenote sal sy vyande wees.
+Wie vader of moeder bo My liefhet, is My nie werd nie; en wie seun of dogter bo My liefhet, is My nie werd nie
+En wis sy kruis nie neem en agter My volg nie, is My nie werd nie.
+Wie sy sied vind, sal die verloor; en wie sy siel verloor om My ontwil, sal dit vind.
+Wie julle ontvang, ontvang My; En wie My ontvang, ontvang Hom wat My gestuur het.
+Wie ʼn profeer ontvang omdet hy ʼn profeet is, sal die loon van ʼn profeet ontvang; en wie ʼn regverdige ontvang omdet hy ʼn regverdige is, sal die loon van ʼn regverdige ontvang.
+En elkeen wat een van hierdie kleintjies net ʼn beker kon water laat drink in die naam van ʼn disiepel, voorwaar Ek sê vir julle, hy sal sy loon sekerlik nie verloor nie.

40/11

@@ -0,0 +1,30 @@
+En toe Jesus klaar bevele gegee het aan sy twaalf disiepels, gaan Hy daarvandaan weg om te leer en te preek in hulle stede.
+En Johannes het in die gevangenis gehoor van die werke van die werke van christus en twee van sy disiepels gestuur
+en vir Hom gesê: Is U die Een wat sou kom, of moet ons ʼn ander een verwag?
+En Jesus het geatwoord en vir hulle gesê: Gaan vertel Johannes wat julle hoor en sien:
+blindes sien weer en kreuples loop, melaatse word gereinig en dowes hoor, dooies word opgewek en aan armes word die evangelie verkondig.
+En salig is elkeen wat aan My nie aanstoot neem nie.
+En toe hulle vertrek, begin Jesus om vir die skare aangaande Johnnes te sê: Wat het julle uitgegaan in die woestyn om te aanskou? ʼn Riet wat deur die wind beweeg word?
+Maar wat het julle uitgegaan om te sien? ʼn Man met sagte klere aan? Kyk, die wat sagte klere dra, is in die huise van konings.
+Maar wat het julle uitgegaan om te sien? ʼn Profeet? Ja, Ek sê vir julle, ook baie meer as ʼn profeet!
+Want dit is hy van wie deer geskrywe is: Kyk, Ek stuur my boodskapper voor u aangesig, wat u weg voor U nit sal regmaak.
+Voorwaar Ek sê vir julle onder die wat uit vroue gebore is, het daar nie een opgestaan wat groter is as Johannes die Dopernie; maar die kleinste in koninkryk van die hemele is groter as hy.
+Maar van die dae van Johannes die Doper af tot nou toe word die koninkryk van die hemele bestorm, en bestormers gryp dit met geweld.
+Want al die profete en die wet het tot op Johannes geprofeteer.
+En as julle gewillig is om dit aan te neem: hy is Elía wat sou kom.
+Wie ore het om te hoor,laat hom hoor.
+Maar waarmee sal Ek hierdie geslag vergelyk? Dit is net soos kindertjies wat op die marke sit en na hulle maats roep
+en sê: Ons het vir julle op die fiuit gespeel, en julle het nie gedans nie; ons het vir julle ʼn klaaglied gesing, en julle het nie getreur nie.
+Want Johannes het gekom en nie geëet of gedrink nie, en hulle sê: Hy het ʼn duiwel.
+Die Seun van die mens het gekom en Hy eet en drink, en hulle sê: Dáár is ʼn mens wet ʼn vraat en ʼn wynsuiper is, ʼn vriend van tollenaars en sondaars. Maar die wysheid is geregverdig deur sy kinders.
+Toe het hy die stede waarin die meeste van sy kragtige dade plaasgevind het, begin verwyt, omdat hulle hul nie dekeer het nie:
+Wee jou, Gόrasin, wee jou, Betsáida! want as in Tirue en Sidon die kragtige dade plaasgevind het wat in julle plaasgevind het, sou hulle hul lankal in sak en as dekeer het.
+Maar Ek sê vir julle, dit sal vir Tirus en Sidon verdraaaagliker wees in die oordeelsdag as vir julle.
+En jy, Kapérnaüm, wat tot die hemel toe verhoog is, jy sal tot die doderyk toe neergstoot word; want as in Sodom die kragtige dade plaasgevind het wat in jou plaasgevind het, sou hy bly staan het tot vandag toe.
+Maar Ek sê vir julle dat dit vir die land van Sodom verdraagliker sal wees in die oordeelsdag as vir jou.
+In daardie tyd het Jesus gespreek en gesê: Ek loof U, Vader, Here van die hemel en die aarde, dat U hierdie dinge verderg het vir wyse en verstandige mense en dit aan kindertjies geopendaar het.
+Ja, Vader, want so was dit u weldehae.
+Alles is My oorgegee deur my Vader, en niemand ken die Seun nie, behalwe die Vader; ook kan niemand die Vader nie, behalwe die Seun en elkeen aan wie die Seun die wil openbaar.
+Kom na My toe, almal wat vermoeid en blas is, en Ek sal julle rus gee.
+Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart; en julle sal rus vind vir julle siele.
+Want my juk is sag en my las is lig.

43/1

@@ -0,0 +1,52 @@
+In die begin was die Woord, en die Woord was by God, en die Woord was God.
+Hy was in die begin by God.
+Alle dinge het deur Hom ontstaan, en sonder Hom het nie een ding onstaan wat onstaan het nie.
+In Hom was lewe, en die lewe was die lig van die mense.
+En die lig skyn in die duisternis, en die duisternis het dit nie oorweldig nie.
+Daar was 'n man van God gestuur, wie se naam Johannes was.
+Hy het tott 'n getuienis gekom om van die lig te getuig, sodat almal deur hom kon glo.
+Hy was nie die lig nie, maar hy moes van die lig getuig.
+Die waaragtige lig wat elke mens verlig, was aan kom in die wêreld.
+Hy was in die wêreld, en die wêreld het deur Hom onstaan, en die wêreld het Hom nie geken nie.
+Hy het na sy eiendom gekom, en sy eie mense het Hom nie aangeneem nie,
+Maar almal wat Hom aangeneem het, aan hulle het Hy mag gegee om kinders van God te word, aan hulle wat in sy Naam glo;
+wat nie uit die bloed of uit die wil van die vlees of uit die wil van 'n man nie, maar uit God gebore is.
+En die Woord het vlees geword en het onder ons gewoon - en ons het sy heerlikheid aanskou, 'n heerlikheid soos van die Eniggeborene wat van die Vader kom - vol van genade en waarheid.
+Johannes getuig van Hom en roep en sê: Dit was Hy van wie ek gesê het; Hy wat ná my kom, is my voor, want Hy was eerder as ek.
+En uit sy volheid het ons almal ontvang, ja genade op genade.
+Want die wet is deur Moses gegee; die genade en die waarheid het deur Jesus Christus gekom.
+Niemand het ooit God gesien nie; die eniggebore Seun wat in die boesem van die Vader is, Diè het Hom verklaar.
+En dit is die getuienis van Johannes toe die Jode uit Jerusalem priesters en Leviete gestuur het om hom te vra: Wie is u?
+En hy het erken en nie ontken nie, maar het erken: Ek is nie die Christus nie.
+Toe vra hulle hom: Wat dan? Is u Elía? En hy sê: Ek is nie. Is u die profeet? En hy antwoord: Nee.
+Toe sê hulle vir hom: Wie is u? - dat ons antwoord kan gee aan die wat ons gestuur het. Wat sê u van uself?
+Hy sê: Ek is die stem van een wat roep in die woestyn: Maak die pad van die Here reguit! soos Jesaja, die profeet gesê het.
+En die wat gestuur was, was uit die Fariseërs.
+En hulle vra hom en sê vir hom: Waarom doop u dan as u nie die Christus of Elía of die profeet is nie?
+Johannes antwoord hulle en sê: Ek doop met water, maar onder julle staan Hy vir wie julle nie ken nie -
+dit is Hy wat ná my kom, wat my voor is, wie se skoenriem ek nie waardig is om los te maak nie.
+Dit het gebeur in Betábara, oorkant die Jordaan, waar Johannes besig was om te doop.
+Die volgende dag sien Johannes Jesus na hom toe kom, en hy sê: Dáár is die Lam van God wat die sonde van die wêreld wegneem!
+Dit is Hy van wie ek gesê het: Ná my kom 'n man wat my voor is, omdat Hy eerder was as ek.
+En ek het Hom nie geken nie; maar dat Hy aan Israel openbaar sou word, daarom het ek gekom en met water gedoop.
+En Johannes het getuig en gesê: Ek het die Gees sien neerdaal soos 'n duif uit die hemel, en Hy het op Hom gebly.
+En ek het Hom nie geken nie; maar Hy wat my gestuur het om met water te doop, Hy het vir my gesê: Op wie jy die Gees sien neerdaal en op Hom bly, dit is Hy water doop met die Heilige Gees.
+En ek het gesien en getuig dat Hy die Seun van God is.
+Die volgende dag het Johannes weer daar gestaan en twee van sy dissipels;
+en toe hy Jesus aankyk terwyl Hy daar loop, sê hy: Dáár is die Lam van God!
+En twee van sy dissipels het hom dit hoor sê en Jesus gevolg.
+En toe Jesus Hom omdraai en hulle sien volg, sê Hy vir hulle:
+Wat soek julle? En hulle antwoord Hom: Rabbi - dit wil sê, as dit vertaal word, Meester - waar is U tuis!
+Hy sê vir hulle: Kom kyk. Hulle het gekom en gesien waar Hy tuis was en dié dag by Hom gebly. En dit was omtrent vieruur,
+Andréas. die broer van Simon Petrus, was een van die twee wat dit van Johannes gehoor en Hom gevolg het.
+Hy het eers sy eie broer Simon gekry en vir hom gesê: Ons het die Messias gevind - dit is, as dit vertaal word, die Chritstus.
+En hy het hom na Jesus gelei. Toe kyk Jesus hom aan en sê: Jy is Simon, die seun van Jona; jy sal genoem word Sefas, wat vertaal word Petrus.
+Die volgende dag wou Jesus na Galiléa vertrek; en Hy het na Filippus gekyk en vir hom gesê: Volg My.
+En Filippus was van Betsáida, uit die stad van Andréas en Petrus.
+Filippus het Natánael gekry en vir hom gesê: Ons het Hom gevind van wie Moses in die wetzz geskrywe het: Jesus, die seun van Josef van Násaret.
+En Natánael sê: Kan daar uit Násaret itets goeds wees? Filippus antwoord hom: Kom kyk.
+Daarop sien Jesus Natánael na toe kom en sê van hom: Hier is waarlik 'n Israeliet in wie daar geen bedrog is nie.
+Natánael antwoord en sê vir Hom: Waarvandaan ken U my? Jesus antwoord en sê vir hom: Voordat Filippus jou geroep het toe jy onder die vyeboom was, het Ek jou gesien.
+Nátanael antwoord en sê vir Hom: Rabbi, U is die Seun van God, U is die Koning van Israel!
+Jesus antwoord en sê vir hom: Glo jy, omdat Ek vir jou gesê het: Ek het jou onder die vyeboom gesien? Jy sal groter dinge sien as dit.
+En Hy sê vir hom: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, van nou af sal julle die hemel geopend sien en die engele van God opklim en neerdaal op die Seun van die mens.

43/2

@@ -0,0 +1,25 @@
+En op die derde dag was daar 'n bruilof op Kana in Galiléa, en die moeder van Jesus was daar.
+En Jesus was ook genooi, en sy disiepels, na die bruilof.
+En toe daar wyn kort kom, sê die moeder van Jesus vir Hom: Hulle het geen wyn nie.
+Jesus sê vir haar: Vrou, wat het ek met u te doen? My uur het nog nie gekom nie.
+Sy moeder sê vir die dienaars: Net wat Hy vir julle sê, moet julle doen.
+En daar het volgens die reinigingsgebruike van die Jode ses klipwaterkanne gestaan wat elkeen twee of drie ankers hou.
+Jesus sê vir hulle: Maak die waterkanne vol water. En hulle het hul tot bo toe volgemaak.
+En Hy sê vir hulle: Skep nou uit en bring dit voor die hoofdienaar. En hulle het dit gebring.
+En toe die hoofdienaar die water proe wat wyn geword het-en hy nie geweet waarvandaan dit was nie, maar die dienaars wat die water geskep het, het geweet-roep die hoofdienaar die bruidegom
+en sê vit hom: Elke mens sit eers die goeie wyn op en, wanneer hulle goed gedrink het, dan die slegte; maar jy het die goeie wyn tot nou toe bewaar.
+Hierdie eerste van sy tekens het Jesus op Kana in Galiléa gedoen; en Hy het sy heerlikheid geopenbaar, en sy disiepels het in Hom geglo.
+Daarna het Hy na Kapérnaüm afgegaan, Hy en sy moeder en sy broers en sy disiepels, en hulle het daar nie baie dae gebly nie.
+En die pasga van die Jode was naby, en Jesus het opgegaan na Jerusalem.
+En Hy het in die tempel gevind die wat beeste en skape en duiwe verkoop en die geldwisselaars wat daar sit.
+En Hy het 'n sweep van toutjies gemaak en almal uit die tempel uigedrywe, ook die skape en die kleingeld van die wisselaars het Hy uitgegooi en hulle tafels omgekeer.
+En vir die duiweverkopers het Hy gesê: Neem daardie dinge hier weg; moenie die huis van my Vader 'n handelshuis maak nie.
+En sy disiepels het onthou dat daar geskrywe is: Die ywer vir u huis het my verteer.
+Toe antwoord die Jode en sê vir Hom: Watter tekens wys U vir ons, dat U hierdie dinge doen?
+Jesus antwoord en sê vir hulle: Breek hierdie tempel af, en in drie dae sal Ek dit oprig.
+En die Jode sê: Ses en veertig jaar lank is aan hierdie tempel gebou, en U, sal U dit in drie dae oprig?
+Maar Hy het oor die tempel van sy liggaam gespreek.
+En toe Hy opgestaan het uit die dode, het sy disiepels onthou dat Hy dit vir hulle gesê het; en hulle het die Skrif geglo en die woord wat Jesus gespreek het.
+En toe Hy in Jerusalem was op die pasga gedurende die fees, het baie in sy Naam geglo, omdat hulle die tekens gesien het wat Hy doen.
+Maar Jesus self het Hom aan hulle nie toevertrou nie, omdat Hy almal geken het
+en omdat Hy nie nodig gehad het dat iemand van die mens sou getuig nie; want Hy self het geweet wat in die mens is.

43/3

@@ -0,0 +1,36 @@
+En daar was 'n man uit die Fariseërs met die naam van Nikodémus , 'n owerste van die Jode.
+Hy het in die na Jesus gekom en vir Hom gesê: Rabbi, ons weet dat U 'n leraar is wat van God gekom het, want niemand kan hierdie tekens doen wat U doen as God nie met Hom is nie.
+Jesus antwoord en sê vir hom: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir jou, as iemand nie weer gebore word nie, kan hy die koninkryk van God nie sien nie.
+Nikodémus sê vir Hom: Hoe kan 'n mens as hy oud is, gebore word? Hy kan tof nie 'n twede keer in die skoot van sy moeder ingaan en gebore word nie?
+Jesus antwoord: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir jou, as iemand nie gebore word uit water en Gees nie, kan hy in die koninkryk van God nie ingaan nie.
+Wat uit die vlees gebore is, is vlees; en wat uit die Gees gebore is, is gees.
+Moenie jou verwonder dat Ek vir jou gesê het, julle weer gebore word nie.
+Die wind waai waar hy wil, en jy hoor sy geluid, maar jy weet nie waarvandaan hy kom eb waarnatoe hy gaan nie. So is elkeen wat uit die Gees gebore is.
+Nikodémus antwoord en sê vir hom: Hoe kan hierdie dinge gebeur?
+Jesus antwoord en sê vir hom: Jy is 'n leraar van Israel en jy weet hierdie dinge nie?
+Voorwaar, voorwaar Ek sê vir jou, ons spreek wat ons weet en ons gee getuienis van wat ons gesien het, en julle neem ons getuienis nie aan nie.
+As Ek van die aardse dinge vertel en julle nie glo nie, hoe sal julle glo as Ek julle van die hemelse vertel?
+En niemand het opgevaar in die hemel nie, behalwe Hy wat uit die hemel neergedaal het, naamlik die Seun van die mens wat in die hemel is.
+En soos Moses die slang in die woestyn verhoog word,
+sodat elkeen wat in Hom glo, nie verlore mag gaan nie, maar die ewige lewe kan hê.
+Want so lief het God die wêreld gehad, dat Hy sy eniggebore Seun gegee het, sodat elkeen wat in Hom glo, nie verlore mag gaan nie, maar die ewige lewe kan hê.
+Want God het sy Seun in die wêreld gestuur nie om die wêreld te oordeel nie, maar dat die wêreld deur Hom gered kan word.
+Hy wat in Hom glo, word nie geoordeel nie; maat hy wat nie glo nie, is alreeds geoordeel, omdat hy nie geglo het in die Naam van die eniggebore Seun van God nie.
+En dit is die oordeel, dat die lig in die wêreld gekom het, en die mense het die duisternis liewer gehad as die lig; want hulle werke was boos.
+Want elkeen wat kwaad doen, haat die lig en kom nie na die lig nie, dat sy werke nie bestraf kan word nie.
+Maar hy wat die waarheid doen, kom na die lig, sodat sy werke openbaar kan word, dat hulle in God gedoen is.
+Hierna het Jesus en sy disiepels na die land van Judéa gegaan, en Hy het daar met hulle vertoef en gedoop.
+En Johannes was ook besig om te doop in Enon naby Salim, omdat daar baie water was. En die mense het daar gekom en is gedoop.
+Want Johannes was nog nie in die gevangenis gewerp nie.
+Daar het toe van die kant van die disiepels van Johannes 'n redenasie ontstaan met die Jode oor die reiniging.
+En hulle het na Johannes gekom en vir hom gesê: Rabbi, Hy wat saam met u oorkant die Jordaan was, van wie u getuig het, kyk, Hy doop, en almal gaan na Hom toe.
+Johannes antwoord en sê: 'n Mens kan niks aanneem as dit hom nie uit die hemel gegee is nie.
+Julle is self my getuie dat ek gesê het: Ek is nie die Christus nie; maar dat ek voor Hom uit gestuur is.
+Die een wat die bruid het, is die bruidegom; maar die vriend van die  bruidegom wat na hom staan en luister, verbly hom baie oor die stem van die bruidegom. So is dan hierdie blydskap van my volkome.
+Hy moet meer word, maar ek minder.
+Hy wat van bo kom, is bo almal; hy wat uit die aarde is, is uit die aarde en praat uit die aarde. Hy wat uit die hemel kom, is bo almal.
+En wat Hy gesien en gehoor het, die getuig Hy; en niemand neem sy getuienis aan nie.
+Wie sy getuienis aangeneem het, het sy seël daarop gesit dat God waar is.
+Want Hy wat God gestuur het, spreek die woorde van God; want God gee Hom die Gees nie met mate nie.
+Die Vader het die Seun lief en het alles in sy hand gegee.
+Hy wat in die Seun glo, het die ewige lewe; maar hy wat die Seun ongehoorsaam is, sal die lewe nie sien nie, maar die toorn van God bly op hom.

43/4

@@ -0,0 +1,54 @@
+Toe die Here dan verneem dat die Fariseërs gehoor het dat Jesus meer disiepels maak en doop as Johannes- 
+alhoewel Jesus self nie gedoop het nie, maar sy disiepels-
+het Hy Judéa verlaat en weer na Galiléa gegaan.
+En Hy moes deur Samaría gaan.
+Hy kom toe by 'n stad van Samaría wat Sígar genoem word, naby die stuk grond wat Jakob aan sy seun Josef gegee het.
+En die fontein van Jakob was daar. Jesus het toe, omdat Hy moeg was van die reis, somar by die fontein gaan sit. Dit was omtrent twaalfuur.
+Daar kom 'n vrou uit Samaría om water te skep. Jesus sê vir haar: Gee vir my water om te drink-
+want sy disiepels het na die stad gegaan om voedsel te koop.
+En die Samritaanse vrou sê vir Hom: Hoe is dit sat U wat 'n Jood is, van my vra om te drink terwyl ek 'n Samaritaanse vrou is? Want die Jode hou geen gemeenskap met die Samaritane nie.
+Jesus antwoord en sê vir haar: As jy die gawe van God geken het en wis wie Hy is wat vir jou sê: Gee vir My water om te drink, sou jy Hom gevra het en Hy sou vir jou lewende water gegee het.
+Die vrou sê vir Hom: Here, U het nie eens 'n skepding nie, en die put is diep; waarvandaan kry U dan die lewende water?
+U is tog nie groter as ons vader Jakob nie wat vir ons die put gegee het en self daaruit gedrink het en sy seuns en sy vee?
+Jesus antwoord en sê vir haar: Elkeen wat van hierdie water drink, sal weer dors kry;
+maar elkeen wat drink van die water wat Ek hom sal gee, sal in ewigheid nooit dors kry nie, maar die water wat Ek hom sal gee, sal in hom word 'n fontein van water wat opspring tot in die ewige lewe.
+Die vrou sê vir Hom: Here, gee my daardie water, sodat ek nie dors kry en hier hoef te kom skep nie.
+Jesus sê vir haar: Gaan roep jou man en kom hier.
+Die vrou antwoord en sê: Ek het nie 'n man nie. Jesus sê vir haar: Jy het reg gesê: Ek het nie 'n man nie;
+want jy het het vyf mans gehad; en die een wat jy nou het, is nie jou man nie. Dit het jy met waarheid gesê.
+Die vrou sê vir Hom: Here, ek sien dat U 'n profeet is.
+Ons vaders het op hierdie berg aanbid, en julle sê dat die plek waar ons behoort te aanbid, in Jerusalem is.
+Jesus sê vir haar: Vrou, glo My daar kom 'n uur wanneer julle nie op hierdie berg en ook nie in Jerusalem die Vader sak aanbid nie.
+Julle aanbid wat julle nie weer nie; ons aanbid wat ons weet, want die saligheid is uit die Jode.
+Daar kom 'n uur, en dit is nou, wanneer die ware aanbidders die Vader in gees en waarheid sal aanbid; want die Vader soek ook sulke mense wat Hom aanbid.
+God is Gees; en die wat Hom aanbid, moet in gees en waarheid aanbid.
+Die vrou sê vir Hom: Ek weet dat die Messías kom- Hy wat Christus genoem word. Wanneer Hy kom, sal Hy ons alles verkondig.
+Jesus sê vir haar: Dit is Ek wat met jou spreek!
+En op dié oomblik het sy disiepels gekom en hulle verwonder dat Hy met 'n vrou in gesprek was. Tog het niemand gesê: Wat verlang U nie? of: Waarom spreek U met haar nie?
+Die vrou het toe haar waterkan laat staan en na die stad gegaan en vir die mense gesê:
+Kom kyk 'n man wat my vertel het alles wat ek gedoen het, Is Hy nie miskien die Christus nie?
+Hulle het toe uit die stad gegaan en na Hom gekom.
+En intussen het sy disiepels Hom dringend gevra en gesê: Rabbi, eet.
+Maar Hy sê vir hulle: Ek het voedsel om te eet waar julle nie van weet nie.
+Die disiepels sê toe vir mekaar: Het iemand dan vir Hom ete gebring?
+Jesus sê vir hulle: My voedsel is om die wil te doen van Hom wat My gestuur het en sy werk te volbring.
+Sê julle nie: Dit is nog vier maande, dan kom die oes nie? Kyk, Ek sê vir julle, slaan julle oë op en aanskou die lande dat hulle al wit is vir die oes.
+En hy wat maai, ontvang loon en vergader vrug vir die ewige lewe, sodat die saaier en die maaier saam bly kan wees.
+Want hierin is die woord waar: Dit is een wat saai, en 'n ander een wat maai.
+Ek het julle gestuur om te maai waar julle nie aan gewerk het nie. Ander het gewerk, en julle het in hulle arbeid ingegaan.
+En baie van die Samaritane uit daardie stad het in Hom geglo oor die woord van die vrou wat getuig het: Hy het my alles vertel wat ek gedoen het.
+Toe die Samaritane dan by Hom kom, vra hulle Hom dringend om by hulle te bly; en Hy het daar twee dae gebly.
+En baie meer het op grond van sy woord geglo
+en vir die vrou gesê: Ons glo nie meer op grond van wat hy gesê het nie, want ons het self gehoor en ons het weet dat Hy waarlik die Christus, die Verlosser van die wêreld, is.
+En ná die twee dae het Hy daarvandaan weggegaan en na Galiléa vertrek.
+Want Jesus self het getuig dat 'n profeet in sy eie vaderland nie eer het nie.
+Toe Hy dan in Galiléa kom, het die Galiléërs Hom ontvang, omdat hulle alles gesien het wat Hy in Jerusalem op die fees gedoen het; want hulle het ook na die fees gegaan.
+Jesus het dan weer gekom op Kana in Galiléa waat Hy die water wyn hemaak het. En daar was 'n sekere koninklike beampte wie se seun in Kapérnaum siek was.
+Toe hy hoor dat Jesus uit Judéa in Galiléa gekom het, gaan hy na Hom en vra Hom om af te kom en sy seun gesond te maak, want hy het op sterwe gelê.
+Jesus sê toe vir hom: As hulle nie tekens en wonders sien nie, sal julle nooit glo nie.
+Die koninklike beampte sê vir Hom: Here, kom af voordat my king sterwe.
+Jesus antwoord hom: Gaan, jou seun lewe! En die man het die woord geglo wat Jesus vir hom gesê het, en ny het gegaan.
+En alreeds terwyl hy op pad was huis toe, kom sy skawe hom tegemoet en bring die berig en sê: U kind lewe!
+Hy verneem toe van hulle die uur waarop hy beter geword het. En hulle sê vir hom vir hom: Gister om eenuur het die koors verlaat.
+Die vader merk toe dat dit op daardie uur was waarop Jesus vir hom gesê het: Jou kind lewe! En hy self geglo en sy eie huis.
+Hierdie twede teken weer het Jesus gedoen toe Hy uit Judéa in Galiléa gekom het.

43/5

@@ -0,0 +1,47 @@
+Hierna was daar 'n fees van die Jode, en Jesus het opgegaan an Jerusalem.
+En daar is in Jerusalem by die Skaappoort 'n bad met vyf pilaargange wat in Hebreeus Betésda genoem word.
+Daarin het 'n groot menigte van siekes gelê: blindes en kreupeles en lammes wat vir die roering van die water gewag het.
+Want 'n engel het op bepaalde tye neergedaal in die bad en die water geroer. Die een wat dan die eerste ingaan ná die roering van die water, het gesond geword, aan watter siekte hy ook al gely het.
+En 'n sekere man was daar wat agt em dertig jaar aan sy siekte gely het.
+Toe Jesus hom sien lê terwyl Hy wis dat hy al 'n lang tyd siek was, sê Hy vir hom: Wil jy gesond word?
+Die sieke antwoord Hom: Here, ek het niemand om my in die bad te sit as die water geroer word nie; en onderwyl ek kom, gaan 'n ander een voor my in.
+Jesus sê vir hom: Staan op, neem hou bed op en loop.
+En dadelik het die man gesond geword en sy bed opgeneem, en geloop, En daardie dag was dit sabbat.
+Die Jode sê toe vir hom wat genees was: Dit is sabbat; dit is jou nie geoorloof om jou bed te dra nie.
+Hy antwoord hulle: Hy wat my gesond gemaak het, Hy het vir my gesê: Neem jou bed op en loop.
+Toe vra hulle hom: Wie is die man wat vir jou gesê het: Neem jou bed op en loop?
+Maar hy wat gesond geword het, wis nie wie dit was nie; want Jesus het Hom verwyder, omdat daar 'n skare was op die plek.
+Daarna het Jesus hom in die tempel gekry en vir hom gesê: Kyk, jy het gesond geword; moenie meer sondig nie, sodat daar nie iets ergers met jou gebeur nie.
+Die man het gegaan en aan die Jode vertel dat dit Jesus was wat hom gesong gemaak het.
+En hieroor het die Jode Jesus vervolg en probeer om Hom dood te maak, omdt Hy dit op die sabbat gedoen het.
+En Jesus het hulle geantwoord: My Vader werk tot nou toe, en Ek werk ook.
+Hieroor het die Jode toe nog meer probeer om Hom dood te maak, omdat Hy nie alleen die sabbat gebreek het nie, en Hom aan God gelyk gemaak het.
+Jesus het toe geantwoord en vir hulle gesê: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, die Seun kan niks uit Homself doen tensy Hy die Vader dit sien doen nie. Want alles wat Hý doen, dit doen die Seun ook net so.
+Want die Vader het die Seun lief en toon Hom alles wat Hy self doen. En groter werke as hierdie sal Hy Hom toon, sodat julle verwonderd kan wees.
+Want soos die Vader die dode opgewek en lewendig maak, so maak ook die Seun lewendig wie Hy wil.
+Want die Vader oordeel ook niemand nie, maar het die hele oordeel aan die Seun gegee,
+sodat almal die Seun mag eer net soos hulle die Vader eer. Wie die Seun nie eer nie, eer nie die Vader wat Hom gestuur het nie.
+Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle wir my woord hoor en Hom glo wat My gestuur het, het die ewige lewe en kom nie in die oordeel nie, maar het oorgegaan uit die dood in die lewe.
+Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, daar kom 'n uur, en dit is nou, wanneer die dode die stem van die Seun van God sal hoor; en die wat dit gehoor het, sal lewe.
+Want soos die Vader lewe het in Homself, so het Hy aan die Seun ook gegee om lewe in Homself te hê.
+En Hy het Hom mag gegee om ook die oordeel, omdat Hy die Seun van die mens is.
+Moenie julle hieroor verwonder nie. Want daar kom 'n uur wanneer almal wat in die grafte is, sy stem sal hoor
+en sal uitgaan-die wat goed gedoen het, tot die opstanding van die lewe, en die wat kwaad gedoen het, tot die opstanding van die veroordeling.
+Ek kan uit Myself niks doen nie. Soos Ek hoor, oordeel Ek; en my oordeel is regverdig, omdat Ek nie my wil soek nie, maar die wil van die Vader wat My gestuur het.
+As Ek van Myself getuig, is my getuienis nie waar nie.
+Daar is 'n ander Een wat van My getuig, en Ek weet dat die getuienis wat Hy van My getuig, waar is.
+Julle het na Johannes gestuur, en hy het vir die waarheid getuig.
+Maar Ek neem die getuienis van 'n mens nie aan nie; maar Ek sê dit, dat julle kan gered word.
+Hy was die lamp wat brand en skyn, en julle was gewillig om jul vir 'n tyd in sy lig te verbly.
+Maar Ek het 'n groter getuienis as dié van Johannes, want die werke wat die Vader My gegee het om te volbring, die werke self wat Ek doen, getuig van My dat die Vader My gestuur het.
+En die Vader wat My gestuur het, Hy het van My getuig. Julle het nog nooit sy stem gehoor of sy gedaante gesien nie.
+En julle het nie sy woord as iets blywends in julle nie, omdat julle Hom wat Hy gestuur het, nie geglo nie.
+Julle ondersoek die Skrifte, omdat julle meen dat julle daarin ewige lewe het; en dit is dié wat van My getuig.
+En julle wil nie na My kom om die lewe te hê nie.
+Eer neem Ek van die mense nie aan nie.
+Maar Ek ken julle, dat julle die liefde van God in julle nie het nie.
+Ek het gekom in die Naam van my Vader, en julle neem My nie aan nie. As 'n ander een in sy eie naam kom, hόm sal julle aanneem.
+Hoe kan julle glo wat van mekaar eer aanneem, en die eer wat van die enige God kom, nie soek nie?
+Moenie dink dat Ek julle sal beskuldig by die Vader nie. Daar is een wat julle beskuldig-Moses op wie julle gehoop het.
+Maar as julle Moses geglo het, sou julle My glo, want hy het van My geskrywe.
+En as julle sy skrifte nie glo nie, hoe sal julle my woorde glo?

43/6

@@ -0,0 +1,71 @@
+Daarna het Jesus na die oorkant van die meer van Galiléa, dit is, van Tibérias, gegaan;
+en 'n groot menigte het Hom gevolg, omdat hulle sy tekens gesien het wat Hy aan die siekes doen.
+En Jesus het op die berg geklim en daar met sy disiepels gaan sit.
+En die pasga, die fees van die Jode, was naby.
+Toe Jesus dan sy oë opslaan en sien dat 'n groot menigte na HOm kom. sê Hy vir  Filippus: Waarvandaan sal ons brood koop, sodat hierdie mense kan eet?
+Maar Hy het dit gesê om hom op die proef te stel, wan t Hy het self geweet wat Hy sou doen.
+Filippus antwoord Hom: Brood vir twee honderd pennings sal nie genoeg wees vir hulle, sodat elkeen van hulle 'n stukkie kan kry nie.
+Een vir sy disiepels, Andréas, Simon Petrus se broer, sê vir Hom:
+Hier is 'n seuntjie wat vyf garsbrode en twee vissies het, maar wat is dit vir so baie mense?
+En Jesus sê: Laat die mense gaan sit. En daar was baie gras op die plek. Die manne het toe gaan sit, omtrent vyf duisend in getal.
+En Jesus het die brode geneem, en en nadat Hy gedank het, deel Hy dituit aan die disiepels en die disiepels aan die wat daar sit; so ook van die vissies-soveel as hulle wou hê.
+En nadat hulle versadig was, sê Hy vir sy disiepels: Maak die stukke bymekaar wat oorgeskiet het, sodat niks verlore gaan nie.
+Hulle maak toe bymekaar en het twaalf mandtjies gevul met stukke van die garsbrode wat oorgeskiet het by die wat geëet het.
+Toe die mense dan die tekens sien wat Jesus gedoen het, sê hulle: Hy is waarlik die profeet wat in die wêreld sou kom.
+En toe Jesus merk dat hulle wou kom en Hom met geweld neem om Hom koning the maak, het Hy weer weggegaan na die berg, Hy alleen.
+En toe dit aand was, het sy disiepels afgegaan na die meer.
+En nadat hulle in die skuit geklim het, het hull oor die meer gevaar na Kapérnaüm; en dit was al donker, en Jesus het nie by hulle gekom nie.
+En die meer was onstuimig, omdat 'n sterk wind gewaai het.
+En toe hulle omtrent drie of vier myl geroei het, sien hulle Jesus op die meer loop en naby die skuit kom; en hulle het bang geword.
+Maar Hy sê vir hulle: Dit is Ek, moenie skrik nie.
+Toe was hulle gewillig om Hom in die skuit te neem, en dadelik het die skuit by die land aangekom waar hulle na toe gaan.
+Die volgende dat sien die skare wat oorkant die meer gestaan het, dat daar geen ander skuit was nie, behalwe daardie een waarin sy disiepels alleen weggevaar het.
+Maar ander skuite het van Tibérias aangekom naby die plek waar hulle die brood geëet het, nadat die Here gedank het.
+Toe die skare dan sien dat Jesus nie daar was nie en dy disiepels ook nie, het hulle self ook in die skuite geklim en na Kapérnaüm gegaan om Jesus te soek.
+En toe hulle Hom oorkant die meer kry, sê hulle vir Hom: Rabbi, wanneer het U hier gekom?
+Jesus antwoord hulle en sê: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, julle soek My nie omdat julle van die brode geëet en versadig geword het.
+Moenie werk vir die spyse wat vergaan nie, maar vir die spyse wat bly tot in die ewige lewe, wat die Seun van die mens julle sal gee; want Hom het God, die Vader, verseël.
+Toe sê hulle vir Hom: Wat moet ons doen om die werke van God te volbring?
+Jesus antwoord en sê vir hulle: Dit is die werk van God, dat julle in Hom glo wat Hy gestuur het.
+En hulle sê bir Hom: Watter tekens doen U dan, sodat ons kan sien en U glo? Wat werk doen U?
+Ons vaders het die manna in die woestyn geëet, soos geskrywe is: Hy het brood uit die hemel aan hulle gegee om te eet.
+En Jesus sê vir hulle: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, dit is nie Moses wat die brood uit die hemel aan julle gegee het nie, maar my Vader gee julle die ware brood uit die hemel.
+Want die brood van God is Hy wat uit die hemel neerdaal en aan die wêreld die lewe gee.
+Toe sê hulle vir Hom: Here, gee ons altyd hierdie brood.
+En Jesus sê vir hulle: Ek is die brood van die lewe; wie na My toe kom, sal nooit honger kry nie; en wie in My glo, sal nooit dors kry nie.
+Maar Ek het vir jullle gesê sat julle My gesien het en tog glo julle nie.
+Al wat die Vader My gee, sal na My toe kom; en Ek sal hom wat na My toe kom, nooit uitwerp nie.
+Want Ek het uit die neergedaal, nie om my wil te doen nie, maar die wil van die Hom wat My gestuur het.
+En dit is die wil van die Vader wat My gestuur het, dat al wat Hy My gegee, Ek daarvan nie sal verloor nie, maar dit opwek in die laaste dag.
+En dit is die wil van die Vader wat My gestuur het, dat elkeen wat die Seun aanskou en in Hom glo, die ewige lewe mag hê; en E sal hom opwek in die laaste dag.
+Toe murmureer die Jode oor Hom, omdat Hy gesê het: Ek is die brood wat uit die hemel neergedaal het.
+En hulle sê: Is Hy nie Jesus, die seun van Josef, wie se vader en moeder ons ken nie? Hoe sê Hy dan: Ek het uit die hemel neergedaal?
+En Jesus antwoord en sê vir hulle: Moenie onder mekaar murmureer nie.
+Niemand kan na My toe kom as die Vader wat My gestuur het, hom nie trek nie; en Ek sal hom opwek in die laste dag.
+Dit is geskrywe in die Profete: En hulle sal almal deur God geleer wees. Elkeen dan wat dit van die Vader gehoor en geleer het, kom na My toe.
+Nie dat iemand die Vader gesien het nie, behalwe Hy wat van God kom; Hy het die Vader gesien.
+Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, sien in My glo, het die ewige lewe.
+Ek is die brood van die lewe.
+Julle vaders het die manna in die woestyn geëet en het gesterwe.
+Dit is die brood wat uit die hemel neergedaal het. As iemand van hierdie brood eet sal hy lewe tot in ewigheid. En die brood wat Ek sal gee, is my vlees wat Ek vir die lewe vand ie wêreld sal gee.
+Die Jode stry toe met mekaar en sê: Hoe kan Hy vir ons sy vlees gee om te eet?
+En Jesus sê vir hulle: Voorwaar, voorwaar Ek sê vir julle, as julle nie die vlees van die Seun eet en sy bloed drink nie, het julle geen lewe in julleself nie.
+Hy wat my blees eet en my bloed dtink nie, het julle geen lewe in jullleself nie.
+Hy wat my vlees eet en my bloed drink, het die ewige lewe, en Ek sal hom opwek in die laaste dag.
+Want my vlees is waarlik spys, en my bloed is waarlik drank.
+Wie my vlees eet en my bloed drink, bly in My, en Ek in hom.
+Soos die lewende Vader My gestuur het, en Ek deur die Vader lewe, so sal hy wat My eet, ook deur My lewe.
+Dit is die brood wat uir die neergedaal het-nie soos julle vaders die manna geëet en gesterwe het nie; wie hierdie brood eet, sal tot in ewigheid lewe.
+Hierdie dinge het Hy gesê in die sinagoge toe Hy in Kapérnaüm onderrig gegee het.
+En baie van sy disiepels het gesê to hulle hoor: Hierdie woord is hard, wie kan daarna luister?
+En Jesus het in Homself geweet dat sy disiepels hieroor murmureer, en Hy sê vir hulle: Is dit julle tot 'n aanstoot?
+Hoe dan as julle die Seun van die mens sien opvaar waar Hy tevore was?
+Dit is die Gees wat lewendig maak, die vlees is van geen nut nie; die woorde wat Ek vir julle sê, is gees en is lewe.
+Maar daar is sommige van julle wat nie glo nie. Want Jesus het van die begin af geweet wie hulle was wat nie glo nie, en wie hy was wat Hom sou verraai.
+En Hy sê: Om hierdie rede het Ek vir julle gesê, dat niemand na My toe kan kom as dit hom nie deur ndie Vader gegee is nie.
+Hieroor het baie van sy disiepels teruggegaan en nie meer saam met Hom gewandel nie.
+Toe sê Jesus vir die twaalf: Wil julle nie ook weggaan nie?
+En Simon Petrus antwoord Hom: Here, na wie toe sal ons gaan? U het die woorde van die ewige lewe.
+En ons het geglo en erken dat U die Christus is, die Seun van die lewende God.
+Jesus antwoord nhulle: Het Ek nie julle twaalf uitverkies nie? En een van julle is 'n duiwel!
+En Hy het bedoel Judas Iskáriot, die seun vans Simon; want hy sou Hom verraai-hy wat een van die twaalf was.

43/7

@@ -0,0 +1,53 @@
+En daarna het Jesus in Galiléa rondgegaan, want Hy wou nie in Judéa rondgaan nie, omdat die Jode probeer het om Hom dood te maak.
+En die fees van die Jode, die huttefees, was naby.
+Sy broers het toe vir Hom gesê: Vertrek hiervandaan en gaan na Judéa, sodat u dissipels ook u werk kan sien wat U doen.
+Want niemand doen iets in die geheim en soek tegelykertyd om in iedereen se mond te wees nie. As U hierdie dinge doen, vertoon Uself aan die wêreld.
+Want ook sy broers het nie in Hom geglo nie.
+Toe sê Jesus vir hulle: My tyd is nog nie daar nie. Maar julle tyd is altyd daar.
+Die wêreld kan julle nie haat nie; maar My haat hy, omdat Ek van hom getuig dat sy werke boos is.
+Gaan julle op na hierdie fees. Ek gaan nog nie op na die fees nie, omdat my tyd nog nie daar is nie.
+En toe Hy dit vir hulle gesê het, het Hy in Galiléa gebly.
+Maar nadat sy broes opgegaan het, toe het Hy ook opgegaan na die fees, nie openlik nie, maar in die geheim.
+En die Jode het Hom op die fees gesoek en gesê: Waar is Hy?
+En daar is baie wat iir Gin gemompel onder die skare. Sommige het gesê: Hy is goed. Ander weer het gesê: Nee, maar Hy mislei die skare.
+Tog het niemand openlik oor Hom gepraar nie uit vrees vir die Jode.
+En toe dit al in die middel van die fees was, het Jesus opgegaan na die tempel en geleer.
+En die Jode het hulle verwonder en gesê: Hoe kom Hy aan die geleerdheid terwyl Hy geen onderwys ontvang het nie?
+Jesus antwoor hulle en sê: My leer is nie myne nie, maar vn Hom wat My gestuur het.
+As iemand gewillig is om sy wil te doen, sal hy omtrent die leer weet of dit uit God is en of Ek uit Myself spreek.
+Hy wat uit homself spreek, soek sy eie eer; maar Hy wat die eer soek van Hom wat Hom gestuur het, Hy is waaragtig en daar is geen ongeregtigheid in Hom nie.
+Het Moses nie vir julle die wet gegee nie? En niemand van julle jou die wet nie. Waarom wil julle My doodmaak?
+Die skare antwoord en sê: wie wil U doodmaak?
+Jesus antwoord en sê vir hulle: Een werk het Ek gedoen, en julle verwonder julle almal.
+Daarom het Moses julle die besnydenis gegee- nie dat dit van Moses is nie, maar van die vaders- en op die sabbat besny julle 'n mens.
+As 'n mens die besnydenis op die sabbat ontvang, sodat die wet van Moses nie verbreek mag word nie, is julle kwaad vir My, omdat Ek 'n mens op die sabbat heeltemal gesond gemaak het?
+Moenie oordeel volgens wat julle sien nie, maar oordeel 'n regverdige oordeel.
+Daarop sê sommige van die inwoners van Jerusalem: Is dit nie Hy wat hullle soek om diid te maak nie?
+En kyk, Hy spreek openlik en hulle sê vir Hom niks nie! Sou die owerstes san waarlik weet dat Hy werklik die Christus is?
+En dierdie man- ons weet waarvandaan Hy is. Maar die Christus, wanneer Hy kom, weet niemand waar Hy vandaan is nie.
+Jesus roep toe uit terwyl Hy in die tempel leer, en sê: Julle ken My en julle weet ook waarvandaaan Ek is; tog het Ek nie uit Myself gekom nie; maart Hy wat My gestuur het, is waaragtig, vir wie julle nie ken nie.
+Maar Ek ken Hom, omdat Ek van Hom kon en Hy My gestuur het.
+Toe probeer hulle om Hom gevange te neem, en niemand het die hand aan Hom geslaan nie, omdat sy uur nog nie geekom het nie.
+Maat baie van die skare het in Hom geglo en gesê: Wanneer die Christus kom, sal Hy meer tekens doen as wat hierdie man gedoen het?
+Die Fariseërs het gehoor dat die skare dit van Hom mompel, en die Fariseërs en die owerpriesters het dienaar gestuur om Hom gevange te neem.
+Toe sê Jesus vir hulle: Nog 'n klein tydtjie is Ek by julle, en Ek gaan na HOm wat My gestuut het.
+Julle sal My soek en nie kry nie; en waar Ek is, kan julle nie kom nie.
+Em doe Jode sê onder mekaar: Waar wil Hy heengaan, dat on Hom nie sal kry nie? Hy wil tog nie na die verstrooides onder die Grieke gaan en die Grieke leer nie?
+Wat beteken hierdie woord wat Hy gesê het: Julle sal My sien nie kry nie; en waar Ek is, kan julle nie kom nie?
+En op die laaste dag, die groot dag van die fees, het Jesus gestaan en uit geroep en gesê: As iemand fors het, laat Hom na my toe kom en drink!
+Hy wat in My glo, soos die Skrif sê, strome van lewende water sal uit sy binneste vloei.
+En dit het Hy gesê van die Gees wat dié sou ontvang wat in Hom glo; want die Heilige Gees was daar nog nie, omdat Jesus nog nie verheerlik was nie.
+Baie van die skare het gesê toe hulle die woord hoor: Hy is waarlik die profeet.
+Ander het gesê: Hy si die Christus. En ander het gesê: Kom die Christus dan uit Galiléa?
+Het die Skrif nie gesê dat due Christus uit die geslag van Dawid kom en uit Betlehem, die dorp waar Dawid was nie?
+Daar het toe deur Hom verdeeldheid onder die skare gekom.
+En sommige van hulle wou Hom gevange neem, mar niemand het die hand aan Hom geslaan nie.
+Die dienaars kom toe by die owerpriesters en die Fariseërs, en dié sê vir hulle: Waarom het julle Hom nie gebring nie?
+Die dienaars antwoord: Nooit het 'n mens so gespreek soos hierdie man nie.
+En die Fariseërs antwoord hulle: Julle is tog nie ook mislei nie?
+Het niemand uit die owerstes in Hom geglo, of uit die Fariseërs?
+Maar hierdie skare wat die wet nie ken nie, is vervloek!
+Nikodémus- hy wat in die nag na Hom gegaan het, wat een van hulle was- sê vir hulle:
+Oordeel ons wet die mens sonder om hom eers te hoor en te weet wt hy doen?
+Hulle antwoord en sê vir hom: Jy is tog ook nie uit Galiléa nie? Ondersoek en sien dat daar geen profeet uit Galiléa opgestaan het nie.
+En elkeen het huis toe gegaan.