Voeg by Genesis 31:21-45
This commit is contained in:
parent
5fb34576a7
commit
0a29cc4887
25
1/31
25
1/31
@ -18,3 +18,28 @@ Toe maak Jakob hom klaar, en hy laai sy kinders en sy vroue op die kamele,
|
||||
en hy voer al sy vee weg en al sy goed wat hy versamel het, die vee wat syne was, wat hy in Paddan-Aram versamel het, om te gaan na sy vader Isak in die land Kanaän.
|
||||
Onderwyl Laban gaan om sy kleinvee te skeer, het Ragel die huisgode van haar vader gesteel.
|
||||
En Jakob het Laban, die Arameër, mislei deur hom nie te vertel dat hy wou vlug nie.
|
||||
So het hy dan gevlug met alles wat hy had: hy het hom klaar gemaak en deur die Eufraat gegaan en sy aangesig gerig na die gebergte van Gílead.
|
||||
En op die derde dag kry Laban die tyding dat Jakob gevlug het.
|
||||
Daarop het hy sy broers saam met hom geneem en hom agternagejaag, 'n afstand van sewe dae, en hom ingehaal in die gebergde van Gílead.
|
||||
Maar God het na Laban, die Arameër, in die nag gekom in 'n droom en vir hom gesê: Pas nou op dat jy met Jakob geen goed of kwaad spreek nie.
|
||||
En Laban het Jakob ingehaal: Jakob het sy tent al opgeslaan gehad in die gebergte, en Laban met sy broers het dit opgeslaan in die gebergte van Gílead.
|
||||
Toe vra Laban vit Jakob: Wat het jy gedoen dat jy my mislei en my dogters soos krygsgevangene wegevoer het?
|
||||
Waarom het jy stillietjies gevlug en my mislei en my dit nie vertel nie, dat ek jou met vrolikheid en liedere, met tamboeryn en siter kon weggebring het.
|
||||
Ook het jy my nie toegelaat om my seuns en dogters te soen nie. Nou het jy dwaas gehandel.
|
||||
Dit is in my mag om julle skade aan te doen, maar die God van julle vader het laaste nag met my gespreek en gesê: Pas nou op om met Jakob geen goed of kwaad te spreek nie.
|
||||
Nou is jy dan eenmaal aan 't trek, omdat jy so erg verlang het na die huis van jou vader - maar waarom het jy my gode gesteel?
|
||||
Toe antwoord Jakob en sê vir Laban: Omdat ek bevrees was, want ek het gedinku sal miskien u dogters met geweld van my wegneem.
|
||||
Die een by wie u u gode vind - hy mag nie lewe nie! Ondersoek wat by my is in teenwoordigheid van ons broers, en neem dit vir u. Maar Jakob het nie geweet dat Ragel dit gesteel het nie.
|
||||
Toe gaan Laban in die tent van Jakob en in die tent van Lea en in die tent van die twee slavinne, maar hy het niks gekry nie; en toe hy uit die tent van Lea uitgaan, kom hy in die tent van Ragel.
|
||||
Maar Ragel het die huisgode geneem en dit in die kameelsaal weggepak en daarop gaan sit. En Laban het die hele tent duergevoel, maar niks gekry nie.
|
||||
Daarop sê sy vir haar vader: My heer moet nie baie kwaad kyk nie, omdat ek nie vir u kan opstaan nie; want dit is met my volgens die reël van die vroue. En hy het gesoek, maar die huisgode nie gekry nie.
|
||||
Toe word Jakob kwaad, en hy het met Laban getwis; en Jakob het geantwoord en vir Laban gesê: Wat is my oortreding, wat is my sonde, dat u my so vurig agternagesit het?
|
||||
Noudat u al my goed duergevoel het - wat het u van al u huisraad gevind? Sit dit hier voor my broers en u broers, en laat hulle oordeel tussen ons twee.
|
||||
Twintig jaar was ek nou by u. U skaap- en bokooie het geen misdrag gehad nie, en die ramme van u kleinvee het ek nie geëet nie.
|
||||
Wat die wilde diere verskuer het, het ek nie na u gebring nie: ek moes dit vergoed; van my hand het u dit geëis, of dit al bedags gesteel is of snags gesteel is.
|
||||
Ek was 'n man wat bedags deur die hitte verteer is, en snags duer die koue, en my slaap het gevlug van my oë.
|
||||
Twintig jaar was ek nou in u huis; veertien jaar het ek u gedien vir u twee dogters en ses jaar vir u kleinvee; en u het my loon tienmaal verander.
|
||||
As die God van my vader, die God van Abraham en die Vrees van Isak, nie aan my kant was nie - ja dan sou u my met leë hande weggestuur het. God het my ellende en die moeitevolle arbeid van my hande aangesien en laaste nag geoordeel.
|
||||
Toe antwoord Laban en sê vir Jakob: Die dogters is my dogters, en die seuns is my seuns, en die kleinvee is my kleinvee, ja alles wat jy sien, is myne; maar my dogters - wat sal ek hulle vandag kan aandoen, of aan hulle seuns wat hulle gebaar het?
|
||||
Kom dan nou, laat ons 'n verbond maak, ek en jy, dat dit 'n getuie tussen my en jou kan wees.
|
||||
Daarop het Jakob 'n klip geneem en dit as gedenksteen opgerig.
|
||||
|
Loading…
Reference in New Issue
Block a user