Voeg by Job 18

18/18

@@ -0,0 +1,21 @@
+Toe het Bildad, die Suheit, geantwoort en gesê: 
+Hoelank wil julle jaag agter woorde? Word verstandig, en daarna sal ons spreek.
+Waarom word ons as vee gereken, is ons dom in julle oë?
+Jy, iemand wat homself verskeur in sy toorn - sal om jou ontwil die aarde verlate wees of ʼn rots uit sy plek versit word?
+Ja, die lig van die goddelose gaan dood, en die vlam van sy vuur bly nie flikker nie.
+Die lig in sy tet word duisternis, en sy lamp bo hom gaan dood.
+Sy geweldige treë word ingekort, en sy eie plan gooi hom omver.
+Want hy raak in ʼn net deur sy eie voete, en hy loop oor die vlegwerk van ʼn vangkuil.
+ʼn Vangnet gryp sy haksteen, ʼn skrik hou hom vas.
+ʼn Tou is vir hom gespan in die grond en ʼn valstrik vir hom op die pad.
+Verskrikkinge beangstig hom aan alle kante en jaag hom sover as hy gaan.
+Sy onheil het honger, en die ondergang staan klaar vir sy val.
+Die eersgeborene van die dood verteer die lede van sy liggaam, hy verteer sy lede.
+Weggeruk word hy uit sy tent, die voorwerp van sy vertroue; en dit laat hom aan stap na die koning van die verskrikking.
+Daar woon in sy tent its wat hom nie toebehoort nie; swawel word gestrooi oor sy woning.
+Onder verdroog sy wortels, en bo verwelk sy tak.
+Sy gedagtenis vergaan van die aarde af, en hy het geen naam op die wye veld nie.
+Hulle stoot hom uit die lig in die duisternis, en uit die wêreld verjaag hulle hom.
+Hy het geen kroos of nageslag onder sy volk en niemand wat oorbly in sy wonings nie.
+Oor sy dag staan die mense van die Weste verskrik, en siddering gryp die mens van die Ooste aan.
+Sekerlik, so gaan dit met die wonings van die kwaaddoener en so met die plek van hom wat God nie ken nie.