Voeg by Job 17

18/17

@@ -0,0 +1,16 @@
+My gees is verward, my dae is uitgeblus, die graf wag vir my.
+Waarlik bespottinge is my deel, en op hulle gewis moet my oog rus.
+Gee tog ʼn pand, staan borg vir my by U; wie anders sal my die handslag gee?
+Want U het húlle hard geslut vir verstand daarom sal U hulle nie laat triomfeer nie.
+Hy wat vriende aanklaag vir ʼn buitaandeel - die oë van sy kinders sal versmag.
+Maar Hy het my ʼn spreekwoord vir die mense gemaak, en ek het een geword wat hulle in die gesig spuug.
+Daarom het my oog dof geword van verdriet, en al my lede is soos ʼn skaduwee.
+Die opregtes is daaroor ontsteld, en die onskuldige kom teen die goddelose in opstand.
+Nogtans hou die regverdige vas aan sy weg, en die wat rein van hande is, neem toe in krag.
+Maar, kom maar altyd weer aan, julle almal! ʼn Wyse vind ek onder julle tog nie.
+My dae is verby, my planne tot niet, die wense van my hart.
+Van die nag maak hulle ʼn dag; lig, sê hulle, is naby vanweë die duisernis.
+As ek hoop, is die doderyk my huis; in die duisternis sprei ek my bed uit.
+Die grafkuil roep ek toe: My vader is jy; die wurms: My moeder en suster.
+En waar is dan die verwagting, ja my verwagting, wie ondek dit? 
+Na die grendels van die doderyk sal dit neerdaal, waneer daar tegelykertyd rus is in die stof.