11 lines
1.3 KiB
Plaintext
11 lines
1.3 KiB
Plaintext
En die hongersnood was swaar in die land.
|
|
En nadat die koring wat hulle uit Egipte gebring het, opgeëet was, sê hulle vader vir hulle: Gaan koop vir ons weer ʼn bietjie voedsel.
|
|
Toe antwoord Juda hom: Die man het ons uitdruklik gewaarsku en gesê: Julle sal my aangesien nie sien as julle broer nie by julle is nie.
|
|
As u ons broer saam met ons stuur, sal ons aftrek en vir u voedsel koop;
|
|
maar as u hom nie stuur nie, sal ons nie aftrek nie; want die man het ons verseker: Julle sal my aangesig nie sien as julle broer nie by julle is nie.
|
|
Toe vra Israel: Waarom het julle so verkeerd teen my gehandel om die man te vertel dat julle nog ʼn broer het?
|
|
En hulle antwoord: Die man het uitdruklik na ons famielie gevra met die woorde: Lewe julle vader nog? Het julle nog ʼn broer? Toe het ons hom dit te kenne gegee volgens hierdie woorde. Kon ons dan ooit weet dat hy sou sê: Bring julle broer af?
|
|
Daarop sê Juda vir sy vader Israel: Stuur die seun saam met my; dan sal ons klaarmaak en wegtrek, sodat ons kan lewe en nie sterwe nie - ons en ook u en ons kinders nie.
|
|
Ék sal vir hom borg wees; van my hand kan u hom eis. As ek hom nie na u bring en voor u stel nie, sal ek lewenslank teenoor u skuldig staan.
|
|
Ja, as ons nie getalm het nie, waarlik dan was ons nou al tweemaal terug.
|