18 lines
1.3 KiB
Plaintext
18 lines
1.3 KiB
Plaintext
Maar Job het geantwoort en gesê:
|
|
Nog altyd is my geklaag wederstrewighied; my hand le swaar op my gesug.
|
|
Ag, as ek maar wis waar ek Hom kon vind, maar kon kom tot by sy woning!
|
|
Dan sou ek die regsaak voor Hom uiteensit en my mond met bewyse vul;
|
|
ek sou weet die woorde wat Hy my sou antwoord, en verstaan wat Hy vir my sou sê.
|
|
Sou hy met oormag teen my stry? Nee, maar Hý sou ag op my gee.
|
|
Dan sou ek daar ʼn opregte met Hom staan en pleit, en ek sou vir ewig van my regter vrykom.
|
|
Maar ek gaan na die ooste, en Hy is nie daar nie; en na die weste, maar ek bemerk Hom nie.
|
|
As Hy in die noorde werk, aanskou ek Hom nie; buig Hy af na die suide, dan sien ek hom nie.
|
|
Want Hy weet hoe my wandel is; as Hy my toets dan sal ek soos goud tevoorskyn kom.
|
|
Aan sy voetstap het hy my voet vasgehou; sy wag het ek bewaar sonder om uit te draai.
|
|
Van die gebot van sy lippe het ek nie afgewyk nie; die worde van sy mond het ek bewaar meer as my eie wed.
|
|
Maar Hy bly Een - wie sal Hom dan teëhou? En wat sy siel begeer, dit doen Hy.
|
|
Want Hy sal volbring wat oor my beslut is, en baie sulke dinge is daar by Hom.
|
|
Daarom is ek virskrik voor sy aangesig; as ek daarop ag gee, dan vrees ek vir Hom.
|
|
En God het my hart week gemaak, en die Almagtige het my verskrik.
|
|
Want ek vergaan nie vanweë die duisternis of vanweë my eie aangesig wat deur donkerhied oordek is nie.
|