Voeg by Job 27:1-23

18/27

@@ -0,0 +1,23 @@
+En Job het verder sy spreuk aangehef en gesê:
+So waar as God leef wat my reg ontneem het, en die Almagtige wat my siel bitterheid aangedoen het -
+want my asem is nog heeltemal in my, en die lewensasem van God is in my neus -
+my lippe spreek geen onreg, en my tong verkondig geen bedrog nie!
+Dit is ver van my dat ek julle gelyk sou gee; totdat ek die asem uitblaas, sal ek my vroomheid nie prysgee nie.
+Aan my geregtigheid hou ek vas en laat dit nie los nie; my hart versmaad geeneen van my dae nie.
+My vyand moet dus verskyn as goddelose en my teëstander as kwaaddoener.
+Wand wat is die verwagting van die goddelose as Hy afsny - as God sy siel uittrek?
+Sal God sy geroep hoor as benoudheid oor hom kom?
+Of sal hy hom kan verlustig in die Almagtige, God altyd kan aanroep?
+Ek sal julle onderrig aangaande die hand van God; wat by die Almagtige is, sal ek nie verberg nie.
+Kyk, julle het dit almal self aanskou, en waarom koester julle dan 'n ydele hoop?
+Dit is die deel van die goddelose mens by God en die erfdeel van die tiranne wat hulle van die Almagitge ontvang.
+As sy kinders baie word, is dit vir die swaard; en sy spruite word nie versadig met brood nie.
+Die wat van hom oorbly, word deur die pes begrawe, en sy weduwees ween nie.
+As hy sy silwer ophoop soos stof en klere aanskaf soos modder -
+hy skaf aan, maar die regverdige trek dit aan; en die onskuldige verdeel die silwer.
+Hy het sy huis gebou soos 'n mot en soos 'n skerm wat die oppasser maak.
+Ryk gaan hy lê, maar doen dit nie weer nie; hy maak sy oë oop en - is nie meer nie.
+Verskrikkinge oorval hom soos waterstrome; in die nag voer 'n stormwind hom weg.
+Die oostewind tel hom op, en daar gaan hy; en dit storm hom weg uit sy plek.
+En God werp hon af sonder verskoning, vir sy hand moet hy haastig vlug.
+Hulle slaan oor hom hul hande saam en fluit hom weg uit sy plek.