In dié tyd het Juda afgetrek, van sy broers af weg, en uitgedraai na ʼn man van Adúllam met die naam van Hira.
En Juda het daar die dogter van ʼn Kanaänietiese man gesien mat die naam van Sua; en hy het met haar getrou en by haar ingegaan.
En sy het bevrug geword en ʼn seun gebaar, en hy het hom Er genoem.
Daarna het sy weer bevrug geword en ʼn seun gebaar en hom Onan genoem.
En sy het nog weer ʼn seun gebaar en hom Sela genoem; en hy was in Kesib toe sy hom gebaar het.
En Juda het vir Er, die eersgeborene van Juda, ʼn vrou geneem, en haar naam was Tamar.
Maar Er, die eersgeborene van Juda, was sleg in die oë van die HERE. Daarom het die HERE hom laat sterwe.
Toe sê Juda vir Onan: Gaan in by die vrou van jou broer en sluit die swaershuwelik met haar en verwek vir jou broer ʼn nageslag.
Maar Onan het geweet dit die nageslag nie syne sou wees nie; daarom het hy, elke keer as hy by die vrou van sy broer ingaan, dit op die grond verderwe om vir sy broer geen nageslag te gee nie.
En dit was verkeerd in die oë van die HERE wat hy gedoen het; daarom het Hy hom ook laat sterwe.
Toe sê Juda vir Tamar, sy skoondogter: Bly ʼn weduwee in die huis van jou vader totdat Sela groot is. Want hy het gedink: Anders sterwe hy soos sy broers! So het Tamar dan gaan woon in die huis van haar vader.
En ná verloop van geruime tyd het die dogter van Sua, die vrou van Juda gesterwe. En toe Juda klaar getreur het, het hy opgegaan na die skeerders van sy kleinvee, na Timna toe, hy en sy vriend Hira, die Adullamiet.
En hulle het Tamar te kenne gegee en gesê: Kyk, jou skoonvader gaan op na Timna om sy kleinvee te skeer.
Toe trek sy die klere van haar weduweeskap uit en bedek haar met ʼn sluier en draai haar toe; en sy gaan dit by die ingang van Enaim wat op die pad na Timna lê. Want sy het gesien dat Sela groot geword het, maar sy was aan hom nie as vrou gegee nie.
Toe juda haar sien, het hy haar vir ʼn hoer gehou, omdat sy haar gesig toegebind het;
en hy het na haar uitgedraai by die pad en gesê, Kom tog, laat my by jou ingaan; want hy het nie geweet dat dit sy skoondogter was nie. En sy vra: Wat sal jy my gee as jy by my ingaan?
En hy antwoord: En sal jou ʼn boklam van die kleinvee af stuur. Toe sê sy: As jy ʼn pand gee totdat jy dit stuur.
En hy vra: Wat is die pand wat ek jou moet gee? Toe antwoord sy: Jou seëlring en die bandjie en jou staf wat in jou hand is. Hy gee dit toe vir haar en gaan by haar in, en sy het by hom swanger geword.
En sy het opgestaan en weggegaan en haar sluier afgehaal en die klere van haar weduweeskap aangetrek.
En Juda het die boklam gestuur deur middel van sy vriend, die Adullamiet, om die pand uit die hand van die vrou te gaan haal. Maar hy het haar nie gekry nie.
Daarop gaan hy na die mense van haar woonplek: Waar is die hoer wat in Enaim by die pad was? En hulle antwoord: Hier was geen hoer nie.
Daarop gaan hy na Juda terug met die berig: Ek het haar nie gekry nie. En die mense van die plek het ook gesê: Hier is geen hoer nie.
Toe antwoord Juda: Laat sy dit hou, dat ons nie ʼn bespotting word nie. Kyk, ek het hierdie boklam gestuur, maar jy het haar nie gekry nie.
Ná omtrent drie maande het hulle Juda laat weet en gesê: Tamar, jou skoondogter, het gehoereer, en sy is ook swanger van hoerery! En Juda sê: Bring haar uit, dat sy kan verbrand word.
Terwyl sy uitgebring word, laat sy skoonvader dít weet: By die man aan wie hierdie dinge behoort, is ek swanger. En sy het gesê: Kyk tog mooi, aan wie hierdie seëlring en bandjies en staf behoort.
En Juda het dit herken en gesê: Sy het reg teenoor my, want ek het haar nie aan my seun Sela gegee nie. En hy het haar verder nie meer beken nie.
En toe sy sou baar, was daar ʼn tweeling in haar skoot.
En terwyl sy baar, het een die hand uitgesteek; en die vroedvrou het dit gegryp en ʼn rooi draad om sy hand gebind en gesê: Hierdie een is eerste gebore.
Maar toe hy sy hand teruggetrek het, word sy broer gebore! En sy sê: Hoe kragtig het jy duergebreek! En hulle het hom Peres genoem.
En daarna is sy broer gebore aan wie se hand die rooi draad was. En hulle het hom Serag genoem.
