31 lines
2.4 KiB
Plaintext
31 lines
2.4 KiB
Plaintext
Maar Job het geantwoord en gesê:
|
|
Ag, was my verdriet maar goed geweeg en my ongeluk meteens in ʼn skaal opgehef!
|
|
Ja, dan sou dit swaarder wees as die sand van die see; daarom is my woorde onbedagsaam.
|
|
Want die pyle van die Almagtige is in my, waarvan my gees die gif indruk; die verskrikkinge van God het hulle teen my opgestel.
|
|
Balk die wilde esel by die grasspruitjies? Of bulk ʼn bees by sy voer?
|
|
Word iets wat laf is, sonder suot geëet? Of is daar smaak in die wit van ʼn eier?
|
|
My siel weier om dit aan te raak; dit is net soos my walglike spyse.
|
|
Ag, mwg my bede maar uitkom, en mag God verwagting maar gee!
|
|
En mag dit God behaag om my te verpletter, sy hand uit te strek en my af te sny!
|
|
Dan sou ek nog troos hê ja van vreugte opspring in onbarmhartige smart; want die woorde van die Helige het ek nie verloën nie.
|
|
Wat is my krag, dat ek sou kan wag? en wat my uitende, dat ek geduldig sou wees?
|
|
Is my krag ʼn krag van klip? Of my vlees van metaal?
|
|
Is ek dan nie hulpeloos in myself nie, en is redding nie vir my weggedrywe nie?
|
|
Vir die moedelose moet daar liefde wees van die kant van sy vriend, ook al laat hy die vrees vir die Almagtige vaar.
|
|
My broeders het troueloos gehandel soos ʼn spruit, soos die bedding van spruite wat oorloop,
|
|
wat troebel is vanweë die ys, waarin die sneeu hom verberg-
|
|
in die tyd van gloehitte verdwyn hulle; as dit warm word, droog hulle uit hul plek.
|
|
Karavane draai weg van hulle trekpad af - hulle trek op in die wildernisen en vergaan.
|
|
Die karavane van Tema het uitgekyk, die reisigers van Skeba het daarop gereken.
|
|
Hulle het beskaamd gestaan in hul vertroue; hulle het daarby gekom en was teleurgesteld.
|
|
So het hulle dan vir my niks geword nie: julle sien verskrikking, en julle het gevrees.
|
|
Het ek dan gesê: Gee my iets? Of: Bring vir my ʼn omkoopgeskenk uit julle vermoë?
|
|
Of: Red my uit die hand van die teestander? Of: Velos my uit die hand van tiranne?
|
|
Onderrig my, en ék sal swyg; en maak my duidelik waarin ek misgaan het.
|
|
Hoe kragtig is opregte woorde, maar wat rig ʼn bestraffing uit, van julle afkomstig?
|
|
Dink julle om woorde te bestraf? Maar die woorde van ʼn wanhopige is vir die wind!
|
|
Ja, julle sou ʼn wees uitloot en julle vriend verhandel.
|
|
Maar nou, kyk my asseblief aan: ek sal julle waarlik nie in jul gesig belieg nie.
|
|
Keer tog terug - laat daar geen onreg wees nie! Ja keer terug - nόg is my geregtigheid daar.
|
|
Is daar onreg op my tong? Of kan my verhemelte nie die onheile onderskei nie?
|