Korreksie Génesis 14:1-24

Wysig - voeg in 6 woorde (die koning van Elam en Tídeal,) in vers 1
Wysig - spelfout (Bisra) na (Birsa) in vers 2
Wysig - spelfout (Gemorra) na (Gomorra) in vers 2
Wysig - voeg in 1 woord (verslaan) in vers 5
Wysig - voeg in 1 woord (die) in vers 5
Wysig - spelfout (Tideal) na (Tídeal) in vers 9
Wysig - spelfout (Sinear) na (Sínear) in vers 9
Wysig - spelfout (Gemorra) na (Gomorra) in vers 11
Wysig - spelfout (Marme) na (Mamre) in vers 13
Wysig - voeg in 1 woord (hy) in vers 20
Wysig - verwyder nommer 25 onder aan die hoofstuk

1/10

@@ -2,11 +2,11 @@ En dit is die stamboom van die seuns van Noag, Sem, Gam en Jafet - vir hulle is
 Die seuns van Jafet was: Gomer en Magog en Madia en Jawan en Tubal en Meseg en Tiras.
 En die seuns van Gomer was: Áskenas en Rifat en Togárma.
 En die seuns van Jawan was: Elísa en Tarsis, die Kittiërs en Dodaniete -
-uit hulle het verdeeld geraak die kuslande van die nasies, in hulle lande elkeen na sy taal, volgens hulle geslagte, in hulle nasies.
+uit hulle het verdeeld geraak die kuslande van die nasies, in hulle lande, elkeen na sy taal, volgens hulle geslagte, in hulle nasies.
 En die seuns van Gam was: Kus en Misraim en Put en Kanaän.
-En die suens van Kus was: Seba en Hawila en Sabta en Raéma en Sábtega. En die seuns van Raéma: Skeba en Dedan.
+En die seuns van Kus was: Seba en Hawila en Sabta en Raéma en Sábtega. En die seuns van Raéma: Skeba en Dedan.
 Kus was ook die vader van Nimrod. Hý het begin om ʼn geweldenaar op aarde te wees.
-Hy was ʼn geweldige jagter voor die aangesig van die HERE. Daarom sê hulle: Soos Nimrod, ʼn gewildige jagter voor die aangesig vandie HERE.
+Hy was ʼn geweldige jagter voor die aangesig van die HERE. Daarom sê hulle: Soos Nimrod, ʼn geweldige jagter voor die aangesig van die HERE.
 En die begin van sy ryk was Babel en Ereg en Akkad en Kalne in die land Sínear.
 Uit hierdie land het hy getrek na Assur en gebou: Ninevé en Rehobōt-Ir en Kalag
 en Resen, tussen Ninevé en Kalag: dit is die groot stad.
@@ -16,12 +16,12 @@ En Kanaän was die vader van Sidon, sy eersgeborene, en Het
 en die Jebusiete en Amoriete en Girgasiete,
 en die Hewiete en Arkiete en Siniete,
 en die Arwadiete en Semariete en Hamatiete. En daarna het die geslagte van die Kanaäniete hulle versprei.
-En die gebied van die Kanaäniete was van Sidon af in die rigting van Sodom en Gemorra en Adma en Sebóim, tot by Lesa.
+En die gebied van die Kanaäniete was van Sidon af in die rigting van Gerar tot by Gasa, in die rigting van Sodom en Gomorra en Adma en Sebóim, tot by Lesa.
 Dit was die seuns van Gam volgens hulle geslagte, na hulle tale, in hulle lande, in hulle nasies.
 En ook vir Sem, die stamvader van al die seuns van Heber, die ouer broer van Jafet, is seuns gebore.
 Die seuns van Sem was: Elam en Assur en Arpagsad en Lud en Aram.
-en die seuns van Aram was: Us en Hul en Geter en Mas.
+En die seuns van Aram was: Us en Hul en Geter en Mas.
-En Arpagsad was die van Selag, en Selag van Heber.
+En Arpagsad was die vader van Selag, en Selag van Heber.
 En vir Heber is twee seuns gebore; die naam van die een was Peleg, want in sy dae het die aardbewoners verdeeld geraak; en die naam van sy broer was Joktan.
 En Joktan was die vader van Almódad en Selef en Hasarmávet en Jerag
 en Hadóram en Usal en Dikla,
@@ -29,4 +29,4 @@ en Obal en Abímael en Skeba,
 en Ofir en Hawila en Jobab. Hulle almal was seuns van Joktan.
 En hulle woonplek was van Mesa af in die rigting van Sefar, die berg van die Ooste.
 Dit is die seuns van Sem volgens hulle geslagte, na hulle tale, in hulle lande, volgens hulle nasies.
-Dit is die geslagte van die seuns van Noag volgens hulle afstamming, in hulle nasies; en uit hulle het die nasies op die aarde hulle verdeel ná die vloed.
+Dit is die geslagte van die seuns van Noag volgens hulle afstamming, in hulle nasies; en uit hulle het die nasies op die aarde hulle verdeel ná die vloed.

1/11

@@ -1,18 +1,18 @@
 En die hele aarde het dieselfde taal gehad en een en dieselfde woorde.
-En toe hulle wegtrek na die Ooste, kry hulle ʼn laagte in die land Simear; en daar het hulle gaan woon.
+En toe hulle wegtrek na die Ooste, kry hulle ʼn laagte in die land Sínear; en daar het hulle gaan woon.
 Daarop sê hulle vir mekaar: Kom laat ons stene vorm en dit goed brand. Hulle gebruik toe die bakstene vir bousteen en die lymgrond vir klei.
 En hulle sê: Kom, laat ons vir ons ʼn stad bou en ʼn toring waarvan die punt aan die hemel raak; en laat ons vir ons ʼn naam maak, sodat ons nie oor die hele aarde verstrooid raak nie.
-Toe kom die Here af om die stad en die toring te besien wat die mensekinders aan't bou was.
+Toe kom die HERE af om die stad en die toring te besien wat die mensekinders aan't bou was.
-En die Here sê: Daar is hulle nou een volk en het almal een taal! En dit is net die begin van hulle onderneming: nou sal niks vir hulle meer onmoontlik wees van wat hulle van plan is om te doen nie.
+En die HERE sê: Daar is hulle nou een volk en het almal een taal! En dit is net die begin van hulle onderneming: nou sal niks vir hulle meer onmoontlik wees van wat hulle van plan is om te doen nie.
 Kom, laat Ons neerdaal en hulle taal daar verwar, sodat die een die taal van die ander nie kan verstaan nie.
-So het die Here hulle dan daarvandaan oor die hele aarde verstrooi; en hulle het opgehou om die stad te bou.
+So het die HERE hulle dan daarvandaan oor die hele aarde verstrooi; en hulle het opgehou om die stad te bou.
-Daarom het hulle dit Babel genoem, want daar het die Here die taal van die hele aarde verwar, en daarvandaan het die Here hulle oor die hele aarde verstrooi.
+Daarom het hulle dit Babel genoem, want daar het die HERE die taal van die hele aarde verwar, en daarvandaan het die HERE hulle oor die hele aarde verstrooi.
-Dit is die stamboom van Sem: toe Sem honderd jaar oud was, het hy die vader van Arpagsad geword, twee jaar ná die vloed.
+Dit is die stamboom van Sem: Toe Sem honderd jaar oud was, het hy die vader van Arpagsad geword, twee jaar ná die vloed.
 En Sem het ná die geboorte van Arpagsad nog vyf honderd jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Arpagsad vyf en dertig jaar oud was, het hy die vader van Selag geword.
 En Arpagsad het ná die geboorte van Selag nog vier honderd en drie jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Selag dertig jaar oud was, het hy die vader van Heber geword.
-En Selag het ná die geboorde van Heber nog vier honderd en drie jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
+En Selag het ná die geboorte van Heber nog vier honderd en drie jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Heber vier en dertig jaar oud was, het hy die vader van Peleg geword.
 En Heber het ná die geboorte van Peleg nog vier honderd en dertig jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Peleg dertig jaar oud was, het hy die vader van Rehu geword.
@@ -22,11 +22,11 @@ En Rehu het ná die geboorte van Serug nog twee honderd en sewe jaar gelewe. En
 Toe Serug dertig jaar oud was, het hy die vader van Nahor geword.
 En Serug het ná die geboorte van Nahor twee honderd jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Nahor negen-en-twintig jaar oud was, het hy die vader van Tera geword.
-En Nahor het ná die geboorte van Tera nog honderd en negentien jaar gelewe. En hy het seuns dogters gehad.
+En Nahor het ná die geboorte van Tera nog honderd en negentien jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 Toe Tera sewentig jaar oud was, het hy die vader geword van Abram, Nahor en Haran.
 En dit is die stamboom van Tera: Tera het die vader geword van Abram, Nahor en Haran, en Haran van Lot.
 En Haran het gesterwe terwyl sy vader Tera nog geleef het, in sy geboorteland, in Ur van die Galdeërs.
-En Abram en Nahor het vir hulle vroue geneem. Die naam van Abram se vrou was Sarai, en die naam van Nahor se vrou was Milka, die dogters van Haran, die vader van Milka en die vader van Jiska.
+En Abram en Nahor het vir hulle vroue geneem. Die naam van Abram se vrou was Sarai, en die naam van Nahor se vrou was Milka, die dogter van Haran, die vader van Milka en die vader van Jiska.
 En Sarai was onvrugbaar, sy het geen kind gehad nie.
-En Tera het sy seun Abram geneem en Lot, die seun van Haran, sy kleinseun, en Sarai, sy skoondogter, die vrou van sy seun Abram, en hulle het saam met hulle Ur van die Galdeërs getrek om te gaan na die land Kanaän. En hulle het tot by Haran gekom en daar gaan woon.
+En Tera het sy seun Abram geneem en Lot, die seun van Haran, sy kleinseun, en Sarai, sy skoondogter, die vrou van sy seun Abram, en hulle het saam met hulle uit Ur van die Galdeërs getrek om te gaan na die land Kanaän. En hulle het tot by Haran gekom en daar gaan woon.
-En die dae van Tera was twee honderd en vyftig jaar, en Tera het in Haran gesterwe.
+En die dae van Tera was twee honderd en vyftig jaar, en Tera het in Haran gesterwe.

1/12

@@ -1,20 +1,20 @@
-En die Here het vir Abram gesê: Gaan nou uit jou land en uit jou famielie en uit jou vader se huis, na die land wat Ek jou sal wys.
+En die HERE het vir Abram gesê: Gaan nou uit jou land en uit jou famielie en uit jou vader se huis, na die land wat Ek jou sal wys.
 En Ek sal jou ʼn groot nasie maak en jou seën en jou naam so groot maak, dat jy ʼn seën sal wees.
 En Ek sal seën diegene wat jou seën, en hom vervloek wat jou vervloek; en in jou sal al die geslagte van die aarde geseën word.
-Toe het Abram weggetrek soos die Here hom gesê het, en Lot het saam met hom getrek. En Abram was vyf en sewentig jaar oud by sy vertrek uit Haran.
+Toe het Abram weggetrek soos die HERE hom gesê het, en Lot het saam met hom getrek. En Abram was vyf en sewentig jaar oud by sy vertrek uit Haran.
 En Abram het Sarai, sy vrou, en Lot, sy broerskind, geneem en al hul besittings wat hulle bymekaargemaak en die slawe wat hulle in Haran verwerf het, en hulle het uitgetrek om na die land Kanaän te gaan en in die land Kanaän gekom.
 En Abram het deur die land getrek na die plek Sigem, tot by die eikeboom van More. Die Kanaäniete was toe in die land.
-Daarop verskyn die Here aan Abram en sê: Aan jou nageslag sal Ek hierdie land gee. Toe bou hy daar ʼn altaar vir die Here wat aan hom verskyn het.
+Daarop verskyn die HERE aan Abram en sê: Aan jou nageslag sal Ek hierdie land gee. Toe bou hy daar ʼn altaar vir die HERE wat aan hom verskyn het.
-En daarvandaan het hy verder versit na die gebergte ood van Betel en sy tent opgeslaan tussen Betel aan die weste - en Ai aan die oostekant, en daar vir die Here ʼn altaar gebou en die Naam van die Here aangeroep.
+En daarvandaan het hy verder versit na die gebergte oos van Bet-el en sy tent opgeslaan tussen Bet-el aan die weste - en Ai aan die oostekant, en daar vir die HERE ʼn altaar gebou en die Naam van die HERE aangeroep.
-Daarna het Abram al verder na die Suidland weggetrek.En daar was hongersnood in die land, sodat Abram moes aftrek na Egipte om daar as vreemdeling te vertoef; want die hongersnood was swaar in die land.
+Daarna het Abram al verder na die Suidland weggetrek.
 En daar was hongersnood in die land, sodat Abram moes aftrek na Egipte om daar as vreemdeling te vertoef; want die hongersnood was swaar in die land.
-En toe hy op die punt staan om Egipte in te trek, het hy mat sy vrou Sarai gespreek: Kyk, ek weet dat jy ʼn vrou is mooi van aansien.
+En toe hy op die punt staan om Egipte in te trek, het hy met sy vrou Sarai gespreek: Kyk, ek weet dat jy ʼn vrou is mooi van aansien.
 As die Egiptenaars jou nou sien, sal hulle sê: Dit is sy vrou; en hulle sal my doodmaak en jou laat lewe.
 Sê tog, jy is my suster, dat dit met my goed kan gaan terwille van jou, en ek om jou ontwil in die lewe kan bly.
 Toe Abram dan in Egipte gekom het, sien die Egiptenaars dat die vrou baie mooi was.
 Ook het die vorste van Farao haar gesien en haar by Farao geprys. En die vrou is na die paleis van Farao geneem.
-En hy het goed gedoen aan Adam om haar ontwil, sodat hy kleinvee en beeste en esels, slawe en slavinne, eselinne en kamele in besit gekry het.
+En hy het goed gedoen aan Abram om haar ontwil, sodat hy kleinvee en beeste en esels, slawe en slavinne, eselinne en kamele in besit gekry het.
-Maar die Here het Farao en sy huis met groot plae besoek terwille van Sarai, die vrou van Abram.
+Maar die HERE het Farao en sy huis met groot plae besoek terwille van Sarai, die vrou van Abram.
 Toe roep Farao Abram en hy sê: Wat het jy my nou aangedoen? Waarom het jy my nie te kenne gegee dat sy jou vrou is nie?
-Waarom het jy gesê: Sy is my suster, sodat ek haar vir my as vrou geneem het? Daaris jou vrou dan nou - neem haar en gaan weg.
+Waarom het jy gesê: Sy is my suster, sodat ek haar vir my as vrou geneem het? Daar is jou vrou dan nou - neem haar en gaan weg.
-En Farao het aan enkele manne omtrent hom bevel gegee, en hulle het hom wegebring met sy vrou en sy hele besitting.
+En Farao het aan enkele manne omtrent hom bevel gegee, en hulle het hom wegebring met sy vrou en sy hele besitting.

1/13

@@ -1,18 +1,18 @@
 So het Abram dan uit Egipte na die Suidland opgetrek, hy met sy vrou en sy hele besitting, en Lot saam met hom.
 En Abram was baie ryk aan vee, aan silwer en goud.
-En hy het van plek tot plek uit die suidland getrek tot by Bet-el, na die plek waar sy tent in die begin gestaan het, tussen Bet-el en Ai,
+En hy het van plek tot plek uit die Suidland getrek tot by Bet-el, na die plek waar sy tent in die begin gestaan het, tussen Bet-el en Ai,
-na die plek van die altaar wat hy vroeër daar gemaak het. En Abram het daar die naam van die HERE aangeroep.
+na die plek van die altaar wat hy vroeër daar gemaak het. En Abram het daar die Naam van die HERE aangeroep.
 En Lot wat saam met Abram getrek het, had ook kleinvee en beeste en tente.
 En die land kon hulle nie dra om saam te woon nie, want hulle besittings was groot, sodat hulle nie saam kon woon nie.
-En daar was twis tusen die veewagters van Abram en die veewagters van Lot. Ook het die Kanaäniete en Feresiete destyds in die land gewoon.
+En daar was twis tussen die veewagters van Abram en die veewagters van Lot. Ook het die Kanaäniete en Feresiete destyds in die land gewoon.
-Toe sê Abram en Lot: Laat daar tog geen twis wees tussen my en jou, en tussen my wagters en jou wagters nie; ons is mos broers.
+Toe sê Abram vir Lot: Laat daar tog geen twis wees tussen my en jou, en tussen my wagters en jou wagters nie; ons is mos broers.
-Lê die hele land nie voor jou oop nie? Skei jou tog van my af; gaan jy links, dan sal ek regs gaan, en gaan jy regs, dan gaan jy regs, dan sal ek links gaan.
+Lê die hele land nie voor jou oop nie? Skei jou tog van my af; gaan jy links, dan sal ek regs gaan, en gaan jy regs, dan sal ek links gaan.
-Toe slaan Lot sy oë op en sien dat die hele Jardaanstreek orals volop water het; voordat die HERE Sodom en Gemorra verwoes het, was dit in die rigting van Soar soos die tuin van die HERE, soos Egipteland.
+Toe slaan Lot sy oë op en sien dat die hele Jordaanstreek orals volop water het; voordat die HERE Sodom en Gomorra verwoes het, was dit in die rigting van Soar soos die tuin van die HERE, soos Egipteland.
-En Lot kies vir hom die hele Jordaanstreek, en Lot het na die ooste weggetrek. so het hulle dan die een van die ander geskei.
+En Lot kies vir hom die hele Jordaanstreek, en Lot het na die ooste weggetrek. So het hulle dan die een van die ander geskei.
-Abram het bly woon in die land Kanaän, en Lot het gaan woon in die stede van die jardaanstreek en sy tente tot by Sodom opgeslaan.
+Abram het bly woon in die land Kanaän, en Lot het gaan woon in die stede van die Jordaanstreek en sy tente tot by Sodom opgeslaan.
 En die manne van Sodom was sleg en groot sondaars voor die HERE.
-En die HERE sê vir Abram nadat Lot van hom geskei het: slaan tog jou oë op en kyk van die plek waar jy staan, na die noorde en suide, na die ooste en weste;
+En die HERE sê vir Abram nadat Lot van hom geskei het: Slaan tog jou oë op en kyk van die plek waar jy staan, na die noorde en suide, na die ooste en weste;
 want die hele land wat jy sien, sal Ek aan jou gee en aan jou nageslag tot in ewigheid.
 En Ek sal jou nageslag maak soos die stof van die aarde, sodat as iemand die stof van die aarde kan tel, jou nageslag ook getel kan word.
 Maak jou klaar, trek die land deur in sy lengte en sy breedte, want Ek sal dit aan jou gee.
-Toe het Abram al verder tente opgeslaan en gaan woon by die eikebome van Mamre, wat by Hebron is; en hy het daar vir die HERE ʼn altaar gebou.
+Toe het Abram al verder tente opgeslaan en gaan woon by die eikebome van Mamre, wat by Hebron is; en hy het daar vir die HERE ʼn altaar gebou.

1/14

@@ -1,24 +1,24 @@
-En die dae van Ámrafel, die koning van Sínear, Aríog, die koning van Ellásar, Kedor-Laómer, die koning van die nasies,
+En die dae van Ámrafel, die koning van Sínear, Aríog, die koning van Ellásar, Kedor-Laómer, die koning van Elam en Tídeal, die koning van die nasies,
-het hulle oorlog gemaak teen Bera, die koning van Sodom, en teen Bisra, die koning van Gemorra, Síneab, die koning van Adma, en Seméber, die koning van Sebóim, en teen die koning van Bela, dit is Soar.
+het hulle oorlog gemaak teen Bera, die koning van Sodom, en teen Birsa, die koning van Gomorra, Síneab, die koning van Adma, en Seméber, die koning van Sebóim, en teen die koning van Bela, dit is Soar.
 Hulle het almal hulle leërs verenig in die laagte van Siddim, dit is die Soutsee.
 Twaalf jaar lank het hulle Kedor-Laómer toe al gedien, maar in die dertiende jaar het hulle opstandig geword.
-Toe kom Kedor-Laómer in die veertiende jaar, en die konings wat saam met hom was, en hulle die Refaїete in Ásterot-Karnaim en Susiete in Ham en die Emiete in die vlakte van Kirjatáim,
+Toe kom Kedor-Laómer in die veertiende jaar, en die konings wat saam met hom was, en hulle verslaan die Refaїete in Ásterot-Karnaim en die Susiete in Ham en die Emiete in die vlakte van Kirjatáim,
 en die Horiete op hulle gebergte Seїr, tot by El-Paran wat aan die woestyn lê.
 Daarop het hulle omgedraai en by En-Mispat, dit is Kades, gekom en die hele land van die Amalekiete verower, en ook die Amoriete wat in Háseson-Tamar woon.
 Toe trek die koning van Sodom uit en die koning van Gomorra en die koning van Adma en die koning van Sebóim en die koning van Bela, dit is Soar, en stel hulle in die laagte van Siddim in slagorde teen hulle op,
-teen Kedor-Laómer, die koning van Elam, en Tideal, die koning van die nasies, en Amrafel, die koning van Sinear, en Aríog, die koning van Ellásar: vier konings teen vyf.
+teen Kedor-Laómer, die koning van Elam, en Tídeal, die koning van die nasies, en Amrafel, die koning van Sínear, en Aríog, die koning van Ellásar: vier konings teen vyf.
 Maar die laagte van Siddim was vol gate in die lymgrond; en toe die konings van Sodom en Gomorra wegvlug, het hulle daarin geval, en die wat oorbly, het na die gebergte gevlug.
-En hulle het al die goed van Sodom en Gemorra en al hulle voedsel geneem en weggetrek.
+En hulle het al die goed van Sodom en Gomorra en al hulle voedsel geneem en weggetrek.
 Hulle het ook Lot, Abram se broerskind, en al sy goed geneem en weggetrek - want hy was in Sodom woonagtig.
-Toe kom daar een wat vrygeraak het, en vertel dit aan Abram, die Hebreër, wat woonagtig was by die eikebome van Marme, die Amoriet, broer van Eskol en broer van Aner; en hulle was bondgenote van Abram.
+Toe kom daar een wat vrygeraak het, en vertel dit aan Abram, die Hebreër, wat woonagtig was by die eikebome van Mamre, die Amoriet, broer van Eskol en broer van Aner; en hulle was bondgenote van Abram.
 Toe Abram hoor dat sy broer as gevangene weggevoer was, het hy sy geoefende bediendes wat in sy huis gebore is, laat uittrek, drie honderd en agtien, en hulle tot by Dan agtervolg-
 hy het hulle in die nag van verskillende kante aangeval, hy en sy dienaars, en hulle verslaan en hulle agtervolg tot by Hoba wat noord van Damaskus lê.
 En hy het al die goed teruggebring, en ook sy broer Lot en sy goed teruggebring; en ook die vroue en die manskappe.
 Ná sy terugkoms van die oorwinning op Kedor-Laómer en die konings wat saam met hom was, het die koning van Sodom uigetrek hom tegemoet na die laagte van Sawe, dit is die koningslaagte.
 En Melgisédek, die koning van Salem, wat ʼn priester van die allerhoogste God was, het brood en wyn gebring
 en hom geseën en gesê: Geseënd is Abram deur God, die Allerhoogste, wat hemel en aarde besit.
-En geseënd is die allerhoogste God wat u vyande in u hand gegee het. Toe gee hom die tiende van alles.
+En geseënd is die allerhoogste God wat u vyande in u hand gegee het. Toe gee hy hom die tiende van alles.
 En die koning van Sodom sê vir Abram: Gee my die mense, maar neem die goed vir uself.
 Toe antwoord Abram die koning van Sodom: Ek het my hand opgesteek na die HERE, die allerhoogste God, wat hemel en aarde besit,
 dat ek geen draad en geen skoenriem, ja dat ek niks sal neem van alles wat uwe is nie, sodat u nie kan sê: Ek het Abram ryk gemaak nie.
-Niks vir my nie! Net wat die dienaars geëet het, en die deel van die manne wat saam met my getrek het, Aner, Eskol en Mamre, laat dié hulle deel neem.
+Niks vir my nie! Net wat die dienaars geëet het, en die deel van die manne wat saam met my getrek het, Aner, Eskol en Mamre, laat dié hulle deel neem.

1/2

@@ -1,5 +1,5 @@
 So is dan voltooi die hemel en die aarde met hulle ganse leërmag.
-En God het op die sewende dag sy werk voltooi wat Hy gemaak het, en op die sewende dag gerus van al sy werk wat Hy gewerk het.
+En God het op die sewende dag sy werk voltooi wat Hy gemaak het, en op die sewende dag gerus van al sy werk wat Hy gemaak het.
 En God het die sewende dag geseën en dit geheilig, omdat Hy daarop gerus het van al sy werk wat God geskape het deur dit te maak.
 Dit is die geskiedenis van die hemel en die aarde toe hulle geskape is. Die dag toe die HERE God die aarde en die hemel gemaak het,
 was daar nog geen struike in die veld op die aarde nie, en geen plante van die veld het nog uitgespruit nie; want die HERE God het nog nie laat reën op die aarde nie, en daar was geen mens om die grond te bewerk nie.
@@ -10,16 +10,16 @@ En die HERE God het allerhande bome uit die grond laat uitspruit, begeerlik om t
 En daar het ʼn rivier uit Eden uitgegaan om die tuin nat te maak; en daarvandaan het dit verdeel en vier lope gemaak.
 Die naam van die eerste is die Pison. Dit is hy wat om die hele land Hawila loop waar die goud is.
 En die goud van die land is goed. Daar is ook balsemgom en onikssteen.
-En die naam van die twede rivier is Gihon. Dit is hy wat om die hele land Kus loop.
+En die naam van die twede rivier is die Gihon. Dit is hy wat om die hele land Kus loop.
-En die naam van die derde rivier is Hiddékel. Dit is hy wat oos van Assur loop. En die vierde rivier is die Frat.
+En die naam van die derde rivier is die Hiddékel. Dit is hy wat oos van Assur loop. En die vierde rivier is die Frat.
 Toe het die HERE God die mens geneem en hom in die tuin van Eden gestel om dit te bewerk en te bewaak.
 En die HERE God het aan die mens bevel gegee en gesê: Van al die bome van die tuin mag jy vry eet,
 maar van die boom van die kennis van goed en kwaad, daarvan mag jy nie eet nie; want die dag as jy daarvan eet, sal jy die dood sterwe.
 Ook het die HERE God gesê: Dit is nie goed dat die mens alleen is nie. Ek sal vir hom ʼn hulp maak wat by hom pas.
 En die HERE God het uit die aarde geformeer al die diere van die veld en al die voëls van die hemel en hulle na die mens gebring om te sien hoe hy hulle sal noem. En net soos die mens al die lewende wesens genoem het, so moes hulle naam wees.
-So het die mens dan name gegee aan al die vee en aan die voëls van die hemel en al die wilde diere van die veld, maar vir die mens het hy geen hulp gevind wat by hom pas nie.
+So het die mens dan name gegee aan al die vee en aan die voëls van die hemel en aan al die wilde diere van die veld, maar vir die mens het hy geen hulp gevind wat by hom pas nie.
 Toe het die HERE God ʼn diepe slaap op die mens laat val; en terwyl hy slaap, het Hy een van sy ribbebene geneem en die plek daarvan met vlees toegemaak.
 En die HERE God bou die rib wat Hy van die mens geneem het, tot ʼn vrou en bring haar na die mens.
-Toe sê die mens: Dit is nou eindelik been van my bene en vlees van my vlees. Sy sal mannin genoem word, want sy is uit man geneem.
+Toe sê die mens: Dit is nou eindelik been van my bene en vlees van my vlees. Sy sal mannin genoem word, want sy is die uit man geneem.
 Daarom sal ʼn man sy vader en moeder verlaat en sy vrou aankleef. En hulle sal een vlees wees.
-En hulle was altwee nakend, die mens en sy vrou, maar hulle het hul nie geskaam nie.
+En hulle was altwee nakend, die mens en sy vrou, maar hulle het hul nie geskaam nie.

1/3

@@ -1,6 +1,6 @@
-Maar die slang was listiger as al die diere van die veld wat die HERE God gemaak het. En hy  vir die vrou: Is dit ook so dat God gesê het: Julle mag nie eet van al die bome van die tuin nie?
+Maar die slang was listiger as al die diere van die veld wat die HERE God gemaak het. En hy sê vir die vrou: Is dit ook so dat God gesê het: Julle mag nie eet van al die bome van die tuin nie?
 En die vrou antwoord die slang: Van die vrugte van die bome in die tuin mag ons eet,
-maar van die vrugde van die boom wat in die middel van die tuin is, het God gesê: Julle mag daarvan nie eet nie en dit nie aanroer nie, anders sal julle sterwe.
+maar van die vrugte van die boom wat in die middel van die tuin is, het God gesê: Julle mag daarvan nie eet nie en dit nie aanroer nie, anders sal julle sterwe.
 Toe sê die slang vir die vrou: Julle sal gewis nie sterwe nie;
 maar God weet dat as julle daarvan eet, julle oë sal oopgaan, sodat julle soos God sal wees deur goed en kwaad te ken.
 Toe sien die vrou dat die boom goed was om van te eet, en dat hy ʼn lus was vir die oë, ja ʼn boom wat ʼn mens kan begeer om verstand te verkry; en sy neem van sy vrugte en eet en gee ook aan haar man by haar, en hy het geëet.
@@ -11,7 +11,7 @@ En hy antwoord: Ek het u geruis gehoor in die tuin en gevrees, want ek is nakend
 En Hy sê: Wie het jou te kenne gegee dat jy nakend is? Het jy geëet van die boom waarvan Ek jou beveel het om nie te eet nie?
 En die mens antwoord: Die vrou wat U gegee het om by my te wees, sy het my van die boom gegee, en ek het geëet.
 En die HERE God sê vir die vrou: Wat het jy nou gedoen? En die vrou antwoord: Die slang het my bedrieg, en ek het geëet.
-Toe sê die HERE God vir die slang: Omdat jy dit gedoen het, is jy vervloek onder al die vee en al die diere van die veld. Op jou buik moet jy siel, en stof moet jy eet al die dae van jou lewe.
+Toe sê die HERE God vir die slang: Omdat jy dit gedoen het, is jy vervloek onder al die vee en al die diere van die veld. Op jou buik moet jy seil, en stof moet jy eet al die dae van jou lewe.
 En Ek sal vyandskap stel tussen jou en die vrou, en tussen jou saad en haar saad. Hý sal jou die kop vermorsel, en jý sal hom in die hakskeen byt.
 Vir die vrou het Hy gesê: Ek sal grootliks vermeerder jou moeite en jou swangerskap; met smart sal jy kinders baar; en na jou man sal jou begeerte wees, en hý sal oor jou heers.
 En vir die mens het Hy gesê: Omdat jy geluister het na die stem van jou vrou en van die boom geëet het waarvan Ek jou beveel het om nie te eet nie - vervloek is die aarde om jou ontwil; met moeite sal jy daarvan eet al die dae van jou lewe.
@@ -21,4 +21,4 @@ En die mens het sy vrou Eva genoem, omdat sy moeder geword het van al wat lewe.
 En die HERE God het vir die mens en sy vrou rokke van vel gemaak en dit hulle aangetrek.
 Toe sê die HERE God: Nou het die mens geword soos een van Ons deur goed en kwaad te ken. As hy nou maar nie sy hand uitsteek en ook van die boom van die lewe neem en eet en lewe in ewigheid nie!
 Toe stuur die HERE God hom weg uit die tuin van Eden om die grond te bewerk waar hy uit geneem is.
-So het Hy dan die mens weggedrywe en gérubs aan die oostekant van die tuin van Eden laat woon, met die swaard wat vlam en flikker, om die toegang tot die boom van die lewe te bewaak.
+So het Hy dan die mens weggedrywe en gérubs aan die oostekant van die tuin van Eden laat woon, met die swaard wat vlam en flikker, om die toegang tot die boom van die lewe te bewaak.

1/4

@@ -12,8 +12,8 @@ Daarom sal jy vervloek wees, ver van die grond wat sy mond oopgemaak het om die
 As jy die grond bewerk, sal dit sy vermoë aan jou nie meer gee nie; ʼn swerwer en vlugteling sal jy wees op die aarde.
 Daarop sê Kain vir die HERE: My skuld is te groot om vergewe te word.
 Kyk, U verdryf my nou uit die land uit, en ek moet my verberg vir u aangesig: ʼn swerwer en vlugteling sal ek op die aarde wees, en elkeen wat my kry, sal my doodslaan.
-Maar die HERE sê vir hom: Daarom sal, as enigeen Kain doodslan, dit sewevoudig sal gewreek word. En die HERE het ʼn teken gegee aan Kain, sodat enigeen wat hom kry, hom nie moet doodslaan nie.
+Maar die HERE sê vir hom: Daarom sal, as enigeen Kain doodslaan, dit sewevoudig gewreek word. En die HERE het ʼn teken gegee aan Kain, sodat enigeen wat hom kry, hom nie moet doodslaan nie.
-Toe gaan Kain weg van die aangesig van die HERE, an hy het gewoon in die land Nod, aan die oostekant van Eden.
+Toe gaan Kain weg van die aangesig van die HERE, en hy het gewoon in die land Nod, aan die oostekant van Eden.
 En Kain het sy vrou beken, en sy het swanger geword en Henog gebaar. Daarna bou hy ʼn stad en noem die stad na die naam van sy seun Henog.
 En vir Henog is Irad gebore; en Irad was die vader van Mehújael; en Mehújael was die vader van Metúsael; en Metúsael die vader van Lameg.
 En Lameg het vir hom twee vroue geneem. Die naam van die eerste was Ada, en die naam van die twede Silla.
@@ -23,4 +23,4 @@ En Silla het ook gebaar, naamlik Tubal-Kain, ʼn smid wat allerhande koper- en ys
 En Lameg het vir sy vroue gesê: Ada en Silla, hoor na my stem! Vroue van Lameg, luister na my woord! Voorwaar, ek slaan ʼn man dood wat my wond, en ʼn seun wat my kwes.
 Want Kain sal sewemaal gewreek word, maar Lameg sewen-en-sewentigmaal.
 En Adam het sy vrou weer beken, en sy het ʼn seun gebaar en hom Set genoem. Want, het sy gesê, God het my ʼn ander kind geskenk in die plek van Abel, omdat Kain hom doodgeslaan het.
-En ook vir Set is ʼn seun gebore wat hy Enos genoem het. Toe het hulle die Naam van die HERE begin aanroep.
+En ook vir Set is ʼn seun gebore wat hy Enos genoem het. Toe het hulle die Naam van die HERE begin aanroep.

1/48

@@ -1,22 +0,0 @@
-Ná hierdie dinge het hulle Josef meegedeel: Kyk, u vader is siek. Toe neem hy sy twee seuns, Manasse en Efraim, met hom saam.
-En hulle het Jakob berig gebring en gesê: Kyk, u seun Josef kom na u toe. Daarop het Jakob sy krag versamel en op die bed gaan sit.
-En Jakob het vir Josef gesê: God, die Almagtige, het aan my verskyn by Lus, in die land Kanaän, en my geseën
-en vir my gesê: Kyk, Ek sal jou vrugbaar maak en jou vermeerder en jou tot ʼn menigte van volke maak, en Ek sal aan jou nageslag ná jou hierdie land as ewige besitting gee.
-Nou dan, jou twee seuns wat vir jou in Egipteland gebore is voordat ek in Egipte na jou gekom het, is myne. Efraim en Manasse sal myne wees net soos Ruben en Símeon.
-Maar jou nakomelinge wat jy ná hulle verwerk het, sal joue wees. Dié sal na die naam van hulle broers genoem word in die se erfdeel.
-En toe ek by Paddan gekom het, het Ragel by my gesterwe in die land Kanaän, op die reis toe daar nog ʼn kort end pad was om by Efrat te kom; en ek het haar daar begrawe aan die pad na Efrat, dit is Betlehem.
-Toe Israel die seuns van Josef sien, vra hy: Wie is dit?
-En Josef antwoord sy vader: Dit is my seuns wat God my hier gegee het. En hy sê: Bring hulle tog by my, dat ek hulle kan seën.
-Maar Israel se oë was swaar van ouderdom, hy kon nie sien nie. En toe hy hulle by hom bring, het hy hulle gesoen en hulle omhels.
-En Israel sê vir Josef: Ek het geen gedagte gehad om jou aangesig te sien nie, en kyk, God het my ook jou nageslag laat sien.
-Daarop laat Josef hulle van sy knieë af weggaan, en hy buig voor hom na die aarde toe.
-En Josef neem hulle twee, Efraim met sy regterhand, links van Israel, en Manasse met sy linkerhand, regs van Israel, en hy bring hulle by hom.
-Toe steek Israel sy regterhand uit en lê dit op die hoof van Efraim hoewel hy die jongste was, en sy linkerhand op die hoof van Manasse: hy het sy hande oorkruis gehou, want Manasse was die eersgeborene.
-En hy het Josef geseën en gesê: Die God voor wie se aangesig my vaders Abraham en Isak gewandel het, die God wat my as herder my lewe lank gelei het tot vandag toe,
-die Engel wat my uit elke teëspoed verlos het - mag Hy die seuns seën, en mag deur hulle my naam genoem word en die naam van my vaders Abraham en Isak, en mag hulle vermeerder in die land in menigte.
-Toe Josef sien dat sy vader sy regter hand op die hoof van Efraim gelê het, was die verkeerd in sy oë; en hy het die hand van sy vader gegryp om dit van die hoof van Efraim op die hoof van Manasse oor te bring.
-En Josef sê vir sy vader: Nie so nie, my vader; want hierdie een is die eersgeborene: lê u regterhand op sy hoof.
-Maar sy vader weier en sê: Ek weet, my seun, ek weet. Hy sal ook ʼn volk word, en hy sal ook groot word; nogtans sal sy jongste broer sal groter wees as hy, en sy nageslag sal ʼn menigte van nasies word.
-So het hy hulle dan dié dag geseën en gesê: Met jou sal Israel ʼn seën toewens, met die woorde: Mag God jou maak soos Efraim en soos Manasse! So het hy Efraim voor Manasse gestel.
-Daarop sê Israel vir Josef: Kyk, ek gaan sterwe, maar God sal met julle wees, en Hy sal julle terug laat gaan na die land van julle vaders.
-En ék gee jou een stuk land bo jou broers, wat ek met my swaard en my boog van die Amoriete afgeneem het.

1/5

@@ -1,7 +1,7 @@
 Dit is die stamboom van Adam. Die dag toe God die mens geskape het, het Hy hom gemaak na die gelykenis van God.
 Man en vrou het Hy hulle geskape en hulle geseën en hulle mens genoem, die dag toe hulle geskape is.
 Toe Adam honderd en dertig jaar oud was, het hy ʼn seun verwek na sy gelykenis, na sy ewebeeld, en hom Set genoem.
-En die dae van Adam ná die geboorte van Set, was agt honderd jaar. En hy het seuns en dogters gehad.
+En die dae van Adam, ná die geboorte van Set, was agt honderd jaar. En hy het seuns en dogters gehad.
 So was dan al die dae van Adam wat hy geleef het, nege honderd en dertig jaar, en hy het gesterwe.
 Toe Set honderd en vyf jaar oud was, het hy die vader van Enos geword.
 En Set het ná die geboorte van Enos nog agt honderd en sewe jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
@@ -29,4 +29,4 @@ Toe Lameg honderd twee en tagtig jaar oud was, het hy ʼn seun verwek
 en hom Noag genoem, want hy het gesê: Dit is hy wat ons sal troos oor ons werk en oor die moeitevolle arbeid van ons hande wat voortkom uit die aarde wat die HERE vervloek het.
 En Lameg het ná die geboorte van Noag nog vyf honderd vyf en negentig jaar gelewe. En hy het seuns en dogters gehad.
 So was dan al die dae van Lameg sewe honderd sewen-en-sewentig jaar, en hy het gesterwe.
-En Noag was vyf honderd jaar oud, en Noag het die vader geword van Sem, Gam en Jafet.
+En Noag was vyf honderd jaar oud, en Noag het die vader geword van Sem, Gam en Jafet.

1/6

@@ -4,11 +4,11 @@ Toe sê die HERE: My Gees sal nie vir ewig in die mens heers nie, omdat hy ook v
 In dié dae was die reuse op die aarde, en ook daarna, as die seuns van God by die dogters van die mense ingegaan, en dié vir hulle kinders gebaar het. Dit is die helde uit die ou tyd, die manne van naam.
 Toe die HERE sien dat die boosheid van die mens op die aarde groot was, en al die versinsels wat hy bedink in sy hart altyddeur net sleg was,
 het dit die HERE berou dat Hy die mens op die aarde gemaak het, en daar was smart in sy hart.
-En die HERE sê: Ek sal die mens wat Ek geskape het, van die aarde verdelg, die mens sowel as die vee en die kruipende diere en die voëls van die hemel. Want die berou My dat Ek hulle gemaak het
+En die HERE sê: Ek sal die mens wat Ek geskape het, van die aarde verdelg, die mens sowel as die vee en die kruipende diere en die voëls van die hemel. Want dit berou My dat Ek hulle gemaak het
 Maar Noag het genade gevind in die oë van die HERE.
 Dit is die geskiedenis van Noag. Noag was ʼn regverdige, opregte man onder sy tydgenote. Noag het gewandel met God.
 En Noag het drie seuns gehad: Sem, Gam en Jafet.
-Maar die aarde was verdorwe voor die aangesig van Go, en die aarde was vol geweld.
+Maar die aarde was verdorwe voor die aangesig van God, en die aarde was vol geweld.
 Toe sien God die aarde aan en - dit was verdorwe, want alle vlees het sy wandel op die aarde verderwe.
 En God sê vir Noag: Die einde van alle vlees het voor my aangesig gekom; want die aarde is deur hulle vervul met geweld. En kyk, Ek gaan hulle saam met die aarde verdelg.
 Maak vir jou ʼn ark van goferhout. Met afdelings moet jy die ark maak en dit binne en buite met pik bestryk.
@@ -19,4 +19,4 @@ Maar met jou sal Ek my verbond oprig; jy moet in die ark gaan, jy en jou seuns e
 En van al wat lewe, van alle vlees, moet jy twee van elke soort in die ark laat ingaan om dit saam met jou in die lewe te hou: mannetjie en wyfie moet hulle wees.
 Van die voëls volgens hulle soorte en van die vee volgens hulle soorte, van al die kruipende diere van die aarde volgens hulle soorte, twee van elke soort, moet na jou kom om in die lewe te bly.
 En jy, neem vir jou van al die voedsel wat geëet word, en versamel dit by jou, dat dit vir jou en hulle as voedsel kan dien.
-En Noag het dit gedoen. Net soos God hom beveel het, so het hy gedoen.
+En Noag het dit gedoen. Net soos God hom beveel het, so het hy gedoen.

1/7

@@ -15,10 +15,10 @@ Hulle en al die wilde diere volgens hulle soorte en al die vee volgens hulle soo
 van al die vlees waar ʼn lewensgees in was, het twee-twee na Noag in die ark gegaan.
 En die wat ingaan, het gegaan as mannetjie en wyfie van alle vlees soos God hom beveel het. En die HERE het agter hom toegesluit.
 En die vloed was veertig dae lank op die aarde: die waters het vermeerder en die ark opgehef, sodat dit opgerys het bo die aarde.
-en die waters het die oorhand gekry en grootliks vermeerder op die aarde terwyl die ark op die waters drywe.
+En die waters het die oorhand gekry en grootliks vermeerder op die aarde terwyl die ark op die waters drywe.
 En die waters het heeltemal die oorhand gekry op die aarde, sodat al die hoë berge onder die ganse hemel bedek was.
 Vyftien el bo hulle het die waters die oorhand gekry, sodat die berge bedek was.
 En alle vlees wat op die aarde beweeg, het weggesterwe: die voëls en die vee en die wilde diere en al die gedierte wat op die aarde wemel, en al die mense.
-Alles wat die asem van die lewensgees in sy nuesgate gehad het, alles wat op die droë grond was, het doodgegaan.
+Alles wat die asem van die lewensgees in sy neusgate gehad het, alles wat op die droë grond was, het doodgegaan.
 So is dan al die lewende wesens verdelg wat op die aarde was, die mens sowel as die vee en die kruipende diere en die voëls van die hemel; hulle is verdelg van die aarde. En net Noag het oorgebly en wat by hom in die ark was.
-En die waters het die oorhand behou oor die aarde honderd en vyftig dae lank.
+En die waters het die oorhand behou oor die aarde honderd en vyftig dae lank.

1/8

@@ -2,13 +2,13 @@ En God het gedink aan Noag en aan al die wilde diere en al die vee wat saam met
 Ook die fonteine van die watervloed en die sluise van die hemel het toegegaan, en die stortreën uit die hemel opgehou.
 Toe het die waters aanhoudend van die aarde teruggegaan, en die waters het afgeneem aan die end van honderd en vyftig dae.
 En die ark het in die sewende maand, op die sewentiende dag van die maand, op die gebergte van Ararat gerus.
-En die waters het aanhoudend afgeneem tot die tiende maand. in die tiende maand, op die eerste van die maand, het die toppe van die berge sigbaar geword.
+En die waters het aanhoudend afgeneem tot die tiende maand. In die tiende maand, op die eerste van die maand, het die toppe van die berge sigbaar geword.
 Toe het Noag aan die end van veertig dae die venster oopgemaak van die ark wat hy gebou het,
-en ʼn kraai uitgestuur wat gedurig heen en weer gevlieg het tot dat die waters weggedroog het van die aarde.
+en ʼn kraai uitgestuur wat gedurig heen en weer gevlieg het totdat die waters weggedroog het van die aarde.
 Daarop laat hy ʼn duif van hom af wegvlieg om te sien of die waters oor die aarde verminder het.
 Maar die duif het geen rusplek gevind vir die holte van sy voet nie en na hom teruggekeer in die ark; want die waters was oor die hele aarde. So het hy dan sy hand uitgesteek en hom gegryp en in die ark by hom gebring.
 Daarna het hy weer sewe dae gewag. Toe stuur hy die duif weer uit die ark.
-En die duif het teen die aand na hom gekom, en daar was ʼn groen olyfblad in sy bek! Toe merk Noag dag die waters oor die aarde verminder het.
+En die duif het teen die aand na hom gekom, en daar was ʼn groen olyfblad in sy bek! Toe merk Noag dat die waters oor die aarde verminder het.
 Daarna wag hy weer sewe dae en stuur die duif uit. Maar hy het nie weer na hom teruggekeer nie.
 In die seshonderd-en-eerste jaar, in die eerse maand, op die eerste van die maand, het die waters weggedroog van die aarde. En Noag het die deksel van die ark weggeneem en uitgekyk, en die aarde was droog-
 in die twede maand, op die sewen-en-twintigste dag van die maand, was die aarde droog.
@@ -16,7 +16,7 @@ En God het met Noag gespreek en gesê:
 Gaan uit die ark, jy en jou vrou en jou seuns en die vroue van jou seuns saam met jou.
 Laat saam met jou uitgaan al die diere wat by jou is, van alle vlees: die voëls en die vee en al die diere wat op die aarde kruip, dat hulle kan wemel op die aarde en vrugbaar wees en vermeerder op die aarde.
 Toe gaan Noag uit en sy seuns en sy vrou en die vroue van sy seuns saam met hom.
-Al die diere, alles wat op die aarderoer, volgens hulle soorte, het uit die ark uitgegaan.
+Al die diere, alles wat kruip en al die voëls, alles wat op die aarde roer, volgens hulle soorte, het uit die ark uitgegaan.
 En Noag het vir die HERE ʼn altaar gebou en van al die rein diere en al die rein voëls geneem en brandoffers op die altaar gebring.
-En die HERE het die lieflike geur geruik, en die HERE het in sy hart gesê: Ek sal die aarde verder nie meer vervloek em die mens ontwil nie, want die versinsels van die mens se hart is sleg van sy jeug af. En Ek sal verdernie meer al die lewende wesens tref soos Ek gedoen het nie.
+En die HERE het die lieflike geur geruik, en die HERE het in sy hart gesê: Ek sal die aarde verder nie meer vervloek om die mens ontwil nie, want die versinsels van die mens se hart is sleg van sy jeug af. En Ek sal verder nie meer al die lewende wesens tref soos Ek gedoen het nie.
-Van nou af sal, al die dae van die aarde, saaityd en oestyd, koue en hitte, somer en winter, dag en nag, nie ophou nie.
+Van nou af sal, al die dae van die aarde, saaityd en oestyd, koue en hitte, somer en winter, dag en nag, nie ophou nie.

1/9

@@ -1,21 +1,21 @@
-En God het Noag en sy suens geseën en vir hulle gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die aarde.
+En God het Noag en sy seuns geseën en vir hulle gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die aarde.
 Die vrees en die skrik vir julle sal wees oor al die diere van die aarde en al die voëls van die hemel; alles wat op die aarde roer en al die visse van die see. Hulle is in julle hand oorgegee.
 Alles wat beweeg en lewe, sal julle voedsel wees. Net soos die groen plante, gee Ek dit alles aan julle.
 Net die vleis met sy siel, met sy bloed, mag julle nie eet nie.
 Maar wat júlle bloed betref, naamlik van julle siele, dit sal Ek eis: van al die diere sal Ek dit eis. Ook van die mens, van die een teenoor die ander, sal Ek die siel van die mens eis.
-Hy wat die bloed van ʼn mens vergiet, sy bloed sal duer mense vergeit word; want God het die mens na sy beeld gemaak.
+Hy wat die bloed van ʼn mens vergiet, sy bloed sal deur mense vergiet word; want God het die mens na sy beeld gemaak.
-Maar julle, wees vrugbaar en vermeerder: wemel op die aarde en vermeerder daarop.
+Maar julle, wees vrugbaar en vermeerder; wemel op die aarde en vermeerder daarop.
 Verder het God met Noag en sy seuns by hom gespreek en gesê:
 Maar Ek, kyk Ek rig my verbond met julle op en met julle nageslag ná julle,
-en met al die lewende wesens wat by julle is: die voëls, die vee an al die wilde diere van die aarde by julle - al wat uit die ark uitgegaan het, naamlik al die diere van die aarde.
+en met al die lewende wesens wat by julle is: die voëls, die vee en al die wilde diere van die aarde by julle - al wat uit die ark uitgegaan het, naamlik al die diere van die aarde.
-En Ek rig my verbond met julle op, dat alle vlees nie meer duer die waters van die vloed uitgeroei sal word nie, en dat daar geen vloed meer sal wees om die aarde te verwoes nie.
+En Ek rig my verbond met julle op, dat alle vlees nie meer deur die waters van die vloed uitgeroei sal word nie, en dat daar geen vloed meer sal wees om die aarde te verwoes nie.
 En God het gesê: Dit is die teken van die verbond wat Ek sluit tussen My en julle en al die lewende wesens wat by julle is, vir ewige geslagte:
 My boog gee Ek in die wolke; dit sal ʼn teken wees van die verbond tussen My en die aarde.
 As Ek dan wolke oor die aarde bring, en hierdie boog verskyn in die wolke,
 dan sal Ek dink aan my verbond wat daar bestaan tussen My en julle en al die lewende wesens, in alle vlees. En die waters sal nie meer ʼn vloed word om alle vlees te verdelg nie.
 As die boog dan in die wolke staan, sal Ek dit aansien om te dink aan die ewige verbond tussen God en al die lewende wesens, in alle vlees wat op die aarde is.
-En God het vir Noag gesê: Dit is die teken van die verbond wat Ek op gerig het tussen My en alle vlees wat op die aarde is.
+En God het vir Noag gesê: Dit is die teken van die verbond wat Ek opgerig het tussen My en alle vlees wat op die aarde is.
-En die seuns van Noag wat uit die ark uitgegaan het, was Sem en Gam en Jafet. En Gam was die veder van Kanaän.
+En die seuns van Noag wat uit die ark uitgegaan het, was Sem en Gam en Jafet. En Gam was die vader van Kanaän.
 Hierdie drie was die seuns van Noag; en met hulle begin die uitbreiding van al die aardbewoners.
 En Noag het begin om die grond te bewerk en ʼn wingerd geplant.
 Maar toe hy van die wyn gedrink het, het hy dronk geword en nakend in sy tent gelê.
@@ -26,4 +26,4 @@ sê hy: Vervloek is Kanaän! ʼn Kneg van die knegte moet hy wees vir sy broers.
 Verder sê hy: Geseënd is die HERE, die God van Sem. Maar Kanaän moet sy dienskneg wees.
 Mag God aan Jafet ruimte verskaf, en mag hy woon in die tente van Sem! Maar Kanaän moet sy dienskneg wees.
 En Noag het ná die vloed drie honderd en vyfig jaar gelewe.
-So was dan al die dae van Noag nege honderd en vftig jaar, en hy het gesterwe.
+So was dan al die dae van Noag nege honderd en vyftig jaar, en hy het gesterwe.

4/20

@@ -0,0 +1,29 @@
+En toe die kinders van Israel, die hele vergadering, in die woestyn Sin kom, in die eerste maand het die volk in Kades gebly. En Mirjam het daar gesterwe en is daar begrawe.
+En daar was geen water vir die vergadering nie. Toe vergader hulle teen Moses en Aäron.
+En die volk het met Moses getwis, en hulle het gespreek en gesê: Ag, het ons tog maar gesterwe toe ons broers voor die aangesig van die HERE gesterf het!
+En waarom het julle die vergadering van die HERE in hierdie woestyn gebring, dat ons en ons vee daar sou sterwe?
+En waarom het julle ons uit Egipte laat optrek om ons in hierdie slegte plek te bring? Dit is geen plek van graan of van vye of van wingerdstokke of van granate nie; ook is daar geen water om te drink nie.
+Daarop gaan Moses en Aäron van die vergadering as weg  na die ingang van die tent van samekoms, en hulle het op hul aangesig geval; toe verskyn die heerlikheid van die HERE aan hulle.
+En die HERE het met Moses gespreek en gesê:
+Neem die staf en laat die vergadering bymekaarkom, jy en jou broer Aäron, en spreek julle die rots aan voor hulle oë; dan sal hy sy water gee. So moet jy dan vir hulle water uit die rots laat vloei en die vergadering en hulle vee laat drink.
+Toe neem Moses en Aäron die staf voor die aangesig van die Here weg soos Hy hom beveel het.
+En Moses en Aäron het die vergadering voor die rots laat bymekaarkom, en hy het vir hulle gesê: Hoor tog, julle wederstrewiges, moet ons vir julle water uit hierdie rots laat vloei?
+Daarop op tel Moses sy hand op en slaan die rots tweemaal met sy staf; en daar het baie water uitgekom, sodat die vergadering gedrink het en hulle vee.
+Toe sê: die HERE vir Moses en Aäron: Omdat julle in My nie geglo het nie, om My voor die oë van die kinders van Israel te heilig nie, daarom sal julle hierdie vergadering nie in die land in bring wat Ek aan hulle gegee het nie.
+Dit is die waters van Mériba waar die kinders van Israel met die HERE getwis het, en Hy Hom onder hulle as die Heilige laat ken het.
+Daarna het Moses uit Kades boodskappers na die koning van Edom gestuur: So sê jou broer Israel: Jy weet self al die moeilikheid wat ons oorgekom het.
+Ons vaders het na Egipte afgetrek, en ons het baie dae in Egipte gewoon, en die Egiptenaars het ons en ons vaders sleg behandel.
+Toe het ons die HERE aangeroep en Hy het ons stem gehoor: Hy het ʼn Engel gestuur en ons uit Egipte gelei.
+Laat ons tog deur jou land trek: ons sal nie deur lande of wingerde trek nie, en die water uit die putte nie drink nie; ons sal die koninklike weg hou; ons sal nie regs of links uitdraai nie totdat ons deur jou grondgebied getrek het het.
+Maar Edom antwoord hom: Jy sal deur my nie trek nie, anders sal ek jou met die swaard tegemoettrek.
+Toe sê die kinders van Israel vir hom: Ons sal met die grootpad trek, en as ons van jou water drink, ek en my vee, dan gee ek die prys daarvoor. Laat my net te voet deurtrek-verder niks nie.
+Maar hy antwoord: Jy sal nie deur trek nie. En Edom uitgetrek hom tegemoet met baie manskappe en met 'n sterk hand.
+So het Edom dan geweier om Israel toe te laat om deur dy grondgebied te trek. Daarop het Israel van hom af weggedraai.
+En die kinders van Israel, die hele vergadering, het van Kades af weggetrek en by die berg Hor gekom.
+En die HERE het met Moses en Aäron by die berg Hor, op die grens van die land Edom gespreek en gesê:
+Aäron sal by sy volksgenote versamel word, want hy sal nie kom in die land wat Ek aan die kinders van Israel gegee het nie, omdat julle teen my bevel wederstrewig was by die waters van Mériba.
+Neem Aäron en sy seun Eleáser, en laat hulle op die berg Hor opklim;
+en trek Aäron se klere uit en trek dit sy seun Eleáser aan; en Aäron sal daar by sy volksgenote versamel word en sterwe.
+Toe het Moses gedoen soos die HERE beveel het: hulle het op die berg Hor geklim voor die oë van die hele vergadering.
+En Moses het Aäron se klere uitgetrek en dit sy seun Eleáser aangetrek. En Aäron het daar gesterwe op die top van die berg, maar Moses en Eleáser het van die berg afgeklim.
+En toe die hele vergadering sien dat Aäron gesterf het, het die hele huis van Israel Aäron beween dertig dae lank.

43/7

@@ -0,0 +1,53 @@
+En daarna het Jesus in Galiléa rondgegaan, want Hy wou nie in Judéa rondgaan nie, omdat die Jode probeer het om Hom dood te maak.
+En die fees van die Jode, die huttefees, was naby.
+Sy broers het toe vir Hom gesê: Vertrek hiervandaan en gaan na Judéa, sodat u dissipels ook u werk kan sien wat U doen.
+Want niemand doen iets in die geheim en soek tegelykertyd om in iedereen se mond te wees nie. As U hierdie dinge doen, vertoon Uself aan die wêreld.
+Want ook sy broers het nie in Hom geglo nie.
+Toe sê Jesus vir hulle: My tyd is nog nie daar nie. Maar julle tyd is altyd daar.
+Die wêreld kan julle nie haat nie; maar My haat hy, omdat Ek van hom getuig dat sy werke boos is.
+Gaan julle op na hierdie fees. Ek gaan nog nie op na die fees nie, omdat my tyd nog nie daar is nie.
+En toe Hy dit vir hulle gesê het, het Hy in Galiléa gebly.
+Maar nadat sy broes opgegaan het, toe het Hy ook opgegaan na die fees, nie openlik nie, maar in die geheim.
+En die Jode het Hom op die fees gesoek en gesê: Waar is Hy?
+En daar is baie wat iir Gin gemompel onder die skare. Sommige het gesê: Hy is goed. Ander weer het gesê: Nee, maar Hy mislei die skare.
+Tog het niemand openlik oor Hom gepraar nie uit vrees vir die Jode.
+En toe dit al in die middel van die fees was, het Jesus opgegaan na die tempel en geleer.
+En die Jode het hulle verwonder en gesê: Hoe kom Hy aan die geleerdheid terwyl Hy geen onderwys ontvang het nie?
+Jesus antwoor hulle en sê: My leer is nie myne nie, maar vn Hom wat My gestuur het.
+As iemand gewillig is om sy wil te doen, sal hy omtrent die leer weet of dit uit God is en of Ek uit Myself spreek.
+Hy wat uit homself spreek, soek sy eie eer; maar Hy wat die eer soek van Hom wat Hom gestuur het, Hy is waaragtig en daar is geen ongeregtigheid in Hom nie.
+Het Moses nie vir julle die wet gegee nie? En niemand van julle jou die wet nie. Waarom wil julle My doodmaak?
+Die skare antwoord en sê: wie wil U doodmaak?
+Jesus antwoord en sê vir hulle: Een werk het Ek gedoen, en julle verwonder julle almal.
+Daarom het Moses julle die besnydenis gegee- nie dat dit van Moses is nie, maar van die vaders- en op die sabbat besny julle 'n mens.
+As 'n mens die besnydenis op die sabbat ontvang, sodat die wet van Moses nie verbreek mag word nie, is julle kwaad vir My, omdat Ek 'n mens op die sabbat heeltemal gesond gemaak het?
+Moenie oordeel volgens wat julle sien nie, maar oordeel 'n regverdige oordeel.
+Daarop sê sommige van die inwoners van Jerusalem: Is dit nie Hy wat hullle soek om diid te maak nie?
+En kyk, Hy spreek openlik en hulle sê vir Hom niks nie! Sou die owerstes san waarlik weet dat Hy werklik die Christus is?
+En dierdie man- ons weet waarvandaan Hy is. Maar die Christus, wanneer Hy kom, weet niemand waar Hy vandaan is nie.
+Jesus roep toe uit terwyl Hy in die tempel leer, en sê: Julle ken My en julle weet ook waarvandaaan Ek is; tog het Ek nie uit Myself gekom nie; maart Hy wat My gestuur het, is waaragtig, vir wie julle nie ken nie.
+Maar Ek ken Hom, omdat Ek van Hom kon en Hy My gestuur het.
+Toe probeer hulle om Hom gevange te neem, en niemand het die hand aan Hom geslaan nie, omdat sy uur nog nie geekom het nie.
+Maat baie van die skare het in Hom geglo en gesê: Wanneer die Christus kom, sal Hy meer tekens doen as wat hierdie man gedoen het?
+Die Fariseërs het gehoor dat die skare dit van Hom mompel, en die Fariseërs en die owerpriesters het dienaar gestuur om Hom gevange te neem.
+Toe sê Jesus vir hulle: Nog 'n klein tydtjie is Ek by julle, en Ek gaan na HOm wat My gestuut het.
+Julle sal My soek en nie kry nie; en waar Ek is, kan julle nie kom nie.
+Em doe Jode sê onder mekaar: Waar wil Hy heengaan, dat on Hom nie sal kry nie? Hy wil tog nie na die verstrooides onder die Grieke gaan en die Grieke leer nie?
+Wat beteken hierdie woord wat Hy gesê het: Julle sal My sien nie kry nie; en waar Ek is, kan julle nie kom nie?
+En op die laaste dag, die groot dag van die fees, het Jesus gestaan en uit geroep en gesê: As iemand fors het, laat Hom na my toe kom en drink!
+Hy wat in My glo, soos die Skrif sê, strome van lewende water sal uit sy binneste vloei.
+En dit het Hy gesê van die Gees wat dié sou ontvang wat in Hom glo; want die Heilige Gees was daar nog nie, omdat Jesus nog nie verheerlik was nie.
+Baie van die skare het gesê toe hulle die woord hoor: Hy is waarlik die profeet.
+Ander het gesê: Hy si die Christus. En ander het gesê: Kom die Christus dan uit Galiléa?
+Het die Skrif nie gesê dat due Christus uit die geslag van Dawid kom en uit Betlehem, die dorp waar Dawid was nie?
+Daar het toe deur Hom verdeeldheid onder die skare gekom.
+En sommige van hulle wou Hom gevange neem, mar niemand het die hand aan Hom geslaan nie.
+Die dienaars kom toe by die owerpriesters en die Fariseërs, en dié sê vir hulle: Waarom het julle Hom nie gebring nie?
+Die dienaars antwoord: Nooit het 'n mens so gespreek soos hierdie man nie.
+En die Fariseërs antwoord hulle: Julle is tog nie ook mislei nie?
+Het niemand uit die owerstes in Hom geglo, of uit die Fariseërs?
+Maar hierdie skare wat die wet nie ken nie, is vervloek!
+Nikodémus- hy wat in die nag na Hom gegaan het, wat een van hulle was- sê vir hulle:
+Oordeel ons wet die mens sonder om hom eers te hoor en te weet wt hy doen?
+Hulle antwoord en sê vir hom: Jy is tog ook nie uit Galiléa nie? Ondersoek en sien dat daar geen profeet uit Galiléa opgestaan het nie.
+En elkeen het huis toe gegaan.